Joe Biden nuk e ka fshehur irr itimin e tij me Arabinë Saudite. Ai e përshkroi qeverinë e saj në 2019 si një “paria” me “shumë pak vlerë shëlbuese shoqërore”. Një nga veprimet e tij të para si President ishte t’i jepte fund mbështetjes amerikane për l uftën e udhëhequr nga sauditët në Jemen. Javën e kaluar ai publikoi një raport të inteligjencës që f ajësonte princin e kurorës së mbretërisë, Muhammad bin Salman, për v rasjen e një gazetari në 2018. Por në atë moment idealet e z. Biden u p ërplasën me interesin kombëtar të Amerikës. Princi mund të jetë një njëri b rutal, por ai është gjithashtu në krye të një aleati të rëndësishëm amerikan. Në fund z. Biden vendosi që kostoja e n dëshkimit të tij do të kishte qenë shumë e lartë. Kjo është e gjitha pjesë e një analize më të madhe kosto-përfitim që po zhvillohet në Shtëpinë e Bardhë.
Z. Biden ka sinjalizuar se ai dëshiron ta bëjë Lindjen e Mesme një përparësi më të vogël. Ai ka arsye të mira për t’u tërhequr. Amerika ka mijëra u shtarë të shpërndarë në të gjithë vendet arabe, megjithatë n dërhyrjet e saj kanë sjellë rezultate të t merrshme. Shumë amerikanë argumentojnë se vendi i tyre duhet të përqendrohet në k undërshtimin e ndikimit global në rritje të Kinës. Pyetja me të cilën përballet administrata e Biden është se si të lehtësohet barra e Amerikës në Lindjen e Mesme duke mbrojtur ende interesat e saj jetësore atje. Kjo nuk do të jetë e lehtë. Në këtë ndihmon fakti që ato interesa nuk janë të njëjta si dikur. Për dekada, Amerika u përqendrua në rrjedhën e naftës së Gjirit dhe mbijetesën e Izraelit. Vitin e kaluar Amerika ishte një eksportuese neto e naftës dhe gazit natyror. Dhe Izraeli, vendi më i a rmatosur në rajon, tani ka lidhje zyrtare me shumë nga fqinjët e tij arabë, transmeton lexo.com.al.
Megjithatë interesat jetësore mbeten. Grupet t erroriste që gjejnë strehë në Irak, Siri ose Jemen mund të përfundojnë duke g oditur Perëndimin. Nëse qeveria në Iran do kërkojë të krijojë një b ombë, rre zikon të nisë një garë a rmatimesh që do të s hkatërronte regjimin global të përhapjes së a rmëve dhe do vendoste përgjithmonë Lindjen e Mesme në një këmbëze b ërthamore. Në të kaluarën, Amerika ka kërkuar të i mponojë zgjidhje magjike. George W. Bush u përpoq të i mponojë një demokraci në Irak. Donald Trump përdori s anksione për të d etyruar ka pitullimin ose një ndryshim të r egjimit në Iran. Ndërsa këto qasje d ështuan, politika amerikane u zhvendos midis interesit dhe apatisë, dhe l uftës dhe tërheqjes.
Z. Biden në vend të kësaj duhet të përpiqet të sjellë stabilitet duke e detyruar rajonin të marrë përgjegjësinë për veten e tij dhe të dekurajojë udhëheqësit që të mos jenë kaq të v arur nga forca e a rmatosur. Shitjet e mëdha të a rmëve të Amerikës ndaj d espotëve të rajonit janë një burim t elashesh. Dhe ata bëjnë pak për të ndihmuar njerëzit e rajonit, të cilët v uajnë nga qeveria e dobët dhe r egjimet a buzive, të cilat nga ana e tyre nxisin e kstremizmin. Rand, një think-tank, vuri në dukje kohët e fundit se Amerika harxhon afërsisht aq shumë për forcat e a rmatosura të Egjiptit sa shpenzon për ndihmat për të gjithë rajonin. Z. Biden duhet të anulojë lirinë e plotë për k eqbërjet dhe s htypjet, transmeton lexo.com.al.
Faza e dytë e kësaj strategjie është rritja e kapacitetit të Lindjes së Mesme për diplomaci. Marrëveshjet e njohura si Marrëveshjet e Abrahamit, në të cilat administrata Trump ndihmoi në ndërmjetësimin midis Izraelit dhe disa shteteve arabe, janë një fillim paraprak drejt azhurnimit të makinerisë diplomatike të rajonit. Z. Biden duhet të inkurajojë më shumë biseda të tilla. Arabia Saudite dhe Emiratet e Bashkuara Arabe u t ronditën kur z Trump nuk arriti të vinte në mbrojtje pas s ulmeve nga Irani dhe satelitët e tij. Irani po v uan nën s anksionet amerikane. A nkthi i tyre i jep z. Biden fuqi për të pohuar se ulja e t ensioneve është në interesin e të gjithëve.
Inkurajimi i diplomacisë nuk do të thotë tërheqje të të gjithë trupave amerikane. Ata kanë ndihmuar në s htypjen e Shtetit Islamik dhe al-Kaidës, të cilat janë akoma aktive. Dhe fuqia e butë priret të jetë më efektive kur fuqia e fortë fshihet në sfond. Për shembull, s ulmi ajror ndaj një milicie të mbështetur nga Irani në Siri muajin e kaluar ishte h akmarrje për një s ulm ndaj amerikanëve në Irak – dhe një sinjal për qeverinë në Teheran që z. Biden nuk do të merrte pjesë në negociata për të ringjallur marrëveshjen b ërthamore të Iranit. Të flasësh nuk është e lehtë, por, nëse Amerika dëshiron të përqendrohet më pak në një pjesë të t razuar të botës, është e vetmja rrugë përpara./TheEconomist/Lexo.com.al/e.c.
