Nga Hermes Kafexhiu/
Për 11 Majin: Kur politika është si një aplikacion i lodhur që s’ka bërë asnjë përditësim që nga ’92-shi
Shqipëri, 2025. Një vit i ri, një gjysh i ri në politikë. Po, Sali Berisha ka vendosur të rikandidojë. Pse? Sepse kur je politikan i ngelur në vitin 1992, përse të rrezikosh të lësh një “update”? Ajo që ka bërë këtë herë është si të rikthehesh në WhatsApp-in e familjes dhe të dërgosh mesazhe nga një fjalor politik që as vetë ai nuk e kujton më.
Kjo nuk është më politikë, është një serial që riprodhohet pa ndalur, si ato video të vjetra që na i dërgojnë gjyshërit, pa mundur të kuptojnë që teknologjia ka evoluar. Kjo është politika e Sali Berishës: rikthime, jo reforma. Duket sikur çdo vit ka “reformuar” diçka, por vetëm pamjen e tij në fletëvotim.
Gjyshi politik, që do të mbajë karrigen deri në fund
A e di Saliu që rinia nuk mban mend kasetat VHS dhe, të paktën për ne, “opozita” nuk është një ‘grup’ ku të gjithë duhet të “likohet” në heshtje? Kur flasim për të rinjtë që duan të ndryshojnë diçka, ai është si ai gjyshi që nuk pranon të ndryshojë televizorin, por thotë se “djemtë e rinj s’kanë kurrfarë përvoje”. Po, ai është “njeriu i perëndimit”, por vetëm kur është fjala për të blerë diçka që është në ofertë. Pse ta lini të rinjtë të ndryshojnë politikën, kur ju mund ta bëni atë të mbetet përjetësisht e njëjtë?
Opozita që s’po lind kurrë
Nëse Berisha është opozita, atëherë opozita ka më shumë lagështirë se shtëpia e gjyshit. Ai thotë “nuk është mirë të sulmohet opozita”… por ajo që ai bën realisht është një ‘block’ i rëndë për çdo gjë që mund të rritet. Opozita është si një kopsht i mbjellë me fara të vjetra që nuk kanë arritur të mbijnë. Dhe nuk është se Berisha do t’ua japë mundësinë t’i rrisin ato fara. Ai është si një “administrator” i pabesueshëm që i thotë rinisë, “Rrituni, por jo shumë, sepse mund t’ju bëhet xhelozi”.
Saliu dhe lobimi: Kur paratë bëhen më të rëndësishme se opozita
Përballë gjithë këtyre, ai gjithashtu nënshkruan kontrata lobimi për të shpëtuar veten nga sanksionet ndërkombëtare. Po, sepse një politikan që i ka dhënë gjithë jetën për Shqipërinë, ka nevojë për avokatë dhe “lobistë” për hallet e tij personale. “Opozitë” është vetëm një fjalë kur flet për të, pasi më shumë interes ka t’i sigurojë vetes një mundësi për të përfituar nga ndihmat që nuk shkojnë për të rinjtë, por për të… ai i thotë vetes të paktën të ketë një “salon” të mirë për t’u ndjerë si një person i rëndësishëm.
Më 11 Maj: Po kërkojmë të ardhmen, jo të rikthehemi në të shkuarën
Prandaj, pyetja nuk është “Po si do votojmë?”, por “A duam të vazhdojmë të votojmë për të njëjtën figurë, që ka mbajtur peng politikën për 30 vjet?”. Më 11 Maj, duhet të vendosim nëse jemi gati të bëjmë një hap përpara, ose të mbetemi të ngujuar në “grupin e WhatsApp-it të politikës” të Sali Berishës.
Sepse të rinjtë nuk duan vetëm të votojnë një ‘Gjysh’. Ata duan një të ardhme. Dhe ky gjysh ka thjesht një arsye të vetme për të kandiduar: Të mbajë karrigen e tij.
