Nga Ben Andoni/
PSD është një parti e vogël në Kosovë, që doli pas shkëputjes nga Vetëvendosja. Dardan Molliqaj që e kryeson organizoi të shtunën e fundit të Janarit një protestë kundër shtrenjtimit të energjisë elektrike. Në një deklaratë të mëvonshme është shprehur se protestat kundër ngritjes së çmimit të energjisë elektrike do të vazhdojë deri sa një vendim i tillë i qeverisë Kurti të zmbrapset. Po pse një situatë e tillë nuk ndodh me Shqipërinë, që ka një përvojë shtetërore shumë më të madhe dhe në demokracinë liberale po lundron prej 31 vitesh?!
Vështirë ta thuash, por kur shikon sesa lehtë është për politikanët të mbledhin turmat dhe sa vështirë për problemet e njerëzve të kap trishtimi. Kur mendon se për protestat politike ke një mobilizim të rrallë dhe ndërsa Berisha i përgatiste me skenar prej ditësh derisa bëri atë që bëri në 8 Janar, kurse Rama i mbledh me plan dirigjimi, atëherë të shqetëson fakti për atë element të demokracisë sonë që ka humbur: E drejta për protestë. Në ditët e fundit po protestojnë banorët e “5 Majit” dhe “Laprakës” por pjesa tjetër e popullit është krejt indiferente sepse e keqja nuk ka ardhur ende tek ata. Dhe, kur vjen, kërkojnë aleatë, por të tjerët sillen njësoj si ata. Në fakt, harrohet se protesta e tillë është në fakt një ndjenjë për vetë ligjin dhe respektin e madh ndaj tij. “Një individ që e thyen një ligj pasi ndërgjegjja ia thotë se është i padrejtë dhe që e pranon pastaj me dëshirë dënimin me burgim për të ngjallur ndërgjegjen e komunitetit për padrejtësinë, në të vërtetë shpreh respektin më të lartë për ligjin”, shprehej Martin Luter King aktivisti i popullit me ngjyrë në SHBA.
Duket se meskiniteti, e përditshmja e ngarkuar, mungesa e solidaritetit dhe shumë faktorë të tjerë e kanë ngulfatur protestën në vend, kurse në fokus mbeten gjithnjë të vetmuar ata ose grupet shoqërore mbi të cilët mbeten problematikat. Problemi është se shoqëria e sotme po krijon fasha shoqërore të fjetura që nuk u bën më përshtypje asgjë. Janë më shumë të ndjeshëm ndaj rrjeteve sociale dhe gjërave rozë ose dalldisë që pjell Berisha, paçka problematikave të mëdha që mbart. Janë gati të vlerësojnë gjithçka të Ramës dhe aktivitetin më absurd, thjesht për të qenë prezent dhe mbi të gjithë për t’u dukur në syrin e superiorëve. Kurse shoqërisë tonë nuk i punon më asnjë buton, ku mund të marrë mesazhe për të ardhmen dhe për të protestuar ndaj padrejtësive. Ndaj, sot, na ndërtohet pak metra nga fushëpamja dhe nuk kemi fuqi të kundërshtojmë, tjetërsojnë lulishtet dhe nuk kemi fuqi sërish, ashtu si shpronësohen në kohë rekord dhe pa-paralajmërim shumë nga bashkëqytetarët dhe nuk mundemi t’u bashkohemi në hallin e tyre. Tek e fundit, na rroftë Berisha dhe të tjerët sepse ata janë vendi, kurse problemet e tjera janë thjesht kotësi. Do ia shpjegonte shumë mirë një grua te Ura e Lanës mbi Rrugën e Elbasanit një militanti të Berishës më 8 Janar: Ik shiko punët e tua, njeri. Mos shiko Berishën! Ai ka gjysmën e Tiranës…Jo, sërish mjafton lideri dhe kaq. Ndaj protestat e Kosovës të japin një lloj shprese se edhe në Shqipëri mund të ketë një reagim…kuptohet kur të vijë Godoja.
