Edhe me Trumpin jashtë zyrës presidenciale, perspektivat për afrimin midis Kinës dhe Shteteve të Bashkuara duken të e rrëta.
Nëse administrata e Biden po synonte të përmirësonte marrëdhëniet me Kinën, ngjarjet në javët e fundit kanë treguar thellësinë e hendekut që është rritur midis Uashingtonit dhe Pekinit në vitet e fundit për çështjet më thelbësore. Këtë muaj, një mijë oficerë policie të a rmatosur me ligjin e ri të a shpër të sigurisë kombëtare të Kinës, u zhvendosën në të gjithë qytetin gjysmëautonom të Hong Kong-ut dhe a rrestuan dhjetëra ligjvënës, avokatë dhe aktivistë të opozitës.
Disa ditë më vonë, në një nga lëvizjet e tij të fundit si Sekretar i Shtetit, Mike Pompeo deklaroi se politikat e Kinës kundër myslimanëve në rajonin e saj Xinjiang përbëjnë një “g jenocid” dhe “k rime k undër njerëzimit”. Pastaj, vetëm disa minuta pasi Presidenti Biden mori detyrën, Kina njoftoi s anksione kundër 28 zyrtarëve të administratës nën largim dhe ish-administratës Trump, duke përfshirë z. Pompeo. Ky ishte një s hpagim i fundit – që mund të ketë qenë një mesazh i synuar nga Pekini. Ose ndoshta mund të ishte një sinjal që k ontrolli mbi Hong Kong ishte i pa diskutueshëm në marrëdhëniet pas-Trump me Shtetet e Bashkuara, transmeton lexo.com.al.
Në çdo rast, administrata e ardhshme nuk u zmbrapsë. Një zëdhënëse e Këshillit të Sigurisë Kombëtare të Biden tha se përpjekja e Kinës për të “luajtur me n darjet partizane” nuk do të funksionojë. Antony Blinken, i nominuari për Sekretar të Shtetit, shkroi në twitter pas a rrestimeve në Hong Kong se administrata e Biden “do të qëndrojë me njerëzit e Hong Kong-ut dhe kundër s htypjes së Pekinit ndaj demokracisë”.
Politika e administratës së Biden për Kinën nuk është përcaktuar ende. Por për sa i përket Hong Kong-ut, duket se ka vazhdimësi midis dy administratave presidenciale. Enklava e vogël i ka r ezistuar me guxim përpjekjeve të Kinës për të k ufizuar traditat e saj perëndimore të fjalës së lirë, gjykatave të drejta dhe k apjes së demokracisë, përmes p rotestave masive dhe zgjedhjeve. Megjithatë, ajo nuk ka mbrojtje të vërtetë kundër Goliathit kontinental, përveç mendimit dhe p resioneve të demokracive të botës – Shtetet e Bashkuara të para në mesin e tyre.
Mbështetja perëndimore e lirive të Hong Kong-ut është e rëndësishme gjithashtu si një sinjal për a utoritarë të tjerë të vjetër dhe të rinj. Arsyetimi i jashtëzakonshëm i Kinës për a rrestimin e më shumë se 50 figurave të opozitës ishte se shumë prej tyre kishin marrë pjesë në një votim jozyrtar “primar” për të zgjedhur kandidatët për Këshillin Legjislativ me 70 vende. Mbi 600,000 njerëz nga një popullsi prej 7.5 milion votuan, e cila ishte e mjaftueshme që Carrie Lam, shefi ekzekutiv i Hong Kong-ut i zgjedhur nga Pekini, të denonconte procesin edhe para votimit si “s ubversiv”, transmeton lexo.com.al.
Ndërsa këshilli është formuar në mënyrë që ligjvënësit pro-Pekinit të mbajnë një shumicë, një fitore vendimtare nga opozita mund t’i mundësonte asaj b llokimin e buxhetit. Nëse kjo do ndodhte dy herë, znj. Lam do të duhej të largohej. Znj. Lam, në çdo rast, i shtyu zgjedhjet e Këshillit për një vit, duke përdorur si pretekst p andeminë. Më shumë se 50 aktivistë të demokracisë që u a rrestuan nuk janë a kuzuar dhe shumica janë liruar me kusht. Por pa rrestimi sinjalizoi se deri ku Pekini dhe mbështetësit e tij në Hong Kong janë të përgatitur të shkojnë me ligjin drakonian të sigurisë kombëtare të vendosur në Hong Kong qershorin e kaluar, për të gllabëruar atë që mbetet nga pavarësia dhe liritë e tij.
Për Presidentin Xi Jinping dhe t ogerët e tij k omunistë, s hqetësimet e tyre shtrihen përtej Hong Kongu-t. Z. Xi e ka bërë të qartë në prononcimet dhe veprimet e tij se ai i konsideron të drejtat e njeriut dhe vlerat demokratike si a rmë të një Perëndimi a gresiv dhe kur ai flet për një “komunitet të së ardhmes së përbashkët” ose “harmoni pa uniformitet”, ai do të thotë se sisteme a utoritare si ajo e tij janë po aq legjitime sa demokracia liberale perëndimore, transmeton lexo.com.al.
Hong Kong-u është kështu i patolerueshëm për komunistët kinezë jo vetëm si një z ekth, por edhe si një k undërshtim i përhershëm ndaj ideologjisë j oliberale të z. Xi. Këmbëngulja k okëfortë dhe e guximshme e njerëzve të Hong Kong-ut për të mbrojtur të drejtat që u ishin premtuar nga Pekini nën parullën “një vend, dy sisteme” ka ekspozuar vazhdimisht qëllimet e vërteta të Kinës. L ufta nuk ka mbaruar. Megjithëse opozita e Hong Kong-ut është detyruar të tërhiqet para ligjit të ri të sigurisë dhe pandemisë, gjykatat e vendit kanë demonstruar se ata nuk janë plotësisht të n ënshtruara.
Formimi i një politike amerikane ndaj Kinës që ekuilibron njohjen e aftësive ekonomike dhe u shtarake të Kinës kundrejt detyrimit të mbështetjes së të drejtave të qytetarëve të Hong Kong-ut – si dhe të drejtave të qytetarëve të Macao, Xinjiang dhe Tibet, rajone të tjera gjysmëautonome që i kanë r ezistuar dorës së r ëndë të Pekinit, ose Tajvanit, demokracia e të cilit paraqet një k undërshtim tjetër të përhershëm ndaj Kinës – është një nga s fidat më s hqetësuese të politikës së jashtme me të cilën përballet administrata e re. Çfarëdo sinjali që Kina mund të jetë përpjekur të dërgojë nga s htypja e saj ndaj disidentëve, administrata e Biden duhet të vazhdojë të qëndrojë me qytetarët e Hong Kongut./NYT/Lexo.com.al/e.c.
