Ilaçet kanë qenë gjithnjë të lidhura me agresivitetin në rrugë, bixhozin patologjik dhe akte të komplikuara mashtrimi dhe vjedhjesh.
Disa na bëjnë më pak nervozë, dhe të tjerët madje mund të formojnë edhe marrëdhëniet tona shoqërore. Rezulton se shumë ilaçe të zakonshme nuk prekin vetëm trupin tonë, por ato ndikojnë në trurin tonë. Pse? Dhe a duhet të ketë paralajmërime në pako?
Ne të gjithë jemi të njohur me vetitë qetësuese të drogave haluçinogjene, por rezulton që ilaçet e zakonshme mund të jenë po aq të fuqishme. Nga paracetamoli deri tek antihistaminet, statinat, ilaçet e astmës dhe ilaçet kundër depresionit, ka dëshmi të shumta se ato mund të na bëjnë edhe impulsiv, të zemëruar ose të shqetësuar, të zvogëlojnë empatinë tonë ndaj të huajve, madje dhe të manipulojnë aspektet themelore të personaliteteve tona, siç është nervozizmi.
Në shumicën e njerëzve, këto ndryshime janë jashtëzakonisht delikate. Por në disa ato mund të jenë gjithashtu shumë dramatike.
Lista e fajtorëve të mundshëm përfshin disa nga ilaçet më të konsumuara në planet, që do të thotë se edhe nëse efektet janë të vogla në një nivel individual, ato mund të deformojnë personalitetet e miliona njerëzve.
Rezultatet e disa studimeve zbuluan se paracetamoli ul ndjeshëm aftësinë tonë për të ndjerë empati pozitive, rezultat me implikime për mënyrën sesi ilaçi po krijon marrëdhëniet shoqërore të miliona njerëzve çdo ditë. Megjithëse eksperimenti nuk shikonte empati negative, atje ku ne përjetojmë dhe lidhemi me dhimbjen e njerëzve të tjerë, mbase kjo do të ishte edhe më e vështirë për t’u gjetur pas marrjes së drogës.
Një arsye që medikamentet mund të kenë një ndikim të tillë psikologjik është se trupi nuk është thjesht një thes organesh të ndara, i lagur me kimikate me role të përcaktuara mirë, përkundrazi, është një rrjet, në të cilin lidhen shumë procese të ndryshme. (BBC)
