Gjesti: Këta kur tu vijë mishi…
Gerta: Ti hëngre një kile mish kur doli Egli.
Gjesti: Ma keni lodh shpirtin, unë më mirë rri me një keq mirë, jo si ty nga Valbona, Gerta dhe Laerti flasin kur del Egli, s’i jeni afruar kur po qante.
Gerta: Ajo nuk të linte t’i afroheshe.
Rozana: Ti po mat pikat e lotit këtu, Egli vetëm ka dashur Gjestin, nuk ka luajtur. Kjo të vret ditën, e të qan natën.
Gjesti: Unë s’kam mujt me festu, doja t’i jepja fund, vetëm me bo mirë mundesha, unë isha shumë i qartë, a kam ndiku unë në gjendjen e saj, a duhet të mbaj unë përgjegjësi, jo, ndoshta i kam bërtit që mos të jetë në këtë pikë, i kam thënë mos i hyj aq thellë, unë nuk kam pas diçka më thellë, më mirë me tregu që nuk kam gjë.
