Përmbytjet dhe temperaturat jashtëzakonisht të larta kanë shkaktuar vdekje të shumta në Kinën lindore, ku u regjistruan temperatura rekord mbi 42 gradë Celsius. Zjarrfikësit në të gjithë Portugalinë dhe Spanjën perëndimore luftojnë me zjarret mes një vale të nxehti që i ngriti temperaturat mbi 45 gradë Celsius.
Më herët këtë pranverë, efektet e valës së të nxehtit në Indi, një nga dhjetra vetëm këtë vit, ishin gjithëpërfshirëse. Temperaturat mbi 40 gradë Celsius në të gjithë vendin rrezikuan miliona njerëz nga sëmundjet e shkaktuara nga nxehtësia, kanë shkatërruar të korrat e grurit, intensifikuan krizën e energjisë elektrike dhe u bënë shkas për ndërprerjen e shkollës.
India nuk është vetëm. Pakistani fqinj gjithashtu po luftonte me temperaturat përvëluese para se të fillonte vera. Dhe në fillim të këtij viti, zona qendrore e Amerikës së Jugut ishte vendi më i nxehtë në planet përpara se Australia perëndimore të pretendonte titullin.
Ndërsa kriza klimatike përkeqëson valët e të nxehtit në mbarë botën dhe temperaturat rriten gjithnjë e më shumë përtej parashikimeve, vendet përballen me pyetjen se si të mbeten të jetueshme.
Gjithçka varet nga pasuria dhe gatishmëria
Rritja e faturave të energjisë elektrike me ajër të kondicionuar, ftohja me ventilatorë, puna në ambiente të mbyllura — këto opsione janë të disponueshme vetëm për disa të privilegjuar.
“Historia e ndryshimit të klimës lidhet me pabarazinë e lartë dhe ne po shohim që po luhet tashmë në rajonet më të varfra dhe më të nxehta të botës,” tha Tamma Carleton, asistent profesore e ekonomisë në Shkollën Bren të Shkencës dhe Menaxhimit Mjedisor të Santa Barbara.
Carleton është bashkëautoe e një studimi të vitit 2022 që vendosi aftësinë e një qyteti për të minimizuar vdekjet gjatë temperaturave ekstreme në dy faktorë kryesorë: pasurinë dhe numrin e ditëve të nxehta që përjeton.
Paraja vendos se cilat teknologji mund të përballojë një qytet për të mbrojtur më të cënuarit e tij. Dhe kur këto kosto të përshtatjes nuk mbulohen nga shteti, barra bie mbi individët për të financuar mbrojtjen e tyre, thotë Carleton. Një situatë që i lë më të varfërit të përjetojnë më keq situatën.
Por edhe qytetet e pasura mund të vuajnë, nëse kapen në befasi pa një plan veprimi. Kjo ndodhi në Paqësorin Veriperëndimor në SHBA, një rajon i pasur i njohur për klimën e tij të butë, ku më shumë se 100 njerëz u vdiqen nga vala e të nxehtit të vitin e kaluar.
“Ne priremi të shohim në parashikimet tona të ndryshimit të klimës në të ardhmen që vendet më të varfra do të përballen me një rritje vërtet të madhe të rrezikut të vdekjes dhe vendet më të pasura do të shohin një rritje të kostove të përshtatjes,” tha Carleton.
Nxitja për veprim kundër të nxehtit
Sa i lartë është ky rrezik i vdekjes në vendet në zhvillim u bë e qartë kur Ahmedabad, një qytet në shtetin Gujarat të Indisë perëndimore, humbi më shumë se 1,344 njerëz ndërsa termometrat arritën 47 Celsius në vitin 2010.
Shifra e ka nxitur qytetin të veprojë. Në vitin 2013, ata nxorrën një plan që ka parandaluar rreth 1,100 vdekje të shkaktuara nga nxehtësia çdo vit, sipas një studimi.
Plani i parë i veprimit për ngrohjen në Azinë Jugore, përfshin një sistem paralajmërimi të hershëm, kontakt të komunitetit me popullatat e vulnerabël dhe edukim për stafin shëndetësor rreth shenjave të mundshme të ekspozimit ndaj nxehtësisë. Ai gjithashtu organizon qendra ftohjeje në ndërtesa të tilla si tempuj dhe qendra tregtare, si dhe kohë pune të reduktuar ose me etapa për ata që punojnë në natyrë, ndër të tjera.
Ndërsa temperaturat e Indisë tejkalojnë vazhdimisht nivelin bazë në muajt e pranverës dhe verës, plani i ngrohjes në Ahmedabad ka shërbyer që atëherë si një model për modele të ngjashme në 23 nga 28 shtetet e vendit.
Por ndërsa temperaturat e larta vazhdojnë, këto modele i nënshtrohen rregullisht përditësimeve, sipas Polash Mukherjee, i cili drejton programin programin e Këshillit të Mbrojtjes së Burimeve Natyrore të Indisë për Ndotjen e Ajrit dhe Rezistencën Klimatike. Organizata jofitimprurëse ndihmoi në zhvillimin e planit të veprimit për ngrohjen e Ahmedabad.
“Fokusi është zhvendosur ndjeshëm në dy vitet e fundit nga thjesht mbrojtja e shëndetit të njerëzve dhe vdekshmërisë kundër nxehtësisë ekstreme në masa më proaktive,” tha Mukherjee. “Këto përfshijnë ndryshimin e akteve nënligjore të ndërtimit në mënyrë që ndërtimet e reja të izolohen më mirë si dhe programin për ftohjen nga çatia.”
Një zgjidhje me kosto të ulët për të reduktuar temperaturat e brendshme është programi i kulmeve të ftohta, që synon kryesisht shtëpitë e izoluara keq në lagjet e varfëra ku banojnë punëtorët informalë dhe grupe të tjera vulnerabël. Kur një çati është e veshur me materiale si zbardhja me bazë gëlqereje ose pëlhurë e bardhë, ajo bëhet më reflektuese dhe thith më pak nxehtësi.
Trotuare të freskëta dhe kalime të gjelbra
Ide të tilla po lulëzojnë në mbarë botën. Kryeqyteti japonez Tokio ka prezantuar trotuare të freskëta, të cilat punojnë me veshje me barrierë termike, për shembull. Medelin në Kolumbi ka mbjellë “korridore të gjelbër”, pasazhe me bimësi që ofrojnë më shumë hije në hapësirat publike, ndërsa qyteti i Torontos, Kanada, ofron grante për njerëzit që të instalojnë çati të gjelbra ose të freskëta.
Disa qytete kanë prezantuar zyrtarë të ngrohjes, detyra e të cilëve është të koordinojnë reagimin ndaj temperaturave në rritje.
Eugenia Kargbo u bë oficerja e parë e ngrohjes në Afrikë kur mori postin në Freetown, Sierra Leone. Një synim i saj është të sigurojë mbulesa reflektuese të hijes së tregut për të mbrojtur gratë që shesin produkte jashtë. Për ta bërë kryeqytetin më të jetueshëm, ajo ka prezantuar edhe një program për mbjelljen e pemëve, në të cilin mbjellësit mund të mbledhin mikro-pagesat në një aplikacion.
“Kjo është e ardhmja që unë parashikoj për fëmijët e mi dhe të gjithë fëmijët në Freetown: Një mjedis i sigurt që nuk kufizohet nga rreziku i nxehtësisë ekstreme,” tha ajo për EcoAfrica të DW.
Përqendrohuni në krizën klimatike
Edhe pse disa rajone gjejnë mënyra për të zbutur disa nga efektet e valëve të të nxehtit përvëlues, shumë shkencëtarë theksojnë se qeveritë nuk duhet të harrojnë shkakun rrënjësor të temperaturave në rritje: krizën klimatike.
Aditi Mukherji, i cili është bashkëautor i kapitullit për ujin në vlerësimin e IPCC-së mbi “Ndikimet, përshtatjen dhe cënueshmërinë”, thotë se përgjegjësia për të gjetur zgjidhje nuk duhet të jetë mbi më të prekurit, të cilët historikisht kanë emetuar sasinë më të vogël të CO2.
“Unë mendoj se kur bëhet fjalë për këto lloj ekstremesh të motit të nxehtë, zgjidhja e vetme është që vendet me emetim të lartë të ndalojnë menjëherë emetimet dhe të ndalojnë djegien e karburanteve fosile,” tha ai./DW
