Kush janë drejtuesit politikë të Lulzim Bashës në Tiranë, për zgjedhjet e 25 prillit? Më poshtë, një profil i shkurtër i tyre.
Aldo Bumçi-Shok klase i Lulzim Bashës, ka hyrë në politikë me ftesën dhe promovimin e tij, nëpërmjet KOP-it (Komiteti i Orientimit të Politikave) krijuar nga Berisha në vitin 2005. Ndryshe nga sa besohet në PD se Bumçi mbijeton në politikë si dhëndër i ish-ministrit të ndjerë të Mbrojtjes, në ‘qeverinë Berisha’, Safet Zhulali, pra është ‘njeri i Doktorit’ e vërteta është ndryshe.
Berisha dhe Zhulali nuk e mbyllën me raporte të mira në fund të qeverisjes së parë të Partisë Demokratike, për shkak të zhvillimeve të vitit 1997. Bumçi ka hyrë në politikë me promovimin e drejtpërdrejtë të Bashës nëpërmjet KOP-it.
Ai është një nga ‘shokët e klasës’ së kryetarit aktual të PD, bashkë me Eris Hoxhën, Erinda Ballancën dhe Majlinda Bregun, e cila hyri në politikë nga ‘dera e Berishës’. Bumçi ka ndërruar disa herë adresë elektorale, duke lëvizur nga Lezha në Tiranë dhe nga Tirana në Lezhë (ai ka mbajtur më parë edhe detyrën e kryetarit të PD së Tiranës).
Aldo Bumçi ka qenë deputet që nga 2005 pa ndërprerje. (Duhet thënë se Bumçi ka mbijetuar kaq gjatë në politikë jo për ndonjë talent të tijin, por thjesht se ka qenë dëshmitar për përfshirjen e djalit të Berishës në aferën e Gërdecit. Dhe për këtë arsye vazhdon të shpërblehet nga Berisha-Shënim i redaksisë).
Grida Duma-Investim i Henri Çilit dhe rrjetit të tij mediatiko-arsimor. Në dy libra botuar gjatë kohës që ajo ishte shumë e afërt me Çilin dhe qarqet UET, emri i saj figuron si autore, por ka të dhëna të besueshme se tekstet janë ideuar dhe shkruar nga të tjerë, ata që në anglisht njihen si ghost ëriters (autorë hije). Hapi i parë politik i Dumës, nën dirigjimin e Çilit, kohë kur ai ishte afër PD dhe bënte fushatën e Bashës, ishte ‘Iniciativa për Tiranën’, një platformë me synimin e mbledhjes së kapaciteteve intelektuale të kryeqytetit për të shërbyer si sfond për fushatën.
Roli qendror që iu dha në këtë angazhim iu shpërblye me një post interesant. ‘Humori i zi’ i Berishës e çoi në detyrën e zv/ministres së Majlinda Bregut, kur dihej që marrdhëniet e tyre personale ishin shumë të këqija. Kjo kohë i kaloi pa ngjarje, për shkak të sfumimit të pozicionit të saj nga Bregu dhe me disa probleme të tjera vetjake. Karriera e saj lulëzoi me hapësirën që krijoi Basha për profile të reja që duhet të zëvendësonin ‘të vjetrit’ në PD.
Këtu ndihmoi edhe protagonizmi dhe agresiviteti i saj. Dukshëm vëmendja e saj është te forma, qoftë në ligjërim apo në vizibilitet. Sa i takon rezultateve, Duma bëri shfaqjen më të keqe elektorale të tranzicionit në Durrës, në zgjedhjet e vitit 2015, kur humbi me një diferencë katastrofale përballë V. Dakos. Ajo nuk arriti rezultat më të mirë as në Tiranë për zgjedhjet parlamentare të vitit 2017.
Albana Vokshi-Nuk është vetëm një prej motrave Vokshi, me lidhje të afërta miqësore dhe politike me Sali Berishën, por është edhe e ndikuar nga formati politik i ish-kryeministrit, i cili mund ta dallohet në sjelljen dhe verbin e saj politik. Ka një paradoks te titulli i saj si kryetare e Lidhjes së Gruas Demokrate, duke qenë se modeli i saj nuk duket se shërben si bocet për identifikimin e ‘gruas shqiptare’. Kjo falë investimit në një profil të fortë agresiv, modeluar më shumë te doktor Berisha se te ndonjë grua, në Shqipëri apo jashtë. PD ka patur gra që mund të modelonin sjellje dhe diskur politik më parë, si Rushen Golemi, Jozefina Topalli, Albina Karamitro dhe Margarita Qirko.
Jorida Tabaku-Me një fizionomi të pastër, pa thepa dhe të pëlqyeshme, Tabakut i mungon verbi politik dhe autoriteti. Ka hyrë në PD nga ‘filtri i Berishës’ dhe ka qenë ‘shoqëruese e parë’ e Bashës, me pamjen e brishtë të një miss-i në ‘sfilatën’ e suksesshme për Bashkinë e Tiranës në vitin 2011. Pas fitores, edhe pse portreti i saj shprehte ‘vetmi plastike’, u zgjodh si nënkryetare e bashkisë nga Basha. Që atëherë duket se koha ka ngelur në vend për të.
Ajo shfaqet tek-tuk pranë Bashës, kur ky i fundit ka ndonjë propozim në fushën e ekonomisë, por mbetet e pazëshme për pjesën tjetër të kohës dhe jetën politike në PD dhe jashtë saj. Fakti që mori 60 vota kundër në njësinë ku ka bërë jetën e saj politike aktive, tregon se njerëzit mërziten edhe nga ‘hijeshia e palëvizshme’.
Alfred Rushaj-Me pamjen e një fixer-i nga filmat amerikanë për Vegasin e viteve ‘60-’70, duket se ka lundruar gjatë në ujrat mes politikës dhe biznesit. Nga ndihmës ligjor i Andis Harasanit kur ky drejtonte KESH-in e famshëm, turbulent dhe fitimprurës, u bë një aset në negociatat e privatizimeve strategjike të ministrit Ruli. Shquhet për mungesë dëshire për protagonizëm, çfarë përputhet me natyrën e tij.
Lidhjet e tij me biznesin, si avokat, kanë qenë përcaktuese për detyrat që mban në PD: Drejtor i Bordit Financiar të partisë dhe drejtor i fushatës. Nuk ka përvojë politike dhe duket se as nuk don ta krijojë. Ndihet më mirë me famën si ‘djalë i nevojshëm’ dhe jurist i aftë.
Flamur Noka-I vetëdeklaruar ‘ushtar i partisë’, është vështirë ta konkurosh me një epitet tjetër. Njihet si ‘truproja’ parlamentare e Berishës, duke përfaqësuar që nga 2013-a e këtej simbolikën e ‘qëndrestarëve të rinj’, një rimarrje e jehonës së rezistencës së gjatë opozitare të periudhës 1997-2005. Për shumë njerëz ky rol identifikohet si model suksesi, aq sa të rinj si E. Salianji dhe K. Balliu mburren se e kanë idhull Nokën.
Ka krijuar rreth vetes mitin e njeriut që ‘e njeh partinë’, por në zgjedhjet në Shkodër dështoi në një formë spektakolare. Kandidati i preferuar i Bashës dhe Nokës për kreun e partisë lokale, u mund nga kandidati-figurant që zgjodhën këta të dy bashkarisht.
Shquhet edhe për investime të dështuara, mes të cilave shkëlqen Safet Gjici, produkt 100 përqind i Nokës, tashmë kreu politik i qarkut të Kukësit, për partinë kundërshtare. Figurat e përzgjedhura prej tij e përçanë PD e Kukësit, dhe e detyruan Bashën ta largonte nga ‘bastioni’ i tij dhe ta sillte në Tiranë.
Belind Këlliçi-Hyri në politikë si benjamin i Bashës, por shpejt e pa veten në kurs përplasjeje me të. Ky leksion i ka shërbyer për të kuptuar që të mbijetosh në politikë duhet të luftosh. Forumi është në ngritje si prezencë, ndonëse i mungojnë risitë politike. Gjuha politike e Këlliçit, kryetar i Forumit Rinor, nuk ka ndryshuar nga ajo e paraardhësve të tij në periudhën ‘91-’97, gjë që nuk përputhet as me formimin arsimor dhe shoqëror të tij dhe as me nevojat e kohës apo ekzigjencat e gjeneratës së sotme.
Ka të regjistruar një betejë të fortë dhe fitore të vështirë për kreun e Forumit Rinor, kur u gjend përballë dy rrymave në parti, kryetarëve lokalë që mbështesnin E. Salianjin (me të cilin i bashkonte penduli intelektual), dhe ‘familjen Basha’ që mbështeste investimin e vet, shoë girl-in, Ori Nebijaj.
Agron Shehaj-Suksesi në biznes, dhe paratë e fituara, e ka bindur se mund të ketë sukses kudo dhe mund të performojë në gjithçka, dhe nga kjo bindje nuk e tund asnjë dështim. I pari në listën e Vlorës në vitin 2017, arriti rezultat të dobët, duke humbur një deputet dhe zgjeruar disancën në ‘votë popullore’ me kundërshtarin (në këtë rast duhet marrë parasysh fakti se KM ishte përballë). Dështimi në Vlorë, ku u bë shpejt i njohur, e detyruan Bashën ta sjellë në Tiranë, në Njësinë 5 (Stalingradi i Tiranës) , zonë e populluar kryesisht nga jugorë dhe pro-socialistë.
Koha e shkurtër e fushatës dhe Covid-i do ia vështirësojnë punën, duke mos i lejuar të bëjë atë që preferon, takimet intensive me njerëzit. Ka krijuar një profil të pëlqyer mediatik për shkak të bamirësive dhe rolit si donator në disa projekte që kanë të bëjnë me memorien kolektive dhe viktimat e krimeve të komunizmit, por edhe për faktin se, duke qenë i pasur, nuk ka nevojë të fusë duart në xhepat e të tjerëve, apo arkën e shtetit. Duke sjellë keshtu një ndryshim të dëshiruar në përceptimin publik të politikës.(Politiko)
