Vendi shkëlqeu gjatë valës së parë. Çfarë shkoi k eq herën e dytë?
Nga Anna Sauerbrey/ “Ne kemi humbur k ontrollin e kësaj gjëje”. Këto ishin fjalët e Kancelares të Gjermanisë Angela Merkel, duke vëzhguar situatën e vendit në fund të janarit në një takim k onfidencial. Ajo foli me saktësi tipike. Në Gjermani, e cila të mërkurën zgjati b llokimin e saj aktual deri të paktën në 7 mars, gjërat janë k eq: Që nga tetori, rastet janë rritur – ato vetëm tani kanë filluar të ulen – dhe mbi 50,000 njerëz kanë v dekur. Në vend mbizotëron një atmosferë e z ymtë d orëzimi. Por a nuk ishte Gjermania një nga udhëheqëset globale në k ontrollin e pandemisë gjatë valës së parë? A nuk e shijuan gjermanët një verë mjaft normale udhëtimesh në plazh dhe takimesh me miqtë në birraritë? A nuk u kthyen fëmijët e tyre në shkollë, normalisht, në gusht dhe shtator? Po, po dhe po. Por kur erdhi vjeshta, gjërat filluan të shkojnë k eq. Dhe nuk ishte fat i k eq. Ishte politikë.
Pranverën e kaluar, ndërsa v irusi u përhap nëpër Evropë, politikëbërësit gjermanë vepruan shpejt dhe me një unitet të rrallë. Në mars, shkollat, dyqanet dhe restorantet u mbyllën dhe tubimet e më shumë se dy personave u ndaluan. Pas disa javësh, rastet ranë dhe vendi filloi të rihapet gradualisht në prill dhe maj. Gjatë verës, kishte shumë pak k ufizime – dhe shumë pak Covid-19. Por kur rastet filluan të rriteshin në vjeshtë, politikëbërësit nuk arritën të përsërisnin h ilen. Gjatë javës së parë të tetorit, ngarkesa e rasteve ishte aq e lartë sa kishte qenë kur b llokimi i parë ishte vendosur në mars. Por shumë e shpjeguan rritjen duke treguar numrin e rritur të testeve, duke i njoruar trendin e qartë të rasteve në rritje. Nuk u bë asgjë, transmeton lexo.com.al.
Në javët në vijim, v irusi përfitoi plotësisht nga v etëkënaqësia e Gjermanisë. Në fund të tetorit, numri i rasteve ditore ishte trefishuar. Përgjigja ishte me gjysmë zemre: mbyllja e restoranteve dhe bareve por lënia e shkollave të hapura – një “dritë mbylljeje” që, për një kohë, stabilizoi situatën. Vetëm pak para Krishtlindjes, periudhë gjatë së cilës rastet po rriteshin me shpejtësi, politikanët s hkelën frenat e u rgjencës dhe mbyllën vendin. Vendimi erdhi kaq vonë, sa në fillim të janarit, disa njësi të kujdesit i ntensiv ishin gati të mbingarkuara. V dekjet e përditshme në disa raste ishin katërfishuar nga pika e tyre më e lartë në valën e parë. Në gjysmën e parë të janarit, numri i v dekjeve për 100,000 banorë kaloi përkohësisht atë në Shtetet e Bashkuara. Të moshuarit ishin s hkatërruar: Afërsisht 90 për qind e atyre që v diqën në valën e dytë ishin 70 vjeç ose më të vjetër.
Për një vend që ishte vlerësuar gjerësisht për trajtimin e suksesshëm të pandemisë, ishte një ndryshim t ronditës. Pse ndodhi kjo? Përgjigja është e shkurtër: politika. Në 2021, Gjermania do të mbajë gjashtë zgjedhje shtetërore plus zgjedhjet parlamentare kombëtare në shtator. Nëse ka pasur ndonjëherë një kohë për të ndërmarrë rrez iqe politike – dhe ka pak më rre zik se heqja e lirive të qytetarëve të lodhur për përfitime të pasigurta – mesi i një viti të madh zgjedhor nuk është kështu. Pranverën e kaluar, përllogaritjet elektorale u p ezulluan për pak kohë nga k ërcënimi gjithëpërfshirës i v irusit. Kjo nuk është më kështu. Megjithëse pandemia nuk ka mbaruar kurrë, tani është koha për m prehjen e profileve individuale politike në vend të kompromisit, për të u shqyer interesat e veçanta të zgjedhësve vendorë në vend që të përqendrohemi në të mirën e përbashkët kombëtare. Konsideratat politike janë kthyer. Ata kanë luajtur rol në k onfliktet midis 16 guvernatorëve rajonalë dhe gjithashtu në t ensionet midis guvernatorëve dhe Kancelares. Një arsye për rivendosjen e ngadaltë të k ufizimeve të vendit ishte se krerët rajonalë ndien që znj. Merkel po shtynte shumë, duke synuar një shfaqje të f uqisë, transmeton lexo.com.al.
Përhapja e t razuar e vaksinimit ka derdhur k arburant në z jarr. Si pjesë e Bashkimit Evropian – i cili ishte i n gadaltë për të rënë dakord për një kontratë me furnitorët dhe vonë për të filluar shpërndarjen – Gjermania ka l uftuar për të vaksinuar qytetarët e saj: Aktualisht vetëm 4 për qind kanë bërë një vaksinë. Dhe kur AstraZeneca, një nga prodhuesit, njoftoi në janar se do të ndërpresë furnizimin e saj ndaj bllokut, s hpërtheu l ufta politike. Shtetet, palët në koalicionin qeverisës dhe ministri i shëndetësisë f ajësuan të t ërbuar njëri-tjetrin – ose znj. Merkel dhe Brukselin. Gjermanët mbetën të d ëshpëruar duke u përpjekur të merrnin një takim vaksinimi për të afërmit e tyre të moshuar.
Pas d ështimeve të muajve të fundit, Gjermania është në një maratonë. Për ta afruar vijën e finishit, një qasje tjetër po fiton terren: Një grup ekspertësh po promovon aktualisht një strategji të “No Covid”, ku b llokimet nuk do të hiqen derisa të ketë më pak se 10 raste për 100,000 banorë në javë. Do të kërkonte s akrifica, por një strategji e tillë mund ta ndalonte vendin nga kalimi nga një b llokim në tjetrin gjatë këtij viti zgjedhor. Sidoqoftë, do të duhej guxim të zgjasnin k ufizimet derisa rastet të arrinin një nivel mjaft të ulët. Vendimi të mërkurën për të zgjatur b llokimin sugjeron që politikanët e Gjermanisë mund të jenë në gjendje të veprojnë me guxim. Por ndërsa fillon fushata, a do t’i mbajnë ata nervat?/NYT/Lexo.com.al/e.c.
