Buzëkuqi është gjithnjë e më i gjallë dhe vazhdon të përdoret gjerësisht nga të gjitha femrat. Dita ndërkombëtare e buzëkuqit festohet më 29 korrik, duke ja kushtuar këtë ditë një prej produkteve kozmetike më të vjetra dhe më të pëlqyera në botë. I përdorur që në lashtësi edhe nga meshkujt, më pas si emblemë e lëvizjeve për emancipimin e femrës, konsiderohet simbol i feminitetit dhe joshjes dhe e humorit të mirë.
Lyerja e buzëve me buzëkuq është një ritual që daton që në kohët e qytetërimeve të Mesopotamisë, pesë mijë vjet më parë. Sipas të dhënave historike, ishte pjesë e rutinës së bukurisë së mbretëreshës sumeriane Pu-Abi, e cila jetonte në qytetin e Urit (tani Iraku). Në Egjipt, në kohën e faraonëve, Kleopatra sigurisht që e përdorte atë, por ishte edhe prerogativë e njerëzve. Në Greqinë e Lashtë, megjithatë, ai identifikoi prostitutat, për t’i bërë ato të dallueshme në publik. Ishte shenjë e përkatësisë shoqërore edhe në Romën e lashtë, ku edhe burrat për sa kohë ishin të rangut të lartë e vendosnin në buzë. Nga ana tjetër, mesjeta e ndaloi grimin, duke e konsideruar si sakrilegj. Rihapja erdhi më pas me Rilindjen deri në fillim të shekullit të njëzetë.
Buzëkuqi është vendosur si një simbol i emancipimit të grave në Amerikë dhe Angli, falë votuesve, aktivistëve që kanë animuar lëvizjet dhe protestat për të fituar të drejtën universale të votës. Një kuriozitet, i lidhur me gratë në ushtrinë amerikane. Ishte Elizabeth Arden ajo që krijoi një nuancë zyrtare të të kuqes të kombinuar me uniformat e tyre, “Montezuma Red”.
Buzëkuqi është para së gjithash i mirë për atë që e përdor, ngre moralin, është ilaç për humorin, ju bën më të sigurt në vetvete. Përveçse një trajtim bukurie buzëkuqi siguron shkëlqim ekstrem dhe bazohen në përbërës me origjinë natyrale që hidratojnë buzët.
