Nga Artur Ajazi/
Fushata e Partisë Demokratike ka 2 vjet e gjysëm që ka nisur. Ajo nuk nisi as para 1 muaji, apo as para 2 javësh. Ajo është e hershme, qysh asokohe kur Lulzim Basha vendosi të dalë nga Parlamenti, qysh kur vendosi të mos hyjë në zgjedhjet lokale, dhe vazhdon e ethshme edhe sot. Por ajo që mbetet e veçanta e çdo fjalimi, bashkëbisedimi, apo prezantimi, është fakti se Lulzim Basha nuk të bind. Nuk të bën të mendohesh, apo nuk të nxit ta besosh dhe të shpresosh se, “ky njeri e ka seriozisht, se ky njeri është fjalëmbajtur, dhe ka dhënë prova se di të bëjë diçka”.
Ishte ministër, (i Transporteve, i Jashtëm, dhe i Brëndshëm) dështoi disa herë apo më shumë, u akuzua dhe denoncua. Ishte kryetar bashkie, nuk vuri një tullë në lagjet dhe zonat e kryeqytetit. U bë kryetar partie (me bekimin e Sali Berishës) nisi rraprezaljet e çdo vlere që kishte ajo, largoi dhe denigroi çdo zë që dilte kundër tij. Kopjoi veset e ish-kryetarit, dhe sot mban të lidhur pas vehtes partinë, si ta kishte mall të blerë në treg. Asnjë fushatë elektorale, në asnjë betejë të tillë nuk mbahet mënd të ketë fituar Lulzimi, veç “dhuratave” qyl që ka marrë nga Sali Berisha. Mori poste në qeverisjen e tij, mori postin “qyl” të kryetarit të bashkisë, ashtu siç mori edhe atë të kryetarit të PD.
Atëhere, cili është bilanci pozitiv, me të të cilin ai mund të mburrej dhe t’ua tregonte sot shqiptarëve, për të patur të drejtën morale tu kërkonte atyre edhe votën në 25 Prill ? Basha nuk të bind,as kur prezanton “programin e PD”,as kur premton “rritje rrogash, pensionesh”, dhe as kur shpalos “synimet e tij për mandatin e parë apo të dytë”. Nuk të bind, sepse të bindësh do të thotë të tregosh argumente të besueshme, arritje dhe suksese të karrierës tënde si politikan. Pikërisht këto i mungojnë Lulzimit, dhe ky është ndryshimi i madh, që ai ka me Edi Ramën. Pastaj, të bindësh shumicën të të votojnë, është edhe çështje talenti, dhuntie. Në politikë, nuk mund të shkëlqesh, kur nuk ke talent, kur nuk ke karizëm, kur nuk ke virtyte të lindura për tu bërë lider. E si mund të të bindë Lulzimi, kur brënda 24 orësh, ndryshon 4 herë mëndje për një çështje të diskutuar, ndryshon 4 herë variantin e përgjigjeve ndaj çdo pyetje të bërë, dhe devijon hapur fare nga marrëveshjet e bëra, duke të zhgënjyer dhe mashtruar pa gajle fare.
Ai mbetet modeli më i çuditshëm, rasti më i veçantë në botë, kur edhe pse humbet çdo betejë, nuk largohet nga politika pasi thjesht ka dëshirë të mbetet aty, qoftë edhe si dështak. Modeli “Basha” është jo thjeshtë modeli i dështimit, por në radhë të parë modeli i “amatorit politik”, që di të bëjë në mënyrë perfekte vetëm një punë, të mbushë xhepat, të ruajë postin, dhe bërë realitet dëshirat e “atit të tij shpirtëror”. Sado të mundohesh ti thuash vehtes se “besoje këtë njeri”, sërish rikthehesh në pikën e fillimit dhe shikon se përpara ke Lulzimin e Rrugës së Kombit, Lulzimin e 21 Janarit, Lulzimin e bashkisë së Tiranës, Lulzimin e opozitës së vjetër, që edhe pse përbetohet nuk të bind, edhe pse mundohet të flasë si “kryeministër”, apo dhe si “qytetar i thjeshtë”, sërish nuk të bind gjëkundi…
