së cilës i dha jo pak kosto Berishës tek mbështetësit . E për këtë duhej pak bojë e re për të lyer fasadën e vjetër të betejës me qeverinë. Me bojën e kësaj fasade janë përzier dhe penelat që risollën në vëmendjen e publikut akuzat për përfshirjen e vëllait të kryeministrit në dosjen e Xibrakës. Riciklimi i akuzave me shumë zhurmë në ditën kur Spak ndaloi disa drejtorë të Bashkisë së Tiranës, në rastin më të mirë mund të konsiderohet një përpjekje për të marrë vëmendje më shumë se kolegët e Rithemelimit që tundnin e shkundnin akuzat e Spak. Në rastin më të keq mund të konsiderohet si lëvizje e sponsorizuar nga biznesmenët e afërt me interesat e klaneve të mazhorancës për t’u përfshirë e kapur një copë nga ajo që konsiderohet si luftë e brendshme në PS.
Në të dyja rastet rishtarë në një fushë e lojë të vjetër, mjaftuan vetëm pak orë për të kuptuar se sinqeriteti i vetëm politik që ka treguar “bashkimi” gjatë javëve të fundit është ai i marrveshjes së dukshme me Ramën. Sa për pjesën e akuzave ndaj të vëllait, zhurma ishte gjurma e vetme që mbeti pas paralajmërimit për padi, që në fakt rezultoi thjesht kërkesë për indicie nisje hetimesh dhe u telendis pak më vonë në interpelancë me Edi Ramën. Që do të thotë prapë shumë zhurmë, publikimi i ndonjë fotoje vjedhurazi në stilin e “liderit historik” që pasohet si përherë nga boshi i madh i harresës dhe inflacioni i akuzave që politika bën në interes të politikës. Nëse vërtet beson tek beteja me Edi Ramën dhe ke fakte të forta, mblidh dokumentat apo foto qofshin, harto një akuzë për të qenë e dorëzoje në Spak. Përndryshe, nëse i frikësohesh padisë së rreme dhe efektit “babale” gjej një kauzë tjetër. Ka kaq shumë abuzime në këtë vend, sa vetëm pak vullnet dhe pak më shumë guxim duhet për të qenë e jo për t’u dukur si opozitarë. Seleksionimet për të denoncuar abuzimet si në rastin e komisionit hetimor të koncencioneve në shëndetësi apo gënjeshtrat e vogla për kauza të mëdha janë dukshëm në formë e përmbajtje kopje të shëmtuara të asaj që shohim e prekim prej dhjetra vitesh. E nëse origjinali ka aftësinë dhe fuqinë të ruajë me çdo formë e mënyrë pushtetin e tij, ju si opozitë po na tregoni se edhe të ndarë edhe të bashkuar jeni të paaftë për t’u konsideruar alternativë. Sepse ndoshta ende se keni të qartë se shkak i vërtetë për ndarjen është mënyra e të bërit politikë që në tranzicionin shqiptar konsiderohet “berishizëm”. Dhe nëse mendoni se me këtë mënyrë të dalë boje, me akuza të selektive dhe të stisura, me beteja false apo me marrveshje të fshehta do të jeni alternativë përballë Edi Ramës, e sigurt është që betejën e keni të humbur. Opozitë e mirë për një vend është ajo që konsiderohet si alternativë qeverisëse. Sa për të qenë konsideruar si “opozitë e vërtetë” apo “të bashkuar” mos i shpenzoni kot bizneset dhe mos lodhni kot Edi Ramën se ju ka zgjedhur e caktuar prej kohësh si të tillë. Jo se jeni, ju vlerëson, apo jeni në gustot e tij. Thjesht i duheni si të tillë!
