Groenlanda mund të ketë qenë e gjelbër dhe pa akull 416,000 vjet më parë, ka zbuluar një studim i ri. Studimi, i botuar në revistën Science, ka ngritur shqetësimin se shtresat e akullit të Grenlandës mund të mos jenë aq të qëndrueshme sa mendohej më parë dhe ofron informacion se si peizazhi i rajonit mund të reagojë ndaj ndryshimeve klimatike. Studiuesit analizuan sedimentin e nxjerrë nga një bërthamë akulli e mbledhur në rajon, e cila tregoi dëshmi të gjetheve dhe myshkut të asaj periudhe. Ajo tregon se një pjesë e madhe e akullit të Grenlandës u shkri kur Toka u ngroh mesatarisht midis 424,000 deri në 374,000 vjet më parë, duke bërë që nivelet globale të deteve të rriteshin midis pesë dhe 20 metra. Hulumtimi bie ndesh me pikëpamjen e përhapur se pjesa më e madhe e shtresës së akullit të Grenlandës ka ekzistuar për të paktën një milion vjet, nëse jo më gjatë.
Paul Bierman, një gjeolog dhe profesor në Universitetin e Vermontit në SHBA, tha: “Është vërtet prova e parë antiplumb që pjesa më e madhe e shtresës së akullit të Grenlandës u zhduk kur u ngroh”. Bërthamat e akullit janë cilindra akulli të shpuar nga akullnajat dhe fletët e akullit që në thelb janë kapsula kohore të ngrira, duke i lejuar shkencëtarët të rindërtojnë klimën e Tokës nga miliona vjet më parë. Bërthama e akullit e analizuar në hulumtimin e ri është 12 metra e gjatë dhe është shpuar në Camp Century në Grenlandën veriperëndimore, e cila shërbeu si një bazë sekrete e ushtrisë amerikane gjatë Luftës së Ftohtë.
Mostra e akullit u harrua në një frigorifer për dekada dhe u rizbulua aksidentalisht në vitin 2017. Studiuesit zbuluan gjithashtu se sedimentet në bërthamën e akullit u depozituan nga uji i rrjedhshëm gjatë një periudhe ngrohjeje të quajtur Faza 11 e Izotopit Detar. Përveçse pa akull, Grenlanda mund të ketë qemë e mbuluar nga pemët me mamuthë të leshtë që enden.
Autorët e hulumtimit thanë se studimi është thelbësor për të kuptuar se si shtresa e akullit të Grenlandës do t’i përgjigjet ngrohjes së klimës në të ardhmen. Shtresat e akullit të rajonit mbajnë mjaftueshëm ujë për të shkaktuar rritje të nivelit të detit, thanë shkencëtarët, duke vënë në rrezik çdo qytet bregdetar në botë.