Të dënuarit i kanë vënë flakën Burgut të Korfuzit në Greqi, duke shkaktuar kaos dhe tensione, në shenjë revolte ndaj sjelljes së administratës dhe gardianëve të burgut me kushtet çnjerëzore, torturat dhe trajtimin.
Ata pretendojnë se ndodhen në kushte skandaloze dhe se diskriminohen, teksa mes protestuesve janë edhe të burgosur shqiptarë, përveçse nga shtete të tjera.
Sipas tyre ata trajtohen ndryshe nga të burgosurit e tjerë që janë grekë të cilët sipas tyre kanë privilegje. Në shenjë protestë një i burgosur shqiptar raportohet se ka djegur qelinë e tij. Ai pas këtij veprimi është dhunuar nga gardianët dhe është kërcënuar me jetë.
Tension ka mbizotëruar që nga mëngjesi i hershëm i së martës (20 maj) në burgjet e Korfuzit, me të burgosurit që protestojnë duke i vënë flakën. Siç thonë vetë, kanë arritur limitin e qëndresës, duke denoncuar “kushtet çnjerëzore të paraburgimit, keqtrajtimin sistematik dhe torturën”.
Pamjet e zjarrit në ambientet e burgut po bëjnë xhiron e rrjetit, teksa mediat janë fokusuar tek kjo ngjarje e pazakontë. Nuk raportohet për persona të lënduar, teksa ngjarja po hetohet nga autoritetet dhe forcat e sigurisë kanë ndërhyrë.
Të burgosurit pretendojnë se përballen me shfrytëzim, masa disiplinore arbitrare dhe mohim të vazhdueshëm të lejes, ndërsa ndryshimet në kodin penal e bëjnë pothuajse të pamundur si lejen e përkohshme ashtu edhe pushimin me kusht nga puna.
Sipas dëshmive që raporton media greke, “të burgosurit i nënshtrohen dhunës së tepruar edhe për gjënë më të vogël. Ata transferohen në qeli disiplinore ku oficerët e burgut i poshtërojnë dhe i rrahin, ndërsa fenomeni i terrorizmit është i shpeshtë, me disa nga oficerët që enden jashtë qelive dhe bërtasin fraza kërcënuese, të tilla si “Po vij t’ju q**, ku**”. Në një incident tronditës, ata raportuan se e lidhën një të burgosur me litar nga qafa dhe e zvarritën përpara qelive si “shembull” përpara se ta mbyllnin në izolim”.
Sipas ankesave, lufta psikologjike dhe torturat vazhdojnë me dritat që ndizen çdo orë gjatë gjithë natës, duke i zgjuar të burgosurit për të kontrolluar praninë e tyre në qeli, ndërsa qasja në shërbimet bazë është inekzistente. Konkretisht, siç thonë ata, uji i pijshëm ofrohet vetëm për një deri në dy orë në ditë, duke rezultuar në akses jashtëzakonisht të kufizuar në ujë të pijshëm nëse dikush nuk ka para për të blerë ujë të ambalazhuar.
Sipas ankesave, për dy vjet burgu nuk kishte as fruta, ndërsa të burgosurit mbeten të uritur të dielave pasi, siç u thuhet, është një ditë “agjërimi”, ku më të dobëtit ekonomikisht goditen përsëri rëndë.
Siç ankohen ata, kujdesi mjekësor mungon fjalë për fjalë. Edhe pse ofrohet një dentist, nevojat nuk plotësohen dhe të burgosurit detyrohen të nxjerrin dhëmbët vetë. Nuk ka mjek të përgjithshëm dhe gjithmonë ka pasur një hendek të madh në numrin e psikologëve dhe punonjësve socialë dhe deri tek problemet me postën.
Si fajtorët kryesorë për rënien e burgut, të burgosurit tregojnë ish-figura të fuqishme në burgje, të cilët, pavarësisht largimit nga detyrat zyrtare, mbeten në burg, duke ruajtur një rol dhe ndikim aktiv brenda burgjeve.
