Nga Mero Baze/
Sot është një ditë e rëndësishme për Partinë Demokratike, por dhe gjithë shoqërinë shqiptare, pasi kemi fillimin zyrtar të ndarjes së berishizmit nga Partia Demokratike. Si një landfill gjigand, stadium “Air Albania” sot ishte vendi ku dekantoi I gjithë berishizmi I 30 viteve të politikës shqiptare, për të qenë bashkë, për të qenë më vete dhe të motivuar për të bërë betejë me Shtetet e Bashkuara të Amerikës, që kanë shpallur familjen pronare të ish Partisë Demokratike, si familje të korruptuar, si minues të demokracisë dhe shantazhues të sistemit të drejtësisë.
Për herë të parë historia politike në Shqipëri është e qart dhe berishizmi nuk vepron më nën maskën dhe emrin e dikut tjetër, siç u mundua të bënte Sali Berisha këto tetë vitet e fundit duke përdorur si maskë Lulzim Bashën.
Për herë të parë sot në historinë e Shqipërisë disa mijëra militantë dhe mbështetës të Berishizmit, themeluan një parti politike antiamerikane, dhe u betuan se do të vënë në vend “dinjitetin” e nëpërkëmbur të familjes Berisha e cila është e damkosur si një familje hajdute, një familje që ka minuar demokracinë në Shqipëri dhe ka shantazhuar sistemin e drejtësisë.
As Partia Komunsite e Shqipërisë më 1941 nuk u formua si parti antiamerikane. Edhe ajo e gjeti një motiv më të fisëm, siç ishte antifashizmi, edhe pse e keqpërdori atë më pas. Partia që u themelua sot në stadiumin “Air Albania”, pas fjalimit alla Hugo Chavez të Sali Berishës, po përpiqet të maskoj antiamerikanizmin me antibashizmin.Por kjo nuk I bën punë.
Ashtu si berishizmi nuk arriti ta fsheh dot kokën si struci për tetë vite, duke u fsheur pas kostumit të Lulzim Bashës, as antiamerikanizmi I sotëm I Sali Berishës nuk fshihet dot pas tabelës së qitjes prej letre që ka caktuar sërisht Lulzim Bashën.
Në një sallë pa asnjë flamur amerikan, dhe më një fjalim rreth gjysëm ore I tëri kundër SHBA, Sali Berisha si një Haxhi Qamil I shekullit 21, po përpiqet të frikësoj Uashingtonin me Bathoren.
E vërteta është se ky ishte mitingu më I vogël që ai ka bërë në këto 30 vite. Si një politikan populist, ai shquhet për tubime të mëdha dhe mitingje shumë herë më të mëdha si ky I sotmi. Sot mezi mblodhi 6 deri 7 mijë vet, të cilët herë I quante “delegate” e herë demokrat, pa verifikuar askënd.
Ishte e qart se thjesht këkron të hap një proces ilegjitim të shantazhit mbi Partinë Demokratike dhe të mbaj idhtarët e tij në rresht si repart taliban kundër SHBA.
Në finale ky është një proces pozitiv. Shqipëria e ka pas të nevojshme ndarjen e shoqërisë nga berishizmi. Deri më sot ka qenë pengesë PD që përpiqej ta maskonte atë. Ndarja e PD nga berishizmi, ka po aq rëndësi sa ka pasur në vitet 90, ndarja e socialistëve nga enverizmi. Ndërsa socialistët e bën atë me kurajo të madhe dhe me integritet të lart, duke u bashkuar të gjithë në një sallë dhe duke debatuar dhe votuar aty, demokratët nuk ja dolën dot. Ata u ndan berishistët në një anë dhe demokratët e tjerë në selinë e tyre. Dhe më mirë kështu.
Kjo është një vërtet që duhet respektuar, edhe pse mund ti haj pak kohë opozitës për të rimarrë veten e për tu rikthyer më e fort në skenën politike. Lulzim Basha është I dënuar të qëndroj përballë këtij kanceri të politikës shqiptare në emër të demokratëve dhe historisë së Partisë Demokratike, që Berisha po kërkon ta përdhos duke e degraduar si histori antiperëndimore.
Sali Berisha që mendon se sot ka prek qiellin, në fakt ka prek fundin. Ai thjesht ka marrë pjesën e tij trushpëlarë të opozitës me shpresë se me të do të çorodis opozitën. Në fakt nuk çorodit më asgjë.
Krekosja e tij se tani PD e tij është më e fort, më kujtoi një episod të vitit 2009.Duke qenë në luftë me Sali Berishën, një natë para vitit të ri ai më dogji makinën para pallatit, duke bërë kudjes të terrorizonte dhe fëmijët, në përpjekje për të krijuar gjendje terrori.
Dy miq të mi biznesmenë, të nesërmen më thirrën në drek dhe po më qetësonin për atë që kishte ndodhur. Më pyetën çfarë veture kisha pasur dhe çfarë ngjyre kishte.
Kur ika një prej tyre më tha. Merri këto çelsat. Ke një BMV thuajse të re, më e mirë se ajo që kishe, me atë ngjyrë. Vuri ato targat që kishe dhe vazhdo se është makinë pa letra.
E mora në fakt dhe e mbajta derisa iku Berisha nga pushteti. Ishte shumë e mirë si makinë, dhe nuk më dhimbsej po të ma digjte prap, por kishte një problem. Ishte pa letra dhe nuk dilja dot jashtë. Si kjo parti e Berishës sot.
