Gjatë kohës që qeveriste Berisha, gazetari Lorenc Vangjeli do bënte një shkrim investigues ndaj ministrit të Mbrojtjes atë kohë, Fatmir Mediu, me titull “Mediu, ky ministër fluturues!”.
Një investigim i gazetarit Vangjeli kishte çuar në konstatimin e një numrit të madh fluturimesh të Mediut, ngjashëm siç Berisha akuzon Ramën sot. Por Vangjeli nuk shkonte deri në definicione për ta quajtur Mediun abuzues me paratë publike. Ai thjesht linte pikëpyetje të hapura mbi motivet e tyre, pasi Ministria e Mbrojtjes nuk i ishte përgjigjur një kërkese për to. Për krahasim, Vangjeli sillte faktin se homologu britanik i Mediut kishte bërë shumë pak fluturime për të njëjtën periudhë dhe se Ministria britanike e Mbrojtjes i ishtë përgjigjur kërkesës mbi motivet e udhëtimeve, ndryshe pra nga dikasteri i njëjtë shqiptar.
E sollëm në kujtesë këtë rast për të ardhur te debati i sotëm, që në fakt nuk është bërë debat, ai mbi fluturimet e Ramës, shndërruar në akuzë bazë të Berishës ndaj tij dhe që media i përcjell më besnikëri, pa iu bërë asnjë trajtim zbërthyer se nga anon e drejta. Nga anon e drejta, pasi duket se të dy palët thonë të vërtetën, teksa ofrojnë shifra. Berisha ofron shifrën e fluturimeve të Ramës dhe kaq, duke bërë një krahasim me ish-presidentin Bush(po pse vetëm me Bushin e jo të tjerë, para ose pas tij?!) Rama nuk e kundërshton si shifër, por ofron bilancin shumator, ku tregon se ka shpenzuar më pak se paraardhësi i tij. As kjo nuk kundërshtohet nga akuzuesit. Dhe deri në pikë Rama është në avantazh në sensin e të drejtës se nga anon ajo.
Akuzuesi, Berisha, është ndalur deri të shifra e fluturimeve, pa shkuar dot te motivet. Si duket nuk posedon ndonjë rast konkret me natyrë abuzuese, ndyshe do e kish thënë. Pra, merret vetëm me shifrën, duke e pompuar parreshtur. Edhe Rama ofron shifrat e tij, krahasuese, pa komente të mëtejshme. Në fakt meritojnë koment, pasi dhe ato kanë kontekstin e tyre. Numri i lartë i fluturimeve të Ramës mund të përkthehet dhe si avantazh politik i këtij të fundit, nëse ai do i trajtonte si dinamikë diplomatike.
Fluturimet e shumta ose të pakta të një lideri janë dhe tregues performance politike, gjithnjë nëse ato rezultojnë të kenë qenë zyrtare e jo private. Dhe gjersa Berisha, te shifra e tij nuk nxjerr ndonjë udhëtim privat me fonde shtetërore, akuza është një pesë me hiç.
Le të marrim një rast konkret si shembull: vizitat e Ramës në Turqi, ato që Berisha urren më së shumti, edhe për faktin se udhëtimet e Ramës bëhen me avionë të dhënë nga Turqia. Në 8 vite qeverisjeje, Berisha ka bërë vetëm një vizitë zyrtare në Turqi, krejt të vakët e pa peshë, ndërsa Rama e ka bërë Turqinë si shtëpinë e vetë. Dhe kur përmendim Turqinë, flasim për aleatin më të madh e të provuar të Shqipërisë, me çdo pushtet, tashmë edhe fuqi globale që dikton zhvillime po ashtu globale.
U morr si shembull Turqia, por kjo flen dhe për fuqi të tjera. Nëse bën një tablo krahasuese të aktivitetit diplomatik të Berishës e Ramës, diferenca mes të dyve është vërtet mjaft e thellë në fluturime. Edhe në kushte opozite madje, Rama fluturonte politikisht shumë më tepër se sa Berisha në pushtet. Thënë ndryshe: ndërsa Rama fluturon(te), Berisha rri(nte) në vend!(Tesheshi)
