Nga Halil Matoshi

1.

Irani me milicitë e tyne në rajon Hamas e Hezbollah âsht model miloševičian i tiranisë mbi kryeqytetet e Republikave e krahinave të ish-Jugosllavisë, por hiqjani nji serbi si Milošević revolen (armët) ai bâhet njerëzor…

Me ia heq Iranit aftësinë e zhvillimit të ni arme bërthamore d.m.th me ia rrënu shtyllat mi të cilat qindron tirania e mullahëve!?

Që njikohsisht d.m.th me u heq lakun rreth fyti iranianëve por edhe shtrëngimin kryeqyteteve të Jemenit, Libanit, Sirisë dhe Irakut…

2.

E drejta e Izraelit për të qenë nji shtet hebre i patrazuem, âsht e padiskutueshme, ndërsa megalomania e shtetit të mullahëve të Iranit, për dominim tue kriju milicitë e Hamas-it e Hesbollah-ut në Lindje të Mesme, përmes eksportit të terrorizmit në Gaza, Jemen, Irak, Liban e Siri po ndëshkohet.

Fundi i terrorizmit të Hesbollah-ut dhe Hamas-it të inspiruem e financuem nga Teherani ngjallë shpresat për bisedimet izraelite-palestineze simas modelit nji territor me dy entitete shtetnore.

Analisti briliant i The New York Times, Thomas L. Friedman vëren se në planin rajonal Netanyahu âsht nji strateg i madh, porse në planin lokal, ai ka ngecë në zallë të gjallë, në Gaza psh. ai ka kufizime ideologjike dhe politike!?

3.

Shumë kosovarëve injoranta, duhet t’u kujtojmë se myslimanët suni (Arabia Saudite, Jemeni, Siria – ende tue u ngritë nga hini – Iraku si nji anmik historik, Libani, Egjipti dhe Jordania) janë kundër boshtit iranian me shumicë myslimane-shiite, pra shumica e vendeve myslimane janë me Izraelin dhe SHBA-në, sepse e ndjejnë çlirimin nga eksportuesi ma i madh i terrorizmit në Lindje të Mesme.

Së këndejmi kosovarët s’dijë çfarë po ndodhë as çfarë flasin!

Kosovarët me shumicë, telef nga mènja, e mallkojnë Izraelin, aleatin e deshmuem të tyne, sidomos brezi i tik-tokut, që kanë dalë krejt të shkretë në testin PISA për arsimim, në rrjete sociale e televizione lokale, e luejnë Hutin e Minervas, se si janë të ditun e trima!?

Derisa kufijtë ua ruen Amerika!

4.

Në aspektin e realpolitikës Irani duhet ndaluar të ketë bombë bërthamore, tue ia nalë hovin e pasunimit të uraniumit në nivel arme, me të gjitha mjetet, kurse në aspektin human e liberator, bota duhet të gëzohet nëse në Iran bie teokracia (diktatura e tmerrshme) që i ka shtrëngu si lak rreth fytit iranianët, për t’u instaluar demokracia!

Iranianët e veçmas iranianet kanë vuejtun gjatë nga arbitrariteti i mullahëve dhe ‘Milicia e Moralit’.

Ata duhet të dërgohen në histori.

Ky do të jetë fundi i regjimit fashist-teokratik të vendosun nga Ajetollah Khomeini më 1979 dhe i trashëgue nga Ali Khamenei më 1989.

Porse, “kini kujdes nga shtyllat që bien”, këshillon Thomas L. Friedman.

Ato munen me rrekny n’humnerë nji komb megjithë qyetnimin e tina.