Paundi është tani një monedhë e tregut në zhvillim, në të gjitha, përveç emrit, sipas analistëve në Bankën e Amerikës, të cilët thonë se Brexit e ka kthyer atë në një pasqyrë të ekonomisë “të vogël dhe të tkurrur” të MB.
Në katër vitet që kur Mbretëria e Bashkuar votoi të linte BE-në, kushtet e tregtimit në paund dhe lëkundjet e mëdha të kursit të këmbimit e bëjnë atë një ndeshje më të mirë me peson meksikane sesa dollari amerikan, tha Kamal Sharma, një analist i monedhës në BofA.
Analistët e bankës vunë në dukje se diferenca midis normave në të cilat investitorët janë të gatshëm të blejnë dhe shesin paund mbetet më e madhe sesa në monedhat e tjera kryesore, edhe pasi tregu më i gjerë të jetë qetësuar pas vazhdës e panikut të lidhur me koronavirusin në mars.
Luhatshmëria e nënkuptuar, një masë e pritjeve të investitorëve për shkallën e lëvizjeve të çmimeve në të ardhmen, gjithashtu ka mbetur më e lartë në paund sesa për valutat kryesore. BofA tha që kjo nënvizon mungesën e qartësisë mbi perspektivën e monedhës.
Mosarritja e një marrëveshje mbi marrëdhëniet e ardhshme të Britanisë me BE brenda gjashtë muajve të ardhshëm do të ishte “shkatërruese” për paundin, tha Vasileios Gkionakis, kreu global i strategjisë së këmbimit të huaj në Lombard Odier. Paundi mund të bjerë në 1.10 dollarë ose më poshtë, tha ai, nga 1.25 dollarë, ndërsa euro mund të konvergonte në barazi nga 0.90 paund.
Tradicionalisht, paundi ka qenë pjesë e të ashtuquajturit grupi i valutave G5 – përkrah dollarit, euros, jenit japonez dhe frangës zvicerane – si një nga monedhat më të tregtuara dhe për këtë arsye më të sigurta në botë. Por që nga votimi i Brexit, paqartësitë në lidhje me marrëdhëniet midis Britanisë së Madhe dhe BE kanë bërë që investitorët më pak të gatshëm të mendojnë për monedhën, duke rezultuar në një rënie të likuiditetit. Kjo do të thotë që paundi nuk mund të analizohet më sipas të njëjtës kornizë si monedhat e tjera kryesore, tha Sharma.
Paundi nuk arriti të rikuperonte deri ditën kur Mbretëria e Bashkuar votoi të linte bllokun, duke humbur rreth një të pestën e vlerës së saj. Dhe që nga fillimi i pandemisë, paundi ka lëvizur fuqishëm. Në kulmin e krizës, investitorët po përgatiteshin për lëkundje kaq të mëdha në paund sa që vetëm reali brazilian përjetoi një rritje më të madhe të paqëndrueshmërisë së nënkuptuar.
Paundi ra shumë kundrejt dollarit në mes të marsit, para se të rikuperohej pasi Rezerva Federale e SHBA dhe bankat e tjera kryesore qendrore u futën për të ‘ftohur’ dollarin.
Por bisedimet e hapura tregtare midis Mbretërisë së Bashkuar dhe BE kanë dëmtuar ndjesinë drejt paundit. Mundësia që Banka e Anglisë të ndjekë normat e interesit negativ ka frenuar edhe rimëkëmbjen e monedhës – siç ka edhe deficiti fiskal i vendit, pas një rritje të madhe të shpenzimeve për të lehtësuar efektet më të këqija të koronavirusit.
Faktorët kundërshtues për paundin po vazhdojnë të forcohen, tha Sharma, duke pasur parasysh afatin e fundvitit për përfundimin e marrëdhënies tregtare të BE-së dhe deficitin e vazhdueshëm të llogarisë rrjedhëse të vendit. “Ne besojmë se paundi është në proces të evoluojë në një monedhë që i ngjan realitetit themelor të ekonomisë britanike: e vogël dhe në tkurrje me një problem në rritje të deficitit të dyfishtë të ngjashëm me monedhat më likuide në tregjet në zhvillim“, tha ai.
