Sipas një studimi të kryer bisedat për të tjerët mund t’ju ndihmojnë të ndiheni më të lidhur dhe të krijoni marrëdhënie me te mira me njerëzit që ju rrethojnë. Neuroshkencëtarët nga Kolegji Dartmouth kishin një grup vullnetarësh që luanin një seri lojërash në internet dhe monitoruan rolin e thashethemeve midis pjesëmarrësve të ndryshëm.
Studiuesit amerikanë zbuluan se thjesht përhapja e thashethemeve për dikë nuk ndihmon në përmirësimin e marrëdhënieve, duke shpjeguar se ‘vetëm një lloj i caktuar thashethemesh funksionon’.
Bisedat për të tjerët me një palë të tretë dhe mësimi për përvojat e njerëzve ndihmon në heqjen e barrierave në lidhjet shoqërore dhe zgjeron mendjen, thanë ata.
Gjetjet, të botuara në revistën Current Biology, bazohen në kërkimet e mëparshme që zbuluan se thashethemet përbëjnë rreth 14 përqind të të gjitha bisedave të përditshme.
Ekipi i përfshirë në studimin e ri, i udhëhequr nga Eshin Jolly dhe Luke Chang, donte të zbulonte pse njerëzit i duan thashethemet dhe çfarë funksioni kanë në ndërveprimin mes njerëzve.
Jolly i përshkroi thashethemet si një ‘formë komplekse komunikimi që shpesh keqkuptohet’, duke shtuar se mund të jetë një mjet për ‘lidhje thelbësore’. Në lojën online, lojtarëve iu dhanë para për të mbajtur ose investuar në një fond grupi që më pas rritet dhe ndahet në mënyrë të barabartë midis kontribuesve. Pjesëmarrësit luajtën 10 raunde të lojës së bashku në grupe me gjashtë persona, me secilin lojtar të dhënë 10 dollarë për të mbajtur ose investuar ndonjë pjesë të saj në një fond të grupit.
Fondi u shumëzua me 1.5x dhe u nda në mënyrë të barabartë midis lojtarëve, shpjeguan autorët e studimit, duke thënë se ai ishte krijuar për të krijuar një tension të qenësishëm midis “egoistëve” dhe “bashkëpunuesve” si të përfshirë në lojë. Në disa kushte, informacioni ishte i kufizuar në mënyrë që pjesëmarrësit të mund të vëzhgonin vetëm sjelljen e disa lojtarëve të tjerë në grupin e tyre.
Autorët e studimit thonë se gjetjet e tyre tregojnë se thashethemet janë një ‘komunikim i pasur dhe i larmishëm’ me disa funksione shoqërore. Lloje të ndryshme të thashethemeve u shfaqën në varësi të sasisë së informacionit të disponueshëm për secilin lojtar individual, ose grupit të lojtarëve të përfshirë.
Bisedat spontane për të tjerët ndodhnin më shpesh gjatë lojërave kur lojtarët mund të vëzhgonin vetëm sjelljen e disa prej anëtarëve të grupit të tyre. Kur lojtarët mund të vëzhgonin drejtpërdrejt të gjithë anëtarët e grupit të tyre, ata prireshin të bënin muhabet dhe të diskutonin për një grup më të gjerë temash.Ekipi thotë se kjo ilustron se si thashethemet u mundësojnë individëve të mësojnë nga përvojat e të tjerëve kur vëzhgimi i drejtpërdrejtë nuk është i mundshëm.Pjesëmarrësit që biseduan me njëri-tjetrin u ndien më të lidhur në fund të lojës dhe ndanë përshtypje të ngjashme me lojtarët e tjerë në grupin e tyre.
Chang shpjegoi se duke shkëmbyer informacion me të tjerët, thashethemet janë një mënyrë për të formuar marrëdhënie, pasi ato ‘përfshijnë besim dhe lehtësojnë një lidhje shoqërore që forcohet ndërsa zhvillohet komunikimi i mëtejshëm’.
Në një lojë tipike të të mirave publike, lojtarët kontribuojnë më pak me kalimin e kohës dhe ndodh një efekt i zbërthyer që përhapet përmes një rrjeti njerëzish. Sidoqoftë, në këtë studim, bashkëpunimi ra më pak me kalimin e kohës kur lojtarët mund të komunikonin privatisht. Komunikimi rriti bashkëpunimin kolektiv.
Sipas gazetës, gjetjet e ekipit për rolin e thashethemeve janë në përputhje me krijimin e një ‘realiteti të përbashkët’.
Ky është një skenar në të cilin miqtë dhe kolegët shpesh gjejnë lidhje të përbashkëta, krijojnë aleanca, shkëmbejnë informacione personale dhe diskutojnë sjelljen e të tjerëve për të krijuar një konsensus të sjelljes shoqërisht të pranueshme. ‘Thashethemet mund të jenë të dobishme sepse i ndihmojnë njerëzit të mësojnë përmes përvojave të të tjerëve, ndërsa u mundësojnë atyre që të bëhen më pranë njëri-tjetrit,’ thotë Jolly.
