Nga Mero Baze
Ilir Meta ka gjetur zgjidhjen e vetme që ka çdo ha jdut i fortë, kur kapet me presh në duar. I vënë para presionit të disa gazetarëve për të hetuar dosjet sk andaloze të dhënies së shtetësisë, njerëzve me precedentë penal, vr a së sv e apo personave në hetim, ai ka deklaruar sot se do të përdorë kompetencën e tij, për t’i shpallur këto dosje sekret shtetëror për dhjetë vjet. Është njësoj sikur të kapësh një ha jdut tek dera e shtëpisë që sapo e ka v jedhur, dhe ai të mos të të lërë ta shikosh se çfarë ka vj edhur, duke të thënë se kjo është privatësia e tij.
Por deklarimi i sotëm i Presidentit të kapur në flagrancë ka dhe disa të mira. Së pari, provon se shtypi ka kapur një hajdut duke vje dhur dhe ai kërkon të mbrohet me ligj që të mos hapen dosjet, ndryshe nga transparenca që ka premtuar. Në fund të fundit detyra e shtypit deri këtu është, të kapë hajd utin. Për ta dë nu ar e ka në dorë drejtësia. Së dyti, ky akt dëshmon se ajo pjesë e shtypit që e zbuloi dhe provoi këtë sk andal, është në anën e së drejtës dhe të vërtetës, ndërsa banda e Presidentit që është tur rur të f yejë dhe shantazhojë gazetarët, është në anën e vr as ës ve dhe te rro ris tëve, që presidenti i ka bërë pjesë të shtetit shqiptar. Së treti, procesi provoi se pas tre javësh b eteje, ai që u t me rr ua ishte Presidenti dhe jo gazetarët, edhe pas kë rc ën im eve të tij. Në fund ai si burracak detyrohet të sekretojë dosjet, që të mos i dalin të palarat në publik.
Po përtej këtij diskretitimi publik të presidentit, në fakt kemi një akt të ri antiligjor të tij. Ligji “Per informacionin e klasifikuar” i njeh të drejtën Presidentit të jetë një nga katër autoritetet që kanë të drejtë të klasifikojnë informacionet si “sekret shtetëror” (neni 4), por ligji po ashtu përcakton qartë se në çfarë fushe shtrihet kjo kompetencë. Nga ana tjetër, afati dhjetëvjeçar është afati maksimal që ai ka kompetencë të sekretojë një dokument zyrtar, që nënkupton që është një dokument me rëndësi kombëtare maksimale. Dosjet e tra fi ka n të ve që Ilir Meta ka bërë shtetas shqiptarë, kanë rëndësi vetëm që të mos dë no het Ilir Meta, pasi për shtetin shqiptar nuk kanë asnjë rëndësi. Ata nuk përfshihen në fushat ku Presidenti mund të shpallë sekret shtetëror një dokument.
Klasifikimi i informacionit sekret shtetëror nuk bëhet sipas qejfit, por për shkaqe të përcaktuara ligjore. Këto shkaqe i përcakton neni 6: Sipas ligjit në fjalë, informacioni do t’i nënshtrohet procesit te klasifikimit kur lidhet me: a) plane ushtarake, armatime, ose operacione; b) aftësi apo dobësi, kapacitete te sistemeve, instalimeve, projekteve dhe planeve qe kane te bëjnë me sigurinë kombëtare; c) veprimtari te shërbimeve informative, me forma dhe metoda të punës, me kriptologji në objektet e mjetet teknike, në vendet ku përpunohet dhe arkivat ku ruhet informacioni; ç) informacione të qeverive të huaja, marrëdhënie ndërkombëtare, ose me veprimtari ndërkombëtare të Republikës se Shqipërisë, si dhe me burime konfindenciale;
Dhënie e shtetësive nuk përfshihet në asnjë prej këtyre katër pikave që parashikon ligji. Pra Presidenti ka përdorur një të drejtë të dhënë nga ligji, për të shpikur si objekt të këtij ligji, diçka që nuk është e tillë. Thjesht ka shpallur sekret “mallin e vjedhur” me dorë të tij. Dhe në këtë rast, “malli i vjedhur” janë dosjet antiligjore të cilat kanë prodhuar tra fik pasaportash dhe natyrisht pagesa nën dorë, se unë nuk besoj që presidenti u bën dhurata personave në kërkim nga dashuria për ta. Presidenti me pak fjalë ka shpallur sekret shtetëror krimet e veta.
I sigurt se Prokuroria nuk ka guxim ta hetojë dhe i gjendur ngushtë nga gazetarët që ja faktuan këtë ska ndal, Ilir Meta ka vendosur të heqë qafe shtypin, duke i shpallur ato dokumente “sekret shtetëror”, që dhe nëse botohen, të ndëshkohen gazetarët. Nuk ka pasur rrugëzgjidhje tjetër. Transparenca që ai premtoi se do të bënte, ishte va r ri i tij para publikut. E vetmja zgjidhje është të mbrojë k ri m in e vet, duke e shpallur sekret shtetëror. Kaq ka në dorë për të mbrojtur krimet e veta, kaq ka bërë. Tani Prokuroria dhe Parlamenti, që kanë kompetencë të shikojnë këto dosje, duhet të hidhen në veprim.
Nëse SPAK hesht, një Komision Hetimor parlamentar duhet të tërheqë dosjet dhe t’i hetojë një për një, duke ja çuar në derë Prokurorisë. Pastaj po deshën të shpallin “sekret shtetëror” d ën i min e Ilir Metës, mund ta shpallin. Nuk mërzitemi dhe po nuk e morëm vesh. Boll të d ën ohet.
