Dhionis Kotmilo, figurë e nderuar e qytetit të Korçës mbylli sytë përgjithmonë në moshën 85-vjeçare. Kryebashkiaku model i juglindjes, i cili shërbeu në vitet 1996-2000, do të mbahet mend si njeriu që drejtoi bashkinë me përkushtim gjatë trazirave të 1997-ës.
Më herët kishte drejtuar dhe këshillin bashkiak të qytetit por vendosi të shkëputej shpejt nga politika. Kotmillo e mbylli karrierën në vitin 2000, duke refuzuar një mandat të dytë, si i zgjedhur i Partisë Demokratike.
Ceremonia e lamtumurës u organizua këtë të mërkurë, në kishën e Shën Sotirës, ku në homazhe morëen pjesë vetëm njerëzit pa pushtet; qytetarë, të afërm e miq të Kotmilos.
Gjergji Kotmilo, i cili prej vitesh jeton në SHBA, i emocionuar tha se kujtimi i vëllait të tij lidhet me dashurinë me qytetarinë.
“Ishte shembull i ndihmës ndaj të tjerëve. Ka qënë kryetar i këshillit bashkiak pastaj kryetar bashkie. Shembulli i tij është i jashtëzakonshëm. Ai nuk përjashtonte njeri dhe nuk jepte dallime politike. Bashkëpunëtor i ngushtë me nejrëzit që punonin pranë tij. Ka dhënë kontribut në menaxhimin e qytetit. Njeri i përkushtuar për të dhënë maksimumin e dijeve të tija, të virtyteve të tij. Ka lënë përshtpyje të mira në Korçë. Një kryetar që nuk arriti dot të jepte më shumë se aq sepse periudha e tij ishte e shkurtër, 4 vjecare, kaloi periudhë e vështirë. Luftën e Kosovës ku këtu erdhën 3 mijë qytetarë që administroi në mënyrë perfekte.”, tha Gjergji Kotmilo.
Miq dhe të afërm, vlerësuan ndershmërinë dhe kontributin e tij të jashtëzakonshem në drejtimin e qytetit por theksuan se nuk u shpërblye sa duhet.
“Njeri i përkryer që i dha qytetit shumë. Shtëpinë e tij nuk rregulloi dot. Nuk ka marrë shumë aq sa ka dhënë. Ka qenë njeri i përkryer me kapacitet të madh që i dha shoqërisë shumë. Jetonte në varfëri (qan) ai donte ta shihte vendin tij të begatë.”, tha kushëriri i tij.
“Berti njeri i përkryer, shumë human dhe inteligjent. Nuk di sa është vlerësuar, ne dimë që ishte njeri i respektuar.”, u shpreh një kushërirë tjetër.
“Ai merrte vesh nga të gjithë sektorët e jetës. Kemi mbaruar gjimnazin bashkë me nota të shkëlqyera. Ishte i përkushtuar në detyrën e tij.”, tha një grua që kishte lidhje miqësie.
Dhionis Kotmilo, që njihej dhe me emrin Robert, vitet e fundit të jetës i kaloi në vetmi sepse nuk ishte martuar dhe nuk la trashëgimtar. Për të kujdesej kisha ortodokse dhe fondacionet bamirëse. Ai nuk punoi për pasuri por la pas një pasuri të rrallë kulturore e njerëzore.
