Nga Kathleen Parker, The Washington Post
Tsunami blu i parashikuar nga disa analistë apo krijues sondazhesh, rezultoi të ishte një baticë, një valëz e ujërave të qetë. Mandati i parakohshëm ishte pak më shumë se një listë shpresash të përkëdhelura dhe ëndrrave se liberalizmi më në fund do të kishte ditën e tij në Amerikë. “Rrëshqitja e tokës” mbetet ende vetëm një këngë.
Shtetet e Bashkuara janë një komb i së djathtës, të cilin njerëzit që jetojnë jashtë flluskave të Uashington-New York e kanë njohur gjithmonë. Trump fitoi në vitin 2016 në një pjesë të madhe të vendit duke i bërë amerikanët mesatarë të gjenin më në fund mirëkuptim nga një udhëheqës.
Anëtarët më të zgjuar të grupit parlamentar të Dhomës së Përfaqësuesve e kishin kuptuar diçka të tillë, por shumica kanë heshtur për respekt të mendimeve të ndryshme në grup dhe frikës se do të gjykohen nga bindjet politike.
Disa anëtarë të grupit parlamentar u ankuan për disa nga mesazhet e të majtëve ndërsa vazhdonte numërimi i votave.
Ish senatorja Claire McCaskill nga Misuri mund të ketë gabuar në shqiptimin e së vërtetës kur, tha se demokratët kishin lënë shtresën e mesme amerikane pas duke u përqendruar më shumë në çështjet kulturore dhe çështjet politike të pazgjidhura.
Republikanja Alexandria Ocasio-Cortez (N.Y.) kritikoi McCaskill për komentet e saj : “Pse njerëzit që humbasin zgjedhjet flasin sikur kanë fituar?”
McCaskill humbi vendin e saj në senat, duke i lënë vendin senatorit Josh Hawley në 2018. Ndërkohë, ekziston një numër mjaft i konsiderueshëm amerikanësh, të cilët pyesin pse dikush dëgjon ende Ocasio-Cortez.
Fitorja e dukshme e Donald Trump, e kombinuar me fitimet e republikanëve në Dhomën e Përfaqësuesve dhe në legjislaturat e shtetit, na tregon të gjithëve se ku qëndron Amerika.
Trump nuk mund të pretendonte të ishte dikush i rritur dhe i matur për sa kohë që impulsiviteti i tij mund të shkatërronte Amerikën. Demokratët dhe përkrahësit e tyre mediatike u tronditën nga mbështetja që njerëzit me ngjyrë dhe hispanikë i dhanë Trump.
Në Teksas dhe Florida, Trump fitoi 4 nga çdo 10 votues hispanikë. Ai fitoi më shumë shtete sesa në 2016, transmeton abcnews.al
Shumica e votuesve me ngjyrë që votuan Trump ishin meshkuj. 52% e burrave me ngjyrë që identifikohen si konservatorë votuan për presidentin. Një në 3 burra me ngjyrë në Midwest votuan për Trump.
Por ishin gjithashtu votat e njerëzve me ngjyrë që në fund të fundit, ndihmuan Biden që të bëhet president.
Në fund të fundit, fitorja e mundshme e Biden do të jetë një dhuratë për vendin. Nuk ka asnjë arsye që Biden mos të jetë një president i zoti. Ai nuk ka pse t’i shërbejë të majtës që Amerika e ka refuzuar. Ai do të mbajë qëndrimin dhe trashëgiminë e tij – si president i cili e nxori kombin nga gremina.
Biden është një politikan që ka fituar simpatinë e të gjithëve, ai i njeh limitet dhe mund të ndërmjetësojë një marrëveshje, të rrisë nivelin e ligjërimit, të rivendosë dinjitetin në Shtëpinë e Bardhë – të gjitha ato gjëra që Amerika ka humbur gjatë katër viteve të fundit.
Pas kandidaturës së tij të tretë për president, ai ka mundësinë të bëhet njeriu më i mirë dhe më i rëndësishëm në të gjithë historinë e presidentëve amerikanë. Përulësia e tij do të ishte një dhuratë për të gjithë ne. Përktheu Sonila Backa
