Pasi Barack Obama-s, kur ai u bë president i Shteteve të Bashkuara në 2009, arriti të mbante telefonin e tij BlackBerry, anëtarëve të shërbimit të sigurimit të SHBA u dha një kujdes shtesë se si të mbrojnë pajisjet inteligjente të përdorura prej presidentëve nga pirateria. Edhe pse do të ishte logjike që njeriu më i fuqishëm në botë të ketë akses në çdo pajisje që ai dëshiron, kur bëhet fjalë për telefonat dhe orët inteligjente, Joe Biden gjithashtu mund të përballet me zhgënjim të tmerrshëm.
Pajisjet elektronike përreth presidentit të ri të SHBA janë ndoshta objektivat më të spikatur të piraterisë së mundshme në botë.
“Shanset janë zero që Rusia nuk ua ka mbyllur sytë drejtuesve botërorë,” tha Bruce Schneier, një pedagog në Shkollën Kennedy të Harvardit.
Për dy mijë vjet, ky nuk ishte një problem i tillë – pajisjet e vetme personale që mund të hackoheshin ishin kompjuterët dhe celularët e zakonshëm, dhe pse presidentit do t’i duhej një telefon celular, kur ai mund të kërkonte të ishte i lidhur me këdo në botë përmes një lidhjeje të sigurt.
Obama dhe BlackBerry Sidoqoftë, gjithçka ndryshoi në vitin 2009, kur Barack Obama mori detyrën. Ai ishte aq i lidhur me BlackBerry-in e tij saqë debatoi për javë të tëra me këshilltarët e sigurisë sepse donte ta mbante atë – e cila është një betejë që ai fitoi përfundimisht.
“Me kompromis, duke e lejuar atë të qëndrojë në kontakt vetëm me stafin e lartë dhe një numër të vogël miqsh personalë,” tha një zyrtar.
Dhe që nga ajo kohë, diapazoni i pajisjeve teknologjike që presidenti do të donte të përdorte është rritur gradualisht, prandaj këshilltarët e sigurisë kanë kaluar shumë net pa gjumë. Kur iPad doli në 2010, presidenti, natyrisht, donte të kishte një të tillë. Dhe kjo është arsyeja pse këshilltarët e sigurimit kombëtar bënë “Obamaped”, një iPad të përforcuar, më të sigurt, i cili u kopjua për stafin e tij, thotë një ish-këshilltar i tij për BBC.
“Në administratën e Obamës, ishte e zakonshme që stafi i lartë të kishte një iPad që kishte pësuar modifikime të caktuara”, thotë Ari Schwartz, një oficer i sigurisë kibernetike në Këshillin e Sigurisë Kombëtare gjatë administratës së Obama-s.
Vendosje e modës së vjetër
Por vendosja teknologjike e Shtëpisë së Bardhë mbeti disi e modës.
“Nuk ka asnjë rrjet Wi-Fi dhe në një moment kemi filluar një diskutim të vogël nëse duhet ta prezantojmë atë,” thotë Schwartz.
“Dhe përfundimi ishte: ‘Epo, atëherë ju po hapni hapësirë për dobësitë e sigurisë’”.
Rezidenca e Obama-s përfundimisht mori internet pa tel, por mbulimi ishte i pamjaftueshëm në rastin më të mirë, sipas vetë familjes së presidentit.
Donald Trump, ndoshta njeriu më i famshëm në Twitter gjatë presidencës së tij, gjithashtu këmbënguli në përdorimin e një pajisje personale – ai dyshohet se kishte një seri telefonësh “të disponueshëm” që i përdori shkurtimisht dhe më pas do të zëvendësoheshin për arsye sigurie.
Por ishte shkruar gjerësisht se ai ishte jashtëzakonisht skeptik në lidhje me përdorimin e kompjuterëve dhe postave elektronike dhe se ai preferonte të përdorte letër për shumicën e komunikimeve.
Nëse iPad në atë kohë merrte me disa net pa gjumë të konsulentëve të teknologjisë, interneti sot është një makth i vazhdueshëm.
“Gjithçka është bërë një kompjuter dhe ata kompjuterë janë të prekshëm,” thotë Schneier.
“Pavarësisht nëse është biçikletë Peloton, frigorifer, termostat, lodra, makinë – të gjitha ato janë subjekt i piraterisë.”
Problem për Biden
Dhe ky është një problem për Presidentin Biden, i cili duket se i pëlqen mrrokllat teknologjike, sipas mediave.
Ai është fotografuar me një orë Apple dhe thuhet se zotëron një biçikletë ushtrimi Peloton që ka një ekran kompjuteri, kamera dhe mikrofon, të gjitha pajisjet që janë të lidhura në internet.
Pyetja është nëse kjo mund të sigurohet.
“Ju mund të bëni të gjitha llojet e gjërave, si të modifikoni harduerin, të shqyeni kamerën, gjëra që Agjencia e Sigurisë Kombëtare (NSA) mund të bëjë gjithmonë,” tha Schneier.
Dhe kjo mund të jetë disi më e sigurt.
Por gjithashtu mund të vrasë sensin e përdorimit të teknologjisë më të përparuar.
“Shumë rrallë do të gjesh një pajisje që nuk mund të hakohet. Shumica e pajisjeve që nuk mund të hackohen janë shumë të padobishme sepse nuk mund të komunikojnë me njëri-tjetrin”, tha Herbert Lynn i Universitetit të Stanfordit.
