Dëmtimi i fundit i Pedrit ka ndezur diskutime në Spanjë rreth rreziqeve që adoleshentët e rinj të hyjnë shumë herët në futbollin elitar. Lojtari i talentuar i Barcelonës debutoi për ‘Blaugranat’ dhe kombëtaren spanjole në moshën 17-vjeçare; në 2020/21 ai luajti 73 ndeshje mes Barcelonës dhe skuadrave të ndryshme. Por dëmtimet nuk vonuan të shfaqen dhe mesfushori i ri, fitues i ‘Golden Boy’ në 2021, pësoi dëmtimin e 9-të në tre sezone të dielën e kaluar, në ndeshjen kundër Celta de Vigo.
Por ka edhe lojtarë të tjerë që kanë hyrë herët në futbollin e konkurrencës së lartë dhe kanë kaluar situata të ngjashme, siç detajohet nga gazeta ‘Marca’: Ansu Fati, i cili iu bashkua Barcelonës në moshën 16-vjeçare dhe tashmë ka 11 dëmtime dhe 613 ditë të munguara;
Gavi, me debutimin e tij te ‘Blaugrana’ gjithashtu në moshën 16-vjeçare, duke pësuar 4 lëndime dhe 240 ditë pa luajtur, Arda Güler, mesfushori 19-vjeçar i Real Madridit, i cili hyri në top rrethin e futbollit botëror te Fenerbahçe, në moshën 17-vjeçare, me 3 dëmtime dhe 160 ditë vuajtje, ndër shumë të tjera.
A është një rastësi apo ka realisht rreziqe kur trupat e adoleshentëve i nënshtrohen kërkesave të stërvitjes dhe kalendarit shumë konkurrues të futbollit? Trajneri fizik i Real Madridit, José Luis San Martín, i cili gjithashtu punon me ekipet e të rinjve të ‘merenges’, u intervistua nga ‘Marca’ për këtë temë dhe nuk ka dyshime:
“Intensiteti i lartë në futbollin elitar botëror (në të cilin shkon midis 10 dhe 13 kilometra në ndeshje dhe shumë shpejt, me shpejtësi 36/37 km/h) prek drejtpërdrejt këta lojtarë të rinj, të cilët në shumë raste nuk kanë strukturën fizike për të përballuar përpjekjet brutale të një sporti si futbolli, më kërkues në kyçe dhe niveli muskulor”.
Dhe ai vazhdoi: “Meqenëse ata janë kaq të rinj, sistemi i tyre kardiovaskular ende nuk është përshtatur për të luajtur shumë ndeshje radhazi dhe për të mbështetur rrahjet e zemrës në lojërat e konkurrencës së lartë (170/172 puls në minutë dhe me vetëm 15/20 sekonda rikuperim. Dhe muskujt gjithashtu nuk janë në gjendje të thithin frenimin, kërcimin, nxitimin, ndryshimin e drejtimit me dhe pa topin pa rrezik lëndimi… Dhe nuk e bëjnë këtë sepse nuk kanë pasur kohë të zhvillohen.”
Ndaj, fizioterapisti i bardhezinjve argumenton se këta lojtarë duhet të ruhen më gjatë. “Nëse duam të mbrojmë talentin teknik të lojtarëve shumë të rinj, nuk duhet të nxitojmë daljen e tyre në elitë dhe t’i bëjmë ata të luajnë para kohe, pa përfunduar më parë stërvitjen e tyre fizike. Ne gjithashtu duhet të kontrollojmë pjesëmarrjen e tyre. Nëse duam këta fëmijë për të shijuar futbollin, ne duhet të mbrojmë shëndetin tuaj fizik dhe mendor. Ju nuk duhet të bëni shaka për këtë.”
‘Marca’ ka dëgjuar edhe për traumatologun prestigjioz Pedro Luis Ripoll, i cili punon me FIFA-n. “Është e qartë se trupat e këtyre sportistëve në këto mosha nuk janë të përgatitur, nuk janë mjaftueshëm të pjekur për të përballuar ndeshjet çdo tre ditë në nivelin maksimal, siç kërkohet prej tyre nga skuadrat e mëdha. Dhe shumica e klubeve nuk bëjnë stërvitje specifike me ta.
Niveli i lartë i kërkesës dhe numri i madh i lojërave garantohet se do të ndikojë në kyçet e tyre dhe do të shkurtojë karrierën e tyre. Pastaj ka edhe fëmijë që nuk luajnë për ekipe të nivelit të lartë, por që janë të detyruar të luajnë në sipërfaqe që nuk janë gjithmonë të përshtatshme për praktikë mënyrë e shëndetshme futbolli.”
I njëjti ekspert paralajmëron edhe për shëndetin mendor. “Ne krijojmë idhuj që në moshë shumë të hershme dhe një përqindje e madhe e tyre në moshën 20-vjeçare janë dështime në futboll dhe në jetë. Përgjegjës për këtë janë njerëzit pranë fëmijëve, të cilët u bëjnë presion për të arritur një triumf që në të shumtën e rasteve nuk është e arritshme prej tyre”.
