Vija që ndau krimin e gjallë nga krimi i padukshëm, u vizatua aty nga pasditja e datës 21 Janar 2011. Më e holla ishte vija në çastin kur foli ambasadori Arvizu, i Shteteve të Bashkuara. Ai deklaroi se ‘Sali Berisha u soll si burrë shteti’.
Sepse deri në atë moment, shtetit amerikan dhe përfaqësuesit Arvizu po u dilte zemra nga gjoksi nën ankthin se ‘mos vallë Berisha do të zhdukë krimin’. Krimin do ta zhdukte duke zhdukur trupat pa jetë të katër protestuesve që vrau qeveria në oborrin e saj.
Në momentin kur tre kufomat dhe njëri i plagosur rëndë (Aleks Nika) u morën nga familjet e tyre, atëherë kryeministrin e lavdëroi ambasadori amerikan. Domethënë shpëtoi e drejta, shpëtoi prova e vrasjes, shpëtoi vetë qytetërimi perëndimor që nuk lejon që qeveria të vrasë njerëz të paarmatosur, aq më tepër njerëz të lirë protestues.
Aty u ndanë dita me natën e krimit më të rëndë të botës në këtë shekull. Berisha e kishte provuar që i ka fshehur kufomat. Njerëzit nuk bëjnë pyetje pse nuk hapet çështje gjyqësore për Remzi Hoxhën, i vrarë dhe i zhdukur nga qeveria e Berishës. Po ta bënte këtë edhe me katër të vrarët në dyert e qeverisë, atëherë vepra kriminale do të kishte hyrë në natë dhe nuk do të zbulohej kurrë.
Vetëm kështu mund të shpëtonte Berisha dhe të tijtë nga një gjykim dhe dënim aq dinjitoz sa e meriton krimi më i madh i kontinentit në këtë shekull. Ndryshe nuk ka asnjë gjasë që Berisha dhe të tijtë të dënohen rëndë sa e rëndë është vepra. Për 14 vjet radhas krimin e hodhën në ujë, e zbutën, e deformuan, e bënë pis…, por ja ku është. Krimi ka dëshmi në varre ku familjarët e të katërve kujdesen edhe që dikush të mos ua vjedhë natën.
Tani edhe sikur njerëzit e Saliut të shkojnë në varre e të marrin eshtrat, është shumë vonë dhe pa vlerë. Përderisa nuk i zhdukën trupat që atë paradite, 21 janar. Përpjekjet e juristëve të vegjël dhe apologjetëve më të vegjël se ‘të shikojmë a ka prova…, ku janë provat…, nga erdhi plumbi; këto të gjitha janë zero. Vogëlsirat do të pinin ujë nëse nuk do të kishte kufoma.
Berisha dhe të tijtë janë gati të mohojnë vetë ekzistencën ku jetojnë të gjithë; por në këtë rast nuk mundi të mohojë krimin e tij. Pas kësaj ai nisi të pranojë se ‘ka kryer krim shtetëror’, se ‘ka pasur armë në dorë’, se të katërt janë vrarë me armët e shtetit. Vrasja ka ligjësitë e veta të drejtësisë hyjnore që e çojnë autorin në vendin e krimit dhe deri te varri.
Po të mos kishte trupa viktimash, atëherë këta mund të shërbenin krimin. Tanimë është e pamundur. Gjykata Evropiane e të Drejtave të Njeriut në Strasbur, ka vendosur ta quajë vrasjen e të katërve një ‘krim shtetëror’, dhe ka urdhëruar gjykatat e Shqipërisë që ta gjykojnë si të tillë.
Nuk ka më nevojë për ‘prova’. Qeveria ka vrarë njerëz të pa armatosur, njerëz të lirë dhe protestues që janë vetë domosdoshmëria e sistemit të përbashkët të demokracisë. Hera e fundit që një qeveri ka kryer të tillë krimi, është hera e Kinës së Mao Ce Dunit dhe Khmerët e Kuq në Kamboxhia.
Më e fundit fare ndodhi në Bangladesh, para disa muajsh, dhe për këtë kryeministre, Sheikh Hasina, këtë javë u dënua me vdekje. Ndërsa në kontinentin europian nuk ka ndodhur që nga Holokausti hitlerian. Studiues të krimit dhe të historisë, krimin e vrasjes nga qeveria e kanë konsideruar gjenocid, democide, vrasje politike dhe vrasje masive.
Të gjitha kualifikohen në vrasjen e 21 Janarit në Tiranë. Po ta lejonte krimin e Berishës të pandëshkuar, atëherë vetë qytetërimi perëndimor evropian do të zihej në kurth./Fjala
