Sociologu me bazë në Moskë, Boris Kagarlitsky në një intervistë të dhënë për gazetarin Loren Balhorn ka folur rreth ndikimit të luftës në Ukrainë dhe se sa i fortë është kontrolli i presidentit rus, Vladimir Putin në pushtet.
Ai theksoi se në fillim të pushtimit pati mjaft protesta në Rusi, por ato u shtypën në mënyrë shumë brutale.
“Të paktën në sipërfaqe, lëvizja ishte e shtypur fizikisht. Njerëzit shkojnë në burg pothuajse çdo ditë. Alexei Gorinov, për shembull, sapo u dënua me shtatë vjet burg për një deklaratë kundër luftës gjatë një seance të këshillit bashkiak Krasnoselsky në Moskë. Kjo është një mënyrë për t’i frikësuar njerëzit dhe deri diku funksionon”.
Sipas Kagarlitsky, jo më pak se 4 milionë njerëz janë larguar nga vendi që nga fillimi i të ashtuquajturit “operacion special”.
“Ukraina raportoi se rreth shtatë deri në tetë milionë njerëz u larguan nga vendi, por rreth gjysma e tyre tashmë janë kthyer. Në këtë kuptim, numri i njerëzve që emigruan nga Rusia është afërsisht i njëjtë me numrin e njerëzve që ikën nga Ukraina. Duke qenë se askush nuk bombardohet këtu, kjo të jep një ide të qëndrimit të publikut”, ravijëzon ai.
Për të, problemi më interesant sociologjik dhe politik është se populli rus nuk reagon ndaj luftës, “as pro dhe as kundër saj”.
“Si sociolog, mund të konfirmoj se që nga lufta, numri i njerëzve që pranojnë t’u përgjigjen sondazheve të opinionit ka rënë në një nivel që është krejtësisht jo-përfaqësues. Para luftës ishte nën 30 për qind dhe tashmë është shumë e ulët. Tani, konsiderohet një sukses i madh kur 10 për qind pranojnë të përgjigjen. Zakonisht është 5 deri në 7 përqind”.
Dhe lidhur me këtë, theksoi Kagarlitsky, ka dy interpretime të ndryshme, ku njëra prej tyre është se “njerëzit kanë frikë të përgjigjen”.
“Kjo mund t’ju tronditë, por deri vonë, shumica e rusëve nuk e dinin se kishte një luftë në Ukrainë. Në TV ata përdorin termin “operacion special”, i cili sugjeron që forcat speciale të përfshihen në një lloj aksioni të kufizuar diku. Nuk ishte e lidhur me armiqësi të vërteta, me tanke dhe artileri e kështu me radhë, dhe ata nuk raportuan viktima civile ukrainase”.
Sociologu doli në përfundimin e tij se shumica e njerëzve nuk shohin programe politike në TV, as nuk shohin media opozitare në internet.
“Ata nuk janë të interesuar për asnjë lloj politike. I gjithë spektri i opinionit politik – duke përfshirë edhe besnikët dhe opozitën, qofshin të majtë apo fashist, liberal apo konservator – përfaqëson ndoshta 15 deri në 20 përqind të popullsisë, ndoshta më pak se 10 përqind. Pjesa tjetër janë krejtësisht apolitike”.
Kjo nga ana e tij shihet si avantazh dhe si problem ndaj qeverisë, pasi “askush nuk lëviz kundër, por edhe askush nuk lëviz në favor të saj”.
“Kjo është arsyeja pse fushata e vaksinimit kundër COVID dështoi dhe pse Putini nuk mund të shpallë një mobilizim të përgjithshëm. Volodymyr Zelensky njoftoi një ditë më parë se dëshiron të mobilizojë një milion njerëz. Rusia nuk mund të mobilizojë dyqind mijë sepse të gjithë ikin”.
Sociologu, tha se tani ka më shumë të burgosur politikë sesa në kohën e Brezhnevit (sekretari i përgjithshëm i Partisë Komuniste gjatë Bashkimit Sovjetik).
“Tani njerëzit duhet të paguajnë gjoba, gjë që nuk ishte praktikë sovjetike. Një gjobë është një mënyrë shumë kapitaliste për të ndëshkuar mospajtimin”.
Për sa i përket anës ekonomike, Kagarlitsky bën me dije se po përkeqësohet dhe kjo do të ndihet fuqishëm në fund të gushtit dhe në shtator.
Ai foli dhe për sanksionet e vendosura ndaj Rusisë për të ndaluar luftën.
“Mjeti më efektiv deri më tani ka qenë tërheqja e kompanive të huaja nga Rusia, sepse kjo çon në probleme të tjera, veçanërisht embargo për furnizime specifike si pjesë këmbimi.
Industria ruse e makinave është në pritje, për shembull. Thjesht nuk po prodhon më, sepse është shumë e varur nga pjesët gjermane, japoneze dhe koreano-jugore”.
Megjithatë, sociologu veçoi borgjezinë si klasa që “janë gjithnjë e më të pakënaqur me atë që po ndodh dhe janë vërtet të interesuara për një lloj zgjidhjeje paqeje”.
“Problemi është se ata nuk kanë shumë fjalë politike, sepse vendimet merren nga një ekip shumë i ngushtë rreth Putinit. As çdo oligark nuk ka akses tek ai”.
Sociologu theksoi se Putin nuk ka një plan.
“Analizat perëndimore supozojnë se kemi të bëjmë me njerëz racionalë që bëjnë zgjedhje racionale, ose të paktën me njerëz që bëjnë zgjedhje. Por nuk ka zgjidhje, askush nuk bën zgjedhje! Edhe nëse ka propozime, asnjë propozim nuk funksionon sepse asnjë nuk pranohet nga mjaft njerëz brenda elitës për ta bërë atë real”.
Ai ravijëzoi se lufta nuk i ka rënjët në gjeopolitikë.
“Mendoj se politika ndërkombëtare ka luajtur një rol shumë dytësor, nëse ka, në vendim. Ajo ishte kryesisht e parakushtëzuar nga situata e brendshme, gjë që shpjegon pse ndodhi kaq papritur dhe dështoi kaq keq. Nuk ishte e përgatitur, nuk kishte diplomaci pas saj, sepse nuk bëhej fjalë për politikën e jashtme, por për politikat e brendshme”.
Profesori bëri me dije se ushtrisë ruse po i shteron fuqia.
“Dërgesat e pajisjeve perëndimore po ndryshojnë shumë seriozisht situatën ushtarake. Është shumë e ngjashme me Luftën e Krimesë, kur britanikët dhe francezët kishin armë superiore. Nëse flisni me njerëz të afërt me institucionin ushtarak rus, ata janë jashtëzakonisht të shqetësuar dhe ndonjëherë edhe në panik”.
