Nga Mero Baze
Mënyra se se si Lulzim Basha përpiqet të shpjegohet përse është ulur në tryezën zgjedhore, të krijon idenë se ai ndjehet i kapur në faj dhe do patjetër të shpikë disa përfitime nga kjo histori. Prej ditës kur PD u shfaq në tryezën e Gjiknurit, ai ose është përpjekur të heshtë, ose kur flet, përpiqet të krijojë idenë e një zgjidhje të madhe që vjen pas kësaj historie. Në fakt, ulja në tyrezë është gjëja më llogjike që ka bërë prej kur ka bojkotuar Kuvendin e më pas zgjedhjet lokale. Ulja në tryezë nuk është as triumf, as humbje, por është detyrim. Nuk është e vërtetë se ulja në tryezë është kusht i Bundestagut gjerman, pasi kusht i Bundestagut është reforma zgjedhore, sipas propozimeve të OSBE/ODIHR. Dhe propozimet e OSBE/ODIHR për reformën zgjedhore mund t’i miratojë vetë shumica në Parlament, duke e konsideruar të mbyllur këtë kapitull. Shumica nuk ka asgjë kundër këtyre propozimeve.
Nëse PD është kundër këtyre propozimeve, që siç duket, është kundër disa prej tyre, ajo jo vetëm që nuk ka asnjë rol në përmbushje të kushteve të Bundestagut, por është dhe pengesë. Prandaj nuk ka nevojë që të shpikë uljen në tryezë si detyrim ndaj Bundestagut. Siç po sillet deri tani, sidomos me refuzimin për të depolitizura administratën zgjedhore, ajo është në fakt kundër kushteve të Bundestagut. Nuk është e nevojshme po ashtu të shpikë që pas tryezës për reformën zgjedhore, ai do të formojë një qeveri teknike dhe do të shkojë në zgjedhje të parakohshme pa Edi Ramën. Jo për gjë, por nuk e ka ai në dorë të diktojë më mandatin e Edi Ramës. Në zgjedhje të parakohshme mund të shkojmë po deshi Edi Rama, por kam frikë se i vetmi që nuk do, është Lulzim Basha. Ndaj dhe këtë gënjeshtër nuk ka pse e thotë lartë e poshtë, se do kapet ngushtë nëse i ndodh ndonjë suprizë. Aq më keq nëse kjo nuk plotësohet dhe atij do t’i duhet të thotë përsëri, nuk hyj në zgjedhje.
Nuk është nevoja po ashtu të justifikojë uljen në tryezë për reformën zgjedhore, si ndonjë plan i koordinuar ndërkombëtar. E kundërta është e vërtetë. Injorimi që ndërkombëtarët i bënë bojkotit të Kuvendit dhe bojkotit të zgjedhjeve prej opozitës, e detyruan të ulet në tryezë dhe t’i kthehet normalitetit. Ndaj për këtë nuk duhet të ketë komplekse. Nuk është e nevojshme të shpiken gënjeshtra për një akt politik normal që ka bërë dhe që duhet ta bënte prej kohësh. Nuk është e thënë që në PD duhen justifikuar me çdo çmim aktet normale, siç janë tryezat, ndërsa aktet anormale, si bojkoti i zgjedhjeve, apo djegia e mandateve, të quhen heroizëm. Lulzim Basha nuk duhet të ndjehet fajtor pse është ulur në tryezë dhe s’ka pse fut veten në siklet, duke shpikur gënjeshtra që gjoja e kanë detyruar të ulet në tryezë. Kjo nuk e bën as më të fortë, as më interesant, dhe mbi të gjitha, as më të besueshëm. Të gjithë presin se mos i gënjen përsëri, dhe ky është rasti, kur ai së paku, mos t’u japë rast t’i thonë pse na gënjeve prapë. S’ka pse e pasuron më tej biografinë në këtë drejtim. Dështimi e ka detyruar të ulet dhe mire ka bërë. Tani është mirë ta marrë shtruar
