Kanë kaluar 78 vjet që nga sulmi me bombë atomike amerikane në Nagasaki Pikërisht 78 vjet më parë, një bombë atomike u hodh në qytetin japonez të Nagasaki, më 9 gusht 1945, tre ditë pasi e para u hodh në Hiroshima.
Në Japoni dhe në mbarë botën, këto ditë po shënohet 78-vjetori i përdorimit të bombës atomike në histori, të cilën Shtetet e Bashkuara të Amerikës e hodhën për herë të parë në qytetin japonez të Hiroshimës më 6 gusht 1945, si rezultat i së cilës qyteti u rrafshua me tokë dhe në të njëjtën ditë vdiqën më shumë se 70,000 njerëz. Bomba atomike, Little Boy, ra në Hiroshima në mëngjesin e 6 gushtit 1945 në orën 8:15. Ishte një bombë me bazë uraniumi me një fuqi shkatërruese prej 15-16 kilotone TNT. Bomba kishte formën e një cilindri, 305 centimetra e gjatë, 71 centimetra në diametër dhe peshonte rreth katër tonë, nga të cilat 60 kilogramë ishin uranium.
Bomba u hodh nga një lartësi prej 10,000 metrash dhe shpërtheu rreth 550-580 metra mbi tokë për të marrë efektin maksimal. Supozimet janë se deri në fund të vitit 1945, numri i viktimave si rezultat i bombës atomike u rrit në 140,000. Vetëm tre ditë më vonë, më 9 gusht, SHBA hodhi një bombë të dytë atomike, këtë herë në qytetin japonez të Nagasakit, rreth 300 kilometra në jugperëndim të Hiroshimës.
Bomba e dytë, e quajtur “Fat Man”, ra në qytetin e Nagasakit në orën 11:20. Kjo bombë kishte një fuqi shkatërruese edhe më të fortë se e para, afërsisht 21-25 kiloton TNT dhe shpërtheu në një lartësi prej rreth 500 metrash. Kishte formën e një veze me gjatësi 325 centimetra, diametër 153 centimetra dhe pesha e saj ishte 4650 kilogramë.
Objektivi fillestar i sulmit ishte qyteti Kokura, por për shkak të mbulesës së madhe të reve dhe kushteve të pafavorshme të motit, avionët vazhduan drejt Nagasakit, kështu që bombat u hodhën në atë qytet, edhe pse mbulesa e reve ishte edhe më e rëndë. Supozohet se nga 60,000 deri në 70,000 njerëz vdiqën në këtë qytet në sulmin e drejtpërdrejtë ose në ditët në vijim.
Megjithëse qëndrimi zyrtar amerikan është se bombardimi atomik duhej të ndodhte sepse pasojat e pushtimit të Japonisë do të kishin marrë shumë viktima, disa historianë pohojnë se SHBA-të donin një fund të shpejtë të luftës për të shmangur depërtimin sovjetik në Lindja.
Udhëheqësit e Britanisë së Madhe, Bashkimit Sovjetik dhe Shteteve të Bashkuara të Amerikës, kryeministri Winston Churchill (më vonë Clement Attlee), lideri sovjetik Joseph Stalin dhe Presidenti i SHBA Harry S. Truman u takuan në fund të korrik në një konferencë në Potsdam, në Gjermaninë e pushtuar. Si një nga rezultatet e Konferencës së Potsdamit, aleatët u japin japonezëve një ultimatum për kapitullim të pakushtëzuar, por kryeministri japonez Kantaro Suzuki e refuzon këtë ultimatum më 27 korrik.
Më pas, më 9 korrik 1945, japonezët dërguan një kërkesë për fillimin e negociatave të armëpushimit, por më 6 gusht amerikanët hodhën bombën e parë atomike në Hiroshima dhe tre ditë më vonë, më 9 gusht, në Nagasaki. Më 2 shtator 1945, japonezët nënshkruan një dorëzim pa kushte, për të parandaluar një bombardim të tretë të mundshëm, i cili i dha fund Luftës së Dytë Botërore. Sipas vlerësimeve japoneze në vitin 1968, 250,000 banorë të Hiroshimës vdiqën menjëherë pas shpërthimit ose brenda pesë viteve nga sëmundjet e lidhura me rrezatimin. Shumë nga të mbijetuarit vdiqën më vonë ose janë ende duke vdekur nga efektet e bombardimeve, si kanceri dhe leuçemia, kështu që askush nuk e di me siguri se sa viktima mori hedhja e bombës atomike. Pikat e zeza të shiut që më vonë ranë dhe mbartën rrezatim, morën më shumë jetë.
