Nga Mero Baze
Monika Kryemadhi është në rrugë të mbarë. Ndryshe nga Basha, ajo ka filluar t’i heqë frikën vetes për zgjedhjet edhe pas ndryshimeve kushtetuese. Më së paku, është e qartë që ndryshimet do të bëhen dhe po mendon si ta bëjë më të lehtë ditën pas ndryshimeve. Sot për shembull e kishte gjetur një zgjidhje. Kishte çuar Edi Ramën në vend të tretë ose të katërt pas zgjedhjeve dhe e kishte zgjidhur problemin e koalicioneve. Kjo ka pak rëndësi për rezutatin e vitit të ardhshëm. Kjo ka shumë rëndësi për nesër pasdite, kur ndryshimet do të miratohen dhe opozita do reagojë. Nëse i përmbahemi logjikës “kërc ënuese” të Bashës, opozita normalisht do të thotë “nuk hyjmë në zgjedhje”, “nuk i njohim, nuk i lejojmë”, etj., si këto. Madje, mund të shkohet dhe tek shprehja e famshme “ata do kalojnë mbi trupin tim”. Qëndrimi i Monikës është më inteligjent dhe më politik. Ajo i lë vetes derën hapur për të folur njësoj si fituese dhe nesër pasdite. Dhe kjo është më e shëndetshme për opozitën, se sa ajo që bën Basha, duke filluar procesin e ri të të gënjyerit të militantëve.
Po ashtu është e zgjuar që dhe Meta u përmbajt sot pasdite. Prisja t’i rikthehej teorisë së sovranitetit, kundër ambasadorëve, sidomos asaj të SHBA, që e konsideron të drejtë të Parlamentit, të marrë vendime për ndryshime të tjera përtej 5 Qershorit. Po ashtu u përmbajt dhe ndaj ambasadorit Soreca. Mund të duartrokiste për fjalinë e parë ambasadorin Soreca, që këshillon të mos bëhen ndryshime kushtetuese të njëanshme, se rrezikon që njëra palë mund të mos njohë qeverinë e dalë nga zgjedhjet. Por kjo të lë shije të hidhur, pasi ai e bën fakt të kryer që do fitojë Rama dhe ka frikë se mos nuk e njeh Basha. Pasi Rama nuk ka si të mos e njohë po fitoi, se i njeh ndryshimet kushtetuese.
Sot ishte dita e fundit, kur opozita mund të bënte sikur i bashkohej ndryshimit dhe në Këshillin Politik. Diçka dhe bëri sot. Propozoi ndryshimin e Kushtetutës për listat e hapura. Pra thjesht nuk bien dakord për formulën e koalicioneve. Ata e duan koalicionin me shumë lista, socialistët e duan koalicionin parazgjedhor me një listë, si gjithë vendet e OSBE që bëjnë zgjedhje të lira. Pra “vi rgjëria” e mos prekjes së Kushtetutës ra nga vetë opozita. Debati është sa thellë është shkuar. Kryemadhi e ka gjetur zgjidhjen. Tani “për një plesht nuk digjet gjithë jorgani”. Nuk u bë, nuk u bë. Në zgjedhje duhet hyrë, jeta do të vazhdojë edhe pas 30 Korrikut dhe morali duhet ngritur. I ka rënë shkurt, duke “caktuar” që Edi Rama del i katërti dhe bën thirrje të vazhdojnë përpara.
Lulzim Basha duhet të mësojë diçka nga ky stil. Natyrisht jo në mënyrë kaq vulgare, por në përmbajtjen e tij. Eshtë më mirë të shfaqesh si fitimtar entuziast, se sa si kërcënues i dështuar. Në të dyja raste mund të mos ia dalësh, por të paktën kështu si Monika, e shtyn me shpresë deri në fund kur thua se Rama do dalë i katërti. Ky stili tjetër, duke kërcënuar që “do të kalosh mbi trupin tim”, nuk shtyhet. Jo për gjë, por Edi Rama është edhe i gjatë dhe kalon pa të prekur fare.
