Lakuriqët e natës janë identifikuar si burimi i mundshëm i koronavirusit në Wuhan dhe shkencëtarët thonë se monitorimi nga afër i gjitarëve fluturues mund të ndihmojë në luftimin e infeksionit. Informacioni i marrë nga analiza e ADN-së së kafshëve dhe ADN-së virale e bllokuar gjithashtu ndihmojnë shkencëtarët të parashikojnë ‘pikat e nxehta’ të çdo shpërthimi në të ardhmen, transmeton KosovaPress. Studiuesit kanë krijuar një provë më të lirë dhe më të shpejtë se metoda aktuale që kërkon një mostër të mushkërive, e cila skanon ADN-në e një ‘mikpritësi’ për shenja të infeksionit. Pastaj zbulon informacione mbi virologjinë, evolucionin dhe përhapjen gjeografike të tij. Ata gjithashtu shpresojnë se ky informacion mund të përdoret për të parashikuar sesi viruset, përfshirë shpërthimin e tanishëm të nCoV në vitin 2019, do të përhapet si te lakuriqët ashtu edhe te njerëzit.
Të dhënat komplekse mbi statusin gjenetik dhe evolucionin e virusit pastaj mund të futen në një model kompjuteri për të parashikuar pikat e mundshme të ndotjes në të ardhmen. Mostrat e marra nga mushkëritë e nëntë pacientëve në Wuhan u gjurmuan përsëri për të zbuluar se është gjenetikisht i ndryshëm nga virusi vdekjeprurës SARS. Ata sugjerojnë që lakuriqët kaluan sëmundjen te një mikpritës ‘i ndërmjetëm’, i cili ishte në tregun e detit Huanan në Wuhan para se të kalohej te ‘nikoqiri terminali’ – njerëzit.
Sidoqoftë, virusi nCoV i 2019 dhe SARS-i njerëzor kanë struktura të ngjashme, pavarësisht disa dallimeve të vogla thelbësore. Si rezultat, autorët e studimit të fundit sugjerojnë që nCoV 2019 mund të përdorë të njëjtën derë molekulare për të hyrë në qelizat si SARS (një receptor i quajtur ACE2). Akademikët nga SHBA dhe Kina përmirësuan një metodë të re për të ndihmuar në gjurmimin e viruseve vdekjeprurëse. Një total prej mbi 133 njerëz kanë vdekur në Kinë dhe më shumë se 6.000 në të gjithë botën kanë kapur infeksionin shumë ngjitës që mund të shkaktojë simptoma të ngjashme me pneumoni. Rastet e koronavirusit janë trefishuar që nga e diela dhe tani janë raportuar për raste të reja në 19 vende të ndryshme.
Sterghios Moschos, profesor i asociuar në shkencat qelizore dhe molekulare në Universitetin Nothumbria, i cili nuk ishte i përfshirë në kërkime apo zhvillim të testit, tha për MailOnline se një metodë e ngjashme është përdorur për të shpejtuar vlerësimin e sëmundjeve infektive vitet e fundit. Sidoqoftë, testet aktuale përfshijnë marrjen e mostrave nga mushkëritë e rasteve të dyshuara dhe kjo kërkon kohë, para dhe nivele të larta ekspertize. “Tani për tani duhet të futemi thellë në mushkëritë e tyre, sepse të dhënat e publikuara në revistën ‘Lancet’ të premten tregojnë se një shtupë pambuku e hundës nuk është e besueshme për zbulimin e virusit. Ne i përdorim këto teknika tani për të parë se si po zhvillohet virusi te pacientët në kohë reale”, tha ai. Në shpërthimin e Ebolës në Afrikën Perëndimore 2014, të dhënat e sekuencës së parë të virusit u deshën muaj me radhë. Por për këtë shpërthim, duhen vetëm disa orë.
Koronavirusi filloi t’i bëjë njerëzit të sëmurë në Wuhan, pasi u bart nga kafshët në njerëz. Ky ‘kërcim’ midis specieve është e rrallë dhe e bën virusin të aftë të infektojë specie të ndryshme. Lakuriqët e natës nuk janë të ndikuar nga patogjenët në gjakun e tyre, por njerëzit nuk kanë asnjë mbrojtje ndaj viruseve pasi ato janë të huaj për sistemin imunitar të njeriut, andaj mund të bartet lehtësisht përmes kollitjeve ose teshtitjeve. Lin-Fa Wang pranë Shkollës Mjekësore Duke-NUS në Singapor, i cili krijoi metodën e re më të lirë, tha se koronaviruset në lakuriqë janë veçanërisht të rëndësishëm për të monitoruar. “Koronavirusi që shkaktoi shpërthimin vdekjeprurës të SARS në 2003, ose sindroma e rëndë akute e frymëmarrjes, është e lidhur ngushtë me ato që gjenden në lakuriqë dhe ka të ngjarë të ketë origjinë nga kafshët. E njëjta gjë është e vërtetë për viruset pas një shpërthimi misterioz të janarit 2020 në Wuhan dhe shpërthimi i sindromës së diarresë akute të derrit, ose SADS në vitin 2018”, tha Wang.
Wang beson se metoda e tij e sekuencave të gjeneratës së ardhshme (NGS) mund të ofrojë një zgjidhje. Ai përfshin një metodë të quajtur pasurim, i cili gjurmon virusin që fshihet brenda materialit gjenetik të lakuriqit të natës. Por ekspertët paralajmërojnë se kjo ka qenë historikisht një përpjekje e shtrenjtë. Studiuesit kanë botuar një punim në revistën ‘mSphere’ se si të bëhet një version më i lirë, duke e bërë më të mundshëm shtrirjen e përhapur. Ata përshkruajnë aftësinë për të analizuar ADN-në e një virusi të njohur që qëndron i fjetur në lakuriqë. Lakuriqët individualë janë kapur dhe ADN-ja e tyre analizohet përmes ose feçeve ose mostrave të gjakut.
