“Babai nuk e fsheh, ia thotë të birit, djali, i kthjellët i përgjigjet: Bëj si je urdhëruar. At e bir ecin drejt së pamendueshmes, jo me frikë, por drejt paqes. Posesiviteti, iluzioni i kontrollit e çfarë mbeti, ishte oferta më e qëndrueshme nga të gjitha. Kjo është ajo që kremtojmë sot, jo pushtetit për të marrë, por për të dhënë. Rrënjësore është arsyeja pse jemi këtu, Shqipëria është një vend që i tërheq arkitektët, besimi i përbashkët i realitetit të një ëndrre, diçka plot jetë, e papërsëritshme. Ky festival është një bajram shpirti, një hap i hedhjes përpara, për të përfytyruar së bashku, për t”i lënë egot tona. Kam bërë çdo rrugë në çdo kuptim, mirë a keq, nuk besoj në rastësi. Një Shqipëri që sot prodhon më shumë arkitekturë se e gjithë Europa bashkë. “, theksoi ai.
