Inteligjenca perëndimore, fotografët e luftës dhe mijëra orë filmime të kamerave të postuara në mediat sociale kanë projektuar imazhet përcaktuese të pushtimit rus të Ukrainës.

Tanke, mjete të tjera ushtarake ruse të shkatërruara, të djegura dhe të braktisura, ose kanë bllokuar rrugë ose kanë ngecur nëpër kanale.

Mendohet se suksesi i Ukrainës në zmbrapsjen e planit fillestar të Rusisë për një avancim të rrufeshëm dhe kapjen e Kievit dhe qyteteve të tjera të mëdha i detyrohet aftësisë së ushtrisë për të synuar dhe shkatërruar këto automjete.

Çka ka shkaktuar humbje të mëdha dhe vonesa të mëdha për autokolonat që avancojnë.

Shpesh të armatosur vetëm me raketahedhës portativë, grupe të vogla trupash ukrainase kanë përdorur terrenin e tyre dhe taktikat e Rusisë në avantazhin e tyre dhe kanë ndihmuar në udhëheqjen e një rezistence që ka befasuar edhe mbështetësit më të afërt të Kievit në Perëndim.

Armët kompakte të përdorura nga Ukraina dhe artileria e rëndë në të cilën mbështeten trupat ruse përbëjnë shtyllën kurrizore të taktikave të kundërta të përdorura nga të dyja palët.

Grupet taktike të batalionit të Rusisë

Grupi taktik i batalionit është njësia kryesore luftarake e ushtrisë së vendit.

Shtetet e Bashkuara të Amerikës vlerësojnë se 100 nga 170 grupet e Rusisë janë vendosur në Ukrainë.

Të armatosur me tanke, artileri dhe sisteme të mbrojtjes ajrore, ata janë parashikuar si operatorë me aftësinë për të kaluar nga sulmi i shpejtë në sulme me rreze të gjatë dhe operacione mbështetëse për njësitë e tjera.

Mbështetja e madhe në automjete dhe një numër relativisht i ulët prej vetëm 200 trupash këmbësorie i bën ata veçanërisht të prekshëm ndaj sulmeve.

Veçanërisht në një luftë ku terreni, taktikat dhe niveli i aftësive ushtarake të Ukrainës nënkuptojnë se grupet nuk luftojnë kundër njësive të dislokuara dhe të armatosura në mënyrë të ngjashme.

Dobësitë ruse

Pushtimi i Ukrainës ka qenë tronditje për shumë prej trupave ruse të dislokuara në kufirin e vendit për “stërvitje”.

Automjetet e urdhëruara papritur për të kaluar kufirin ndodheshin në një gjendje të keqe mirëmbajtjeje dhe shpesh me goma ose pjesë këmbimi të cilësisë së ulët.

Kjo e bëri manovrimin jashtë rrugës të rrezikshëm ose të pamundur, siç dëshmon edhe numri i madh i fotove të pajisjeve ruse të braktisura në fusha të mbushura me baltë ose me goma të çara.

Përveç kësaj, plani kërkonte një sulm të shpejtë dhe kapjen e qyteteve kryesore si Kievi, Kharkiv dhe Mariupol.

Ndryshe, lëvizje të shpejtë nëpër rrugët kryesore dhe kontrollin e kryqëzimeve kryesore, në vend të qyteteve provinciale apo zonave fshatare.

Kështu që, trupat ukrainase nxorën dy përfundime.

Së pari, kuptuan se sado e madhe të ishte një kolonë e blinduar, ajo do të ishte aq e gjerë sa rruga dhe mund të lëvizte po aq shpejt sa mjetet e përparme.

Dhe së dyti, trupat mbrojtëse kuptuan se mund të vepronin relativisht lirshëm në pyjet, fushat dhe fshatrat përgjatë anëve të rrugës.

Me pak këmbësori në krahët e tyre, automjetet ruse ishin të pambrojtura ndaj pritësve të ekipeve të vogla të trupave ukrainase.

Çelësi për këto prita ka qenë përdorimi i gjerë i raketave antitank të mbartura me trupa të tilla si Javelin e prodhuar në SHBA.

U dërguan në Ukrainë përpara se të fillonte pushtimi për të lejuar trupat që të mësoheshin nga instruktorët ushtarakë perëndimorë se si t’i përdornin më mirë.

Tanimë, po mbërrijnë në mijëra nga vendet e të gjithë aleancës së NATO-s.

Prandaj dhe këto shihen si shtyllë kritike e rezistencës.

Madhësia e saj kompakte e bën atë lehtësisht të transportueshëm nga këmbësoria me lëvizje të shpejtë.

Kurse sistemi i gjurmimit të raketës nënkupton se mund të shkrehet, duke i lejuar trupat të largohen shpejt nga vendi i sulmit përpara se predha të ketë goditur objektivin.

Lufta ajrore

Në Perëndim, zyrtarët e inteligjencës pajtohen se një nga gabimet më të kushtueshme ushtarake të Rusisë erdhi nga dështimi për të shkatërruar forcën ajrore të Ukrainës.

Po ashtu edhe sistemet e mbrojtjes ajrore të drejtuara me saktësi në orët e nisjes së pushtimit.

Dështimi nënkuptonte se Rusia nuk fitoi epërsi ajrore në qiejt mbi fushën e betejës.

Gjithashtu përdorimi i raketave për të sulmuar helikopterët rusë dhe avionët luftarakë me fluturim të ulët në mbështetje të forcave tokësore ka thelluar ngurrimin e Moskës për vendosjen e fuqisë ajrore së bashku me përparimet.

Dhe kjo e ka reduktuar si mbikëqyrjen ashtu edhe potencialin e sulmit.

Gjatë pushtimit, Rusia ka humbur të paktën 28 ​​avionë dhe helikopterë, krahasuar me vetëm 10 nga forcat ajrore të Ukrainës.

“Financial Times”

Share this…