Covid-19 ka ekspozuar dobësitë në sistemet shëndetësore në SHBA dhe në botë. Për të zvogëluar rrezikun infektiv për pacientët dhe furnizuesit dhe për të ruajtur burime rezervë, si pajisje mbrojtëse personale (PPE), ventilatorë dhe shtretër për kujdesin intensiv (ICU), shumica e shteteve në SHBA kanë miratuar një ndalim të përkohshëm të kirurgjisë përzgjedhëse, nga mars-maj 2020, shkruajnë për revistën ”Harvard Business Review” të Universitetit të Harvardit, Amit Jain, Tinglong Dai, Kristin Bibee dhe Christopher G. Meyers. Ndalimi rezultoi në një grumbullim të procedurave të papërfunduara që ishin planifikuar për këtë periudhë tremujore si dhe një bllokim dinamik të operacioneve që vazhdojnë të vonohen, ndërkohë që sistemi shëndetësor përjeton kapacitete të limituara.
Problemi është se termi “përzgjedhës” në kirurgjinë përzgjedhëse është kryesisht një emër i gabuar, duke shërbyer vetëm për të bërë dallimin midis trajtimeve në zhvillim dhe atyre jo. Ndërkohë që “me përzgjedhje” nënkupton mundësi, shumica e rasteve kirurgjikale me përzgjedhje ndodhen diku mes masave parandaluese vitale, për shembull një shqyrtim i kolonoskopisë dhe operacioneve të detyrueshme për shembull heqja e kataraktit. Një literaturë e gjerë në të gjitha specialitetet kirurgjikale thotë se ekzistojnë rezultate shumë më të këqija të pacientit dhe kosto më të larta kur këto trajtime vonohen. Së bashku, këta faktorë kanë çuar në një numër marramendës të pacientëve që nuk marrin kujdesin mjekësor për të cilin kanë nevojë. Kjo kërkesë e parashikuar në kombinimin me kapacitetin e zvogëluar të profesionistëve të kujdesit shëndetësor, ka të ngjarë të çojë në krijimin e listave të pafundta në pritje, që potencialisht përkeqësojnë shëndetin e pacientit.
Rinisja efektive e kirurgjisë selektive-Tani që shumica e shteteve kanë hequr kufizimet në kirurgjinë selektive, drejtuesit e spitaleve në të gjithë vendin kanë nxituar të zbatojnë strategjitë e përshpejtimit. Covid-19 zbuloi se sistemet shëndetësore kanë qenë kryesisht të papërgatitura për t’u marrë me këtë mbyllje dhe përshpejtim. Përveç adresimit të numrit të tepërt të pacientëve, motivimi për të rifilluar operacionin selektiv përfshin goditje në të ardhura për shkak të zvogëlimit të vëllimit kirurgjik, një kontribut thelbësor në marzhin e fitimit nga ana e spitaleve dhe qendrave mjekësore.
Në fakt, shtyrja e kujdesit mjekësor ka një ndikim më të madh në ekonominë kombëtare. Ndërsa ka shumë arsye të mira për të ecur përpara, është e rëndësishme që shpejtësia të mos e tejkalojë strategjinë. Rinisja e rastësishme e operacioneve përzgjedhëse mund të çojë në pasoja të padëshirueshme. Politikat dhe procedurat e paqarta për planifikimin dhe shpërndarjen e burimeve në rastet e përzgjedhura kirurgjikale mund të krijojnë pengesa që frenojnë operacionet e përgjithshme në spitale. Nga forcimi i strategjive, që nuk i japin përparësi aksesit të barabartë në kujdes, mund të përfitojnë padashur pacientë me privilegje socio-ekonomike duke përforcuar pabarazitë ekzistuese në qasje dhe cilësi.
Për shembull, pacientët nga pakicat racore dhe etnike, historikisht kanë pasur norma më të ulëta të operacioneve përzgjedhëse siç është zëvendësimi i kupës së gjurit dhe pandemia COVID-19 mund të rezultojë në uljen e mëtejshme të aksesit në kujdesin shëndetësor për pakicat dhe grupet e pafavorizuara socio-ekonomike. Ndërsa mjekët dhe drejtuesit e kujdesit shëndetësor punojnë për të adresuar çështjet e prapambetura dhe për të trajtuar pacientë të rinj në mënyra që janë në përputhje me qëllimet klinike, financiare dhe etike të organizatave të tyre, atyre iu duhet një qasje më sistematike.
Zhvillimi i kësaj qasjeje tani është i dobishëm për gjendjen aktuale të kujdesit shëndetësor dhe mund të jetë gjithashtu i dobishëm në pezullimet e mundshme kirurgjikale në të ardhmen. Këtu, ne sugjerojmë pesë strategji që drejtuesit e kujdesit shëndetësor mund të përdorin sot për të arritur qëllimet e tyre klinike duke synuar një efikasitet më të mirë operacional dhe barazi në qasjen në kujdes. Zhvillimi i algoritmeve të qëndrueshme, transparente dhe të ndjeshme ndaj paragjykimeve për prioritetet kirurgjikale Meqenëse operacioneve përzgjedhëse iu dha drita jeshile për të vazhduar në maj të këtij viti, shumica e sistemeve shëndetësore kanë futur udhëzime të gjera dhe rudimentare për përparësinë kirurgjikale. Për të maksimizuar përfitimet e pacientit dhe për të minimizuar ekspozimin ndaj Covid-19, nevojitet një kornizë prioritare e bazuar në etikë, që merr parasysh vlerat e ”aktorëve” të shumtë.
Zgjerimi i kapacitetit kirurgjikal duke kaluar në kujdesin ambulator
Zhvendosja e kujdesit nga ambientet spitalore në ato ambulatore mund të ndihmojë në zgjerimin e kapacitetit kirurgjikal. Këto ambiente ambulatore mund të rrisin produktivitetin ndaj shëndetit të pacientit duke pasur parasysh mjedisin spitalor të kufizuar në kapacitet dhe në burime. Fusha të tilla si oftalmologjia dhe kirurgjia dermatologjike e kanë përqafuar prej kohësh këtë strategji dhe e kanë bërë atë me suksesshme. Covid-19 ilustroi vlerën që marrin specialitetet kirurgjikale të vendosura në spitale për raste me urgjencë më të vogël.
Formimi i ekipeve të dedikuara për të përmirësuar efikasitetin e sallës së operacionit Një pacient nuk pret që shërimi i hernies të kryhet nga kirurgu i tyre ortoped. Sidoqoftë, kur bëhet fjalë për stafin kirurgjikal, veçanërisht infermierët e sallave të operacionit dhe specialistët kirurgjikalë, të njëjtët anëtarë të ekipit të kujdesit, shpesh punojnë në raste që mbulojnë një larmi specialitetesh kirurgjikale. Shpesh, spitalet kërkojnë që stafi do të duhet të ndërtrajnohet për të punuar në mënyrë të njëjtë me një gamë të gjerë të ekipeve kirurgjikale. Ndërsa synohet të bashkojë burimet e kufizuara dhe të lehtësojë kufizimet e personelit, këto veprime tradicionale mund të gjenerojnë joefikasitet të konsiderueshëm brenda sallës së operacionit.
Mendoni përtej javës tradicionale pesë-ditore të punës Përparimi i sëmundjes nuk pushon gjatë fundjavave. Megjithatë, shumica e spitaleve punojnë vetëm nga e hëna deri të premten, duke rezervuar vendet e fundjavave për raste urgjente. Arsyeja e dukshme për këtë është caktimi i fuqisë punëtore. Sidoqoftë, zgjerimi i planifikimit mund të përmirësojë aksesin e barabartë për pacientët. Përqendrohuni në thjeshtimin e përvojës së kujdesit kirurgjikal të pacientëve Në fund të fundit, fokusi kryesor i kujdesit shëndetësor duhet të jetë përmirësimi i cilësisë së jetës së pacientëve. Për fat të keq, pandemia ka rezultuar në frikë të konsiderueshme të kapjes së virusit duke shkuar në spital, duke bërë që shumë pacientë të shmangin kërkimin e kujdesit shëndetësor.
Drejtuesit e kujdesit shëndetësor duhet të hartojnë strategji që e bëjnë jetën e pacientëve më të lehtë, në mënyrë që kërkimi i kujdesit të mos ndihet si një barrë e panevojshme. Për shembull, telemjekësia është zgjeruar ndjeshëm në përgjigje të pandemisë dhe ka provuar të jetë një mjet i fuqishëm për t’u lidhur me pacientët dhe familjet. Edhe kur klinikat fillojnë të rihapen, ne duhet të vazhdojmë të përdorim telemjekësinë për këshillimin para operacionit për të vazhduar të ofrojmë komoditetin e pabesueshëm që përfshin.
