Nga Ilir Metaj/
Ulur ne tavolinel, tek me perdhunoheshin veshet me muziken e lokalit qe bente pis me tallava te Flori Mumajesit.
Ajo qe me dhembi me teper, nuk ishin veshet e mi, po nje grup te rinjsh ulur te tavolina perballe, qe dinin permendesh tekstin :
“..prandaj t’u ngjita
Ta boja me drita
Por nuk të arrita
Dije se të du, të du..”
O zot i madh!
Ku ishte problemi me ne? Ku gabuam e perfunduam ketu?!
Cfare dreqin eshte ky brez i tredhur menderisht?!
Me kujtohen te rinjte e viteve 90… mosbindja ndaj sistemit, zjarri ne shpirt, kreativiteti i thekshem, qytetaria,kultura, naiviteti, talenti…
Por ja ku kemi mberritur: te rinj qe arrijne orgazem me “ta boja me drita”…
Sot ka fare pak gjurme nga trashegimia tronditese e viteve 90!
Ritmi i shpirtrave qe po zgjoheshin ne kerkim te ndryshimit, te derdhur me zjarr ne tingujt rock te atij brezi aq te paster, aq te munduar, aq te sakrifikuar e aq poetik…
” E duam jeten ndaj na lini te jetojme
O mik, o vella pak qetesi per shpirtin tone
E shtrenjta ime ti kete mbremje mos mungo
I kam harruar perkedheljet mos harro
Cdo dashuri qe te jetoje do ngrohtesi
Dhe toka srron pa diellin lart, pa kaltersine..”
Eh mor Elton Deda, dita njemije!!!
“Tingulli i zjarrte” , ” Djemte e detit”, “Albatros” , “Thunderëay” , “Ritfolk” …
….Mumajesi, Elvana Gjata,Sinan Hoxha&co…
Cfare dreqin ndodhi me ne keshtu?! Pse perfunduam ketu?!
Kitara u zevendesua me klarineten.
Talenti me mediokritetin.
Poetika me injorancen.
S.O.S. rinia shqiptare!
