Trajneri i kombëtares së Moldavisë, Sergei Kleshçenko, ka komentuar pas ndeshjes barazimin me Shqipërinë (1-1) në fazën kualifikuese për Kampionatin Evropian 2024. Përpos se ndeshja doli barazim, trajneri mendon se skuadra organizoi një festë për tifozët.
“Mendoj se arritëm të organizonim një festë për fansat tanë. Po, nuk fituam, por lamë shumë energji në fushë dhe dhamë maksimumin. Kjo do të thotë se fitorja do të vijë në ndeshjen e radhës”, u shpreh fillimisht trajneri i kombëtares moldave
– Arritët të bëni atë që keni planifikuar, apo penalltia prishi planin e lojës?
– Sigurisht që u bë më e vështirë të luash pas penalltisë. Por në pjesën e dytë luajtëm shumë më mirë se në të parën. Lojtarët dhanë gjithçka dhe unë u jam shumë mirënjohës për gjithçka që bënë. Skuadra ishte e vendosur për të fituar, kjo u duk tashmë në pjesën e dytë. Fatkeqësisht, në pjesën e parë u treguam pak të kujdesshëm ndaj pasimeve vertikale, duke bërë shumë pasime krosime. Ne nuk ishim shumë aktivë në sulm, loja nuk ishte aq e kënaqshme sa prisnim. Në pjesën e dytë, djemtë dolën të ngarkuar, filluan të luanin më përpara, shënuan një gol… Sigurisht, ata tashmë llogarisnin fitoren.
– E keni parë videon e goditjes së penalltisë kundër nesh? Kishte pyetje në lidhje me këtë 11-metërsh?
– Nuk pata kohë ta shikoja videon, megjithëse këto episode nuk janë më aq interesante, kjo është tashmë histori dhe vendimi i marrë nga gjyqtari, askush nuk do të anulojë asgjë. Ishte apo nuk ishte? Ka ndodhur tashmë. Unë disi shpresoja që do të jepej një penallti edhe ndaj tyre, por vendimi i arbitrit mbeti i njëjtë. Sido që të jetë, ne shënuam nga loja dhe krijuam raste të mjaftueshme për të shënuar më shumë. Tani asgjë nuk varet nga ne, presim rezultatin e ndeshjes Poloni-Çeki. Në fund të kësaj ndeshje do të dimë se me çfarë shpresash do të shkojmë në Çeki.
– Nëse shpresat mbeten, a do të keni mjaftueshëm forcë morale dhe fizike për të luajtur mirë në Pragë?
– Motivimi dhe psikologjia bëjnë të mundur rikuperimin fizik më të shpejtë. Ne donim të fitonim dhe nuk fituam, por gjithsesi barazuam dhe fituam të paktën një pikë. Djemtë tani janë në një humor të mirë. Kemi pasur tashmë ndeshje kaq të vështira me Suedinë dhe më pas me Poloninë, loja ishte emocionalisht intensive. Por ne kemi treguar se me qëndrimin e duhur ka gjithmonë forcë të mjaftueshme.
– Siç thatë edhe para ndeshjes, në fushë nuk kishte njerëz indiferentë. Por çfarë mungonte ende për të bërë presion mbi Shqipërinë dhe për të fituar?
– Na mbaroi pak fati. Nëse shikoni pjesën e dytë, skuadra shqiptare nuk krijoi të njëjtat momente të ndritshme që krijuam ne. Po, ata kishin sulme të shpejta që përfunduan në gjysmë raste. Ne kishim raste më të qarta për të shënuar, nga Postolaki, nga Damaskan dhe nga Nikolaesku, të cilin përfundimisht e zëvendësuam. Nëse do të kishim pasur pak më shumë fat, do të kishim shënuar një gol të dytë.
– Ideja ishte, si në ndeshjen jashtë fushe me Poloninë, të përpiqeshim të shënonim një gol të shpejtë apo të shtypnim disi kundërshtarin?
– Jo, nuk e prisnim të shtypnim kundërshtarin, megjithëse fokusohemi gjithmonë te pjesa e parë, sepse statistikat tona në pjesën e parë nuk janë shumë pozitive. Ne lubrifikojmë pjesët e para, dhe luajmë gjithmonë më mirë në pjesët e dyta. Në ndeshjen me Poloninë arritëm t’i vendosim në mënyrë që pjesa e parë të ishte më e ndritshme, sot nuk funksionoi. Në pjesën e parë u përpoqëm të luanim më shumë përmes Misha Kaimakov, duke u munduar ta fshihnim mes rreshtave, por pasimet vertikale ishin të pakta dhe topi nuk arriti në këto zona. Prandaj, nuk kishte mprehtësi. Në pjesën e dytë ndryshuam strukturën me Postolakin dhe Motzpan në krahë, kështu që u bë pak më i rrezikshëm. Pastaj zëvendësimet, natyrisht, ndihmuan gjithashtu.
– Si do ta vlerësonit mbështetjen e tribunave? Madje, në podium ka qenë edhe presidenti i vendit.
– Është shumë bukur të kesh prezencën e lidershipit të vendit dhe është shumë bukur të shohësh tribunat plot. Kur ata kënduan himnin, unë u turbullova sepse ishte hera e parë që dëgjoja të gjithë stadiumin duke kënduar himnin. Unë u thashë djemve që të këndojnë himnin më fort se kurrë, dhe më pas tribunat do të na mbështesin. Në të vërtetë, mbështetja e tribunave na çon përpara, mund ta ndjeni. Gjëja më e rëndësishme është që futbolli po bëhet modë, dhe kjo është shumë e rëndësishme, për hir të lojërave të tilla, fëmijët vijnë në futboll dhe ata përbëjnë të ardhmen tonë.
– Jeni ende i mërzitur që mund ta mposhtni Shqipërinë?
– Po, ka një ndjenjë të tillë. Pavarësisht se pjesa e parë ishte e paqartë, ky është futbolli, kjo u ndodh të gjitha skuadrave kur njëra pjesë është më e mirë se tjetra. Pjesa e dytë tregoi se e meritonim fitoren.
– Të gjitha zëvendësimet në pjesën e dytë kishin për qëllim forcimin e sulmit. Kishit frikë të merrnit rreziqe të tilla?
– Nuk ishte rrezik, kjo bëhet gjithmonë me qëllim. Ne kurrë nuk veprojmë në mënyrë të pamatur. Mund të rrezikojmë, por jo në mënyrë të pamatur. Po, të gjitha zëvendësimet kishin për qëllim forcimin e sulmit, sepse e kuptuam që humbja ose 0-1 ose 0-2 nuk kishte asnjë ndryshim. Por 1-1 është një rezultat krejtësisht tjetër, por nëse do të arrinim të fitonim, do të ishte shumë mirë. Madje pas pjesës së parë ndryshuam mbrojtësin, duke sjellë një lojtar më sulmues. Sido që të jetë, këto lojëra na sjellin besim dhe na japin shpresë se po shkojmë në drejtimin e duhur. Unë do të shkoj në Republikën Çeke…/Panorama Sport
