Ka filluar sezoni i ftohjeve, ku hundët rrjedhin vazhdimisht, por nuk duhet ta teproni me përdorimin e sprajit.
Pas përdorimit të tij për një kohë të gjatë, ai mund të bëhet i padobishëm dhe personi që e përdor zhvillon një tolerancë ndaj përbërësve në të, kështu që mund të ketë efekte anësore të pakëndshme.
Këto spraje nuk duhet të përdoren sa herë të doni. Ato që përmbajnë një tretësirë fiziologjike njomin mukozën e hundës dhe ndihmojnë në zhbllokimin dhe nxjerrjen e sekrecioneve, por ato që janë të përshkruara shpesh përmbajnë antihistamine dhe kortikosteroide.
Antihistaminikët ndihmojnë njerëzit me alergji, sepse bllokojnë reaksionin alergjik kurse kortikosteroidet përdoren për të reduktuar inflamacionin dhe nuk duhen përdorur për një kohë të gjatë. Nëse i përdorni sipas udhëzimeve, ato rrallë shkaktojnë reaksione të padëshiruara.
Një spraj nazal ka të ngjarë të rrisë sekrecionet, duke bërë që të teshtini, të kolliteni më shpesh ose të keni më shumë sekrecione hundore. Ndërkaq, spërkatja mund të shkaktojë gjakderdhje, dhimbje koke, humbje të nuhatjes, të shijes dhe acarim të hundës.
Nëse e përdorni për më shumë se tre ose katër ditë, bllokimi mund të përkeqësohet. Në fillim funksionon mirë, por pas përdorimit të gjatë, hunda bllokohet sërish. Përveç kësaj, disa përbërës të sprajtit janë kimikate që mund të dëmtojnë membranat brenda vrimave të hundës, gjë që mund të çojë në gjakderdhje kronike nga hundët.
Përdorimi shumë i gjatë i sprajit mund të shkaktojë shfaqjen e rinitit medikamentoz dhe në vend që ta trajtojë atë, mund të ndodhë një kundër-efekt. Kjo është arsyeja pse kur jeni të ftohur ose keni probleme me sinuset, përdorni një sasi të caktuar të sprajteve për të zhbllokuar hundën.
