COVID-19 nisi të përhapet në Itali që nga mesi i nëntorit të vitit 2019, kështu thuhet në raportin ri të botuar nga Qendra Amerikane për Kontrollin dhe Parandalimin e Sëmundjeve. Italia ishte edhe vendi i parë perëndimor i cili është goditur kaq rend nga pandemia. Rasti i parë i njohur me COVID-19 në Itali u raportua në qytetin e Codogno në rajonin e Lombardisë me 21 shkurt 2020, por mendohet se sindroma e rëndë akute e frymëmarrjes koronavirus 2 (SARS-CoV-2) kishte qarkulluar pa u vënë re për disa javë në Lombardi para zbulimit të parë zyrtar. Mbikëqyrja mjedisore ka demonstruar pa dyshim praninë e virusit, në përqendrime të krahasueshme me ato të marra nga mostrat e mbledhura në fazat e mëvonshme të pandemisë, në ujërat e zeza të patrajtuara të zonës së Milanos që nga mesi i dhjetorit 2019.
Një ekip kërkimor nga Universiteti i Milanos në Itali analizoi ekzemplarët e pjesëve orofaringeale të mbledhura gjatë shtatorit 2019 – shkurt 2020 me 39 pacientë dhe njëri prej tyre u zbulua me acid ribonukleik (ARN) të koronavirusit (SARS-CoV-2) Sekuenca u identifikua në një mostër të mbledhur nga një djalë 4-vjeçar që jetonte pranë Milanos dhe nuk kishte raportuar histori udhëtimesh. Sipas raportit, fëmija më 21 nëntor filloi të kishte simptoma si kollë dhe rinit, rrufë. Më 30 nëntor, ai u dërgua në departamentin e urgjencës me vështirësi në frymëmarrje dhe të vjella. Më 1 dhjetor, ai kishte shfaqur një skuqje të lëkurës të ngjashme me fruthin. Këto zbulime, në marrëveshje me prova të tjera të përhapjes së hershme COVID-19 në Evropë, çojnë fillimin e shpërthimit në fund të vjeshtës 2019
Simptomat COVID-19 mund të përfshijnë sëmundje KaWasaki-si, sindroma inflamatore manifestime të lëkurës që shoqërojnë infeksione të zakonshme virale të tilla si lia dhe fruthit, nënvizoi raporti. Sidoqoftë, siç shpjeguan studiuesit ekzemplari i tamponit orofaringeale, në vend të një tamponi nazofaringeal, i mbledhur fillimisht për diagnozën e fruthit, nuk ishte ideal për zbulimin e koronavirusit. Por ky studim konsiderohet me rëndësi epidemiologjike sepse ofron më shumë informacion mbi kohën dhe hartëzimin e rrugëve të transmetimit të virusit.
Gjetja mund të ndihmojë në shpjegimin e rrjedhës së shpejtë të virusit në Lombardi në valën e parë të pandemisë. Italia në mënyrë të përsëritur ka bërë përparime kohët e fundit në punën gjurmuese të koronavirusit. Studime të mëtejshme që synojnë zbulimin e SARS-CoV-2 RNA në mostrat e arkivuara të përshtatshme do të jenë thelbësore në përcaktimin saktësisht të afatit kohor të epidemisë COVID-19 në Itali dhe do të jenë të dobishme për përgatitjen kundër epidemive të ardhshme.
