Ndonjëherë është e vështirë të gjesh një “cep romantic” në një futboll kaq të komercializuar. Sidoqoftë, ato ekzistojnë. Derbi i mbrëmshëm mes Hamburgut dhe St.Pauli (0-2) është një shembull i shkëlqyer.
Një rivalitet që dikur as nuk merrej parasysh. Në fillimet e Bundesligës lejohej vetëm një klub për qytet dhe ky vend ishte “i rezervuar” për Hamburgun. “Marrëdhënia jonë është normale”, – thoshte Volker Ippig, ish-lojtar i St.Pauli.
Politika i “vuri flakën” marrëdhenieje në vitet 80-të. St.Pauli u bë strehë për tifozët e majtë dhe alternativë, ndërsa mbështetësit më radikalë të HSV u afruan me ekstremën e djathtë.
Me kalimin e viteve, me të dyja tifozeritë kryesisht të majta, ishte topi që e thelloi armiqësinë e tyre. Rënia e Hamburgut më 2018 i barazoi forcat. Derbi “Clásico del Norte” me Werder Bremen u la pas, erdhi fuqia e një derbi që pas 14 vitesh u rikthye në Bundesligë.
Një pritje tepër e gjatë. “Mund ta kishim mbushur ‘Volksparkstadion’ 6 herë, pra të shisnim 300.000 deri 400.000 bileta”, – thotë Marius Westhoff, drejtor strategjie i Hamburgut. Ai nuk gabon. Një orë para ndeshjes, “Nordtribüne” ishte plot, me tifozët në këmbë.
Edhe 5.700 tifozët mysafirë (Bundesliga kërkon që të jepet 10% e kapacitetit për miqtë) dukeshin qartë. “St.Pauli është e vetmja zgjedhje”, – shkruhej në pankartën e tyre. “Bashkë kundër të gjithëve”, – ishte motoja e Hamburgut.
“Parashikoj një derbi konkurrues në fushë dhe miqësor jashtë saj”, – thoshte Christoph Romer, drejtor i Akademisë së HSV.
Kishte shtyrje, gola të anuluar dhe kartonë të kuq, asgjë jashtë normales, por siguria ishte totale. Për këtë u angazhuan 1.000 policë dhe 750 agjentë sigurie. Për më tepër, duke qenë një ndeshje me rrezik të lartë, alkooli nuk shërbehej. “Të etur për birrë”, – mund të lexoje në një tribunë.
Spektakli ishte në tribuna; banderolat, fishekzjarret… Tifozëria e St.Pauli shpërtheu me golat e Dzwigala dhe Hountondji. Tifozët vendas e përtypën me zor. “E dua Hamburgun tim, edhe pse kohët shpesh janë të vështira”, – thotë himni i klubit.
Në futboll ka ende vend për “romantikët” dhe derbi të tillë, që rrallë gjenden më.
