“Kam raportuar 18 luftëra gjatë 35 viteve. Jam qëlluar, rrëmbyer, kërcënuar, gati përdhunuar. Kam humbur miq nga Sarajeva në Siri. Mendova se kisha parë më të keqen e njerëzimit. Gabohesha. Asgjë nuk krahasohet me Gazën – ose me bashkëfajësinë që e lejoi të ndodhte”.

Kjo është një copëz nga rrëfimi prekës i Janine di Giovanni, një nga gazetaret dhe korrespondentet më të vyera të luftërave në botë, fituese e çmimeve të panumërta ndërkombëtare.

Në një postim në platformën X, ajo shkruan se, që nga 8 tetori, Izraeli ka vepruar pa u ndëshkuar plotësisht.

Dhe ajo nuk hesht, ia jep këtë ndëshkim përmes fjalës, duke bërë rresht pa u trembur gjithë fajet.

“Ata vrasin fëmijë. Ata vrasin mjekë. Ata vrasin infermierë. Ata vrasin mësues. Ata vrasin akademikë. Dhe ata vrasin kolegët e mi – gazetarë”.

Ajo ndalet te ngjarja e djeshme, e dhimbshme, ku ekipi i Al Jazeera-s ishte në shënjestër. Për Giovannin, kjo nuk është rastësi.

“Gazetarët janë civilë, të mbrojtur sipas ligjit ndërkombëtar. Ligji nuk do të thotë asgjë nëse bota shikon diku tjetër. Ky nuk është antisemitizëm. Kjo nuk është shpifje për gjak. Ky është qëllimi për të zhdukur palestinezët – dhe ne po e shohim këtë të ndodhë”.

Giovanni është një gazetare, autore dhe korrespondente lufte e lindur në Amerikë, e njohur për raportimet e saj nga zonat e konfliktit gjatë tre dekadave të fundit.

Ajo ka mbuluar luftërat në Ballkan, Lindjen e Mesme, Afrikë dhe më gjerë, duke shkruar gjerësisht për media prestigjioze si The Times, Vanity Fair, The New York Times dhe The Guardian.

Puna e saj shpesh është thellësisht e fokusuar te njerëzit, duke treguar historitë e civilëve të kapur në konflikt.

Anas Al Sharif, një nga gazetarët më të njohur të Gazës, u vra së bashku me katër kolegë në një sulm ajror izraelit – orë pasi la pas një testament në mediat sociale.

Sulmi dhe objektivat e tij, pesë anëtarë të stafit të Al Jazeera: Korrespondenti Al Sharif, reporteri Mohammed Qreiqeh dhe kameramanët Ibrahim Zaher, Moamen Aliwa dhe Mohammed Noufal, vdiqën kur një raketë izraelite goditi një tendë gazetarësh përballë Kompleksit Mjekësor Al Shifa të Qytetit të Gazës të dielën.

Ndërsa jepte lajmet drejtpërdrejt, një prezantues i Al Jazeera u shfaq për të mbajtur lotët duke raportuar vdekjet. Rrjeti e quajti atë një “vrasje të synuar” dhe një nga incidentet më vdekjeprurëse për rrjetin që nga fillimi i luftës gati dy vjet më parë.

Ushtria izraelite konfirmoi sulmin, duke akuzuar Al Sharif se ishte një operativ i Hamasit, i cili drejtoi një qelizë militante dhe sulme të avancuara me raketa. IDF tha se dokumentet e inteligjencës nga Gaza e lidhën atë me grupin. Sindikata e Gazetarëve Palestinezë i dënoi vrasjet si një “atentat” dhe grupet e lirisë së shtypit kërkuan një hetim të pavarur.

Një zë nga Jabalia

Al Sharif, 28 vjeç, u rrit në kampin e refugjatëve Jabalia dhe u bë i njohur për raportimet në vijën e frontit nga Gaza veriore. Disa orë para vdekjes së tij, ai postoi pamje të sulmeve izraelite aty pranë.

Në një postim të shkruar paraprakisht në mediat sociale, të publikuar pas vrasjes së tij, ai e quajti atë “testamenti dhe testamenti i tij i fundit”, duke thënë: “Nëse këto fjalë ju arrijnë, dijeni se Izraeli ka arritur të më vrasë dhe të heshtë zërin tim”.

Ai u bëri thirrje banorëve të Gazës të mos heshtin dhe kërkoi që familja e tij, përfshirë një vajzë të vogël që nuk e kishte parë të rritet, të kujdeset për të.

Liria e shtypit dhe boshllëku mediatik në Gaza

Me gazetarët e huaj kryesisht të ndaluar nga Gaza pa shoqërim ushtarak izraelit, gazetarët vendas si Al Sharif kanë qenë në qendër të mbulimit global. Mbi 200 gazetarë janë vrarë atje që nga fillimi i luftës, sipas grupeve të lirisë së shtypit.

Komiteti për Mbrojtjen e Gazetarëve paralajmëroi se etiketimi i gazetarëve si militantë pa prova publike “ngre pyetje serioze” në lidhje me respektin e Izraelit për lirinë e shtypit.

Reporterët pa Kufij dhe Sindikata e Gazetarëve Palestinezë e quajtën sulmin një “krim të përgjakshëm” dhe kërkuan një hetim të pavarur, duke paralajmëruar se vdekja e gazetarëve të mbetur në Gaza dëmton më tej transparencën në një konflikt që tashmë po zhvillohet përtej çdo shqyrtimi të jashtëm.