Nga Derek Grossman/ Tani që SHBA dhe Vietnami kanë zgjedhur udhëheqësit e tyre të rinj, të dy vendet duhet të marrin në konsideratë hapat e ardhshëm në marrëdhëniet dypalëshe. Për katër vitet e fundit, administrata Trump kapitalizoi vrullin e përcaktuar nga administratat e mëparshme për të thelluar “partneritetin gjithëpërfshirës” të Uashingtonit me Hanoi, përfshirë në fushën e sigurisë gjithmonë të ndjeshme. Vendosmëria kineze në rritje në vitet e fundit në Detin e Kinës Jugore, ku Vietnami ka m osmarrëveshje të mbivendosura të sovranitetit me Kinën, ka forcuar partneritetin SHBA-Vietnam, duke e bërë atë një nga pikat më të ndritshme në politikën e jashtme të administratës Trump.
Nëse administrata e Biden do të qëndronte në këtë kurs, atëherë vrulli dypalësh është praktikisht i siguruar. Shenjat e hershme janë premtuese. Për shembull, ekipi i Biden ka nënvizuar vazhdimisht nevojën për të forcuar aleancat dhe partneritetet e SHBA, dhe kjo do të përfshinte Vietnamin. Administrata ka marrë më tej një qëndrim të a shpër ndaj Kinës, duke iu referuar asaj si një “k onkurrent strategjik” dhe duke k ritikuar p resionin e saj u shtarak kundër Tajvanit, transmeton lexo.com.al.
Megjithatë, Presidenti Biden është zotuar gjithashtu të mbledhë një “Samit të Demokracive” në 2021 për të “ripërtërirë frymën dhe qëllimin e përbashkët të kombeve të Botës së Lirë”. Si një r egjim a utoritar socialist, Vietnami me sa duket nuk do të ishte i ftuar në një ngjarje të tillë. Vetë ngjarja nuk është problemi por ajo që mund të sinjalizojë botëkuptimi i Biden: se SHBA kërkon më pak bashkëpunim me partnerë a utoritarë dhe më shumë bashkëpunim me ata demokratikë për t’iu k undërvënë atyre sesa në të kaluarën. Si pjesë e kësaj përpjekjeje, Biden krijoi një drejtor të ri të lartë në Këshillin e Sigurisë Kombëtare për demokracinë dhe të drejtat e njeriut, duke sinjalizuar edhe një herë se një ndryshim është i afërt.
Vietnami ndoshta është i s hqetësuar se situata e dobët e të drejtave të njeriut e bën atë një o bjektiv për k ritika më të mëdha të SHBA sesa nën administratat e Trump ose madje edhe të Obama. Hanoi ka të ngjarë t’i kushtojë vëmendje të veçantë publikimit vjetor të Departamentit të Shtetit “Raportet e Vendeve mbi Praktikat e të Drejtave të Njeriut” për të parë se si administrata e Biden karakterizon Vietnamin jo vetëm në raport, por më e rëndësishmja në v ërejtjet publike, nëse do të ketë. Gjatë administratës së Trump, nuk u lëshuan në kohën e botimit kurrë deklarata të veçanta për shtyp. K ritikat publike vinin herë pas here veçanërisht pas a rrestimeve të aktivistëve të organizatave të shoqërisë civile ose gazetarëve, por kjo k ritikë mbahej përgjithësisht në minimum, transmeton lexo.com.al.
Për më tepër, Hanoi do të jetë vëzhgues i çdo k ritike amerikane ndaj sistemit të saj politik që rezulton nga theksi i ri i SHBA në ruajtjen (dhe promovimin?) e demokracisë. Gur themeli i marrëdhënieve SHBA-Vietnam që mundësuan vizitën e parë dhe të vetme të një shefi të Partisë Komuniste Vietnameze në Shtëpinë e Bardhë në janar 2015 është respekti i ndërsjellë për sistemet politike. Çdo ndryshim i SHBA-së mbi këtë pozicion mund të trimërojë vijat e a shpra k onservatore në Vietnam që kërkojnë të shmangin n dërhyrjet amerikane në politikën vietnameze.
Një arsye e veçantë për s hqetësim është në fushën e tregtisë dypalëshe. Në dhjetor, administrata Trump vendosi të etiketojë Vietnamin si një m anipulues monetar. Sipas Përfaqësuesit të Tregtisë të SHBA-së në ditët në ikje të administratës Trump, “akte, politika dhe praktika të p adrejta që kontribuojnë në nënvlerësimin e monedhës d ëmtojnë punëtorët dhe bizneset amerikane dhe duhet të adresohen”. Por në fund, administrata Trump nuk ndërmori ndonjë veprim në minutën e fundit kundër Vietnamit. Mbetet për t’u parë nëse administrata e Biden mund të kryejë rishikimin e saj të kësaj çështje dhe të marrë masa k undër Vietnamit, gjë që sigurisht do të shkaktonte t ension në marrëdhëniet dypalëshe, transmeton lexo.com.al.
Në fund, administrata e Biden është e gatshme të marrë një qëndrim më të a shpër kundër mikut të vjetër të Vietnamit, Rusisë. Në thirrjen e tij të parë telefonike me Presidentin rus Vladimir Putin më 26 janar, Presidenti Biden i paraqiti atij një sërë s hqetësimesh të SHBA, përfshirë përfshirjen e pretenduar të Moskës në një operacion m asiv s piunazhi kibernetik si dhe a rrestimin e liderit të opozitës Alexei Navalny. Qasja më e a shpër e Biden mund të përfshijë gjithashtu forcimin e zbatimit të Countering America’s Adversaries Through Threat of Sanctions Act (CAATSA) ndaj aleatëve dhe partnerëve. CAATSA lejon SHB.-të të vendosin s anksione ndaj vendeve që blejnë pajisje u shtarake ruse. Duke pasur parasysh që afërsisht 80 për qind e sistemeve u shtarake vietnameze janë të ndërtuara nga sovjetikët ose rusët, CAATSA mund të ketë një ndikim në mënyrë disproporcionale të lartë në sigurinë e Vietnamit. Për të qenë të sigurt, administrata e Biden-it ende nuk ka dhënë komente për CAATSA dhe nëse do të ishte e gatshme t’u jepte vendeve të caktuara, si Vietnami, një përjashtim. Në kushtet aktuale, Uashingtoni mund të detyrohet të s anksionojë Hanoi-n në të ardhmen.
Megjithëse ka arsye të vlefshme për të vënë në p ikëpyetje trajektoren e marrëdhënieve SHBA-Vietnam në vitet e ardhshme, vrulli d ërrmues është pozitiv dhe ka të ngjarë të qëndrojë i tillë. Të dy vendet respektojnë njëra-tjetrën dhe mbajnë interesin e përbashkët për të k omplikuar rritjen e fuqisë ekonomike dhe u shtarake të Kinës. Çdo f ërkim që lind ndoshta do të trajtohet në mënyrë diplomatike për të shmangur d ëmtimin më të madh të marrëdhënies. Por sigurisht, asgjë nuk është e garantuar./TheDiplomat/Lexo.com.al/e.c.
