Nga John D. Van Fleet/ Shumë njerëz kanë krahasuar përpjekjen e k ryengritjes së 6 janarit 2021 në Kapitolin e SHBA me fillimin e R evolucionit Kulturor të Kinës në verën e vitit 1966. Urdhri i Donald Trump për të “l uftuar si f erri” dhe n xitja e Mao Zedong për mbështetësit e tij për të “b ombarduar selinë” duket i njëjtë në mënyrë të tm errshme, dhe t ribalizmi i d hunshëm si i p ushtuesve të Trumpit në Kapitol ashtu edhe i Gardave të Kuqe të Kinës është i pam ohueshëm. Por një ngjarje e vitit 1936 në Japoni mund të provojë një paralele më të dukshme. Këtë muaj shënojmë 85 vjetorin e ni-ni-roku jiken famëk eq, i ncidenti i 26 shkurtit në Tokio, kur oficerët e rangut të mesëm në Ushtrinë Perandorake Japoneze (IJA) filluan një përpjekje g rushti shteti që u kthye në një pikë vendimtare në rrugën e vendit drejt m ilitarizmit t eologjik dhe k atastrofës.
Zhvendosja socio-ekonomike dhe kulturore
Nga mesi i viteve 1920, Japonia shfaqi p abarazi gjithnjë e më të dukshme në të ardhura. Shumë njerëz në klasat punëtore dhe rurale filluan të konsiderojnë f uqitë ekonomike të ditës, konglomeratet e korporatave zaibatsu, si ekonomikisht g rabitqare, që punonin në bashkëpunim me zyrtarë të korr uptuar të qeverisë (“shteti i t hellë” i ditës), dhe në tërësi me globalizmin, gjë që (sipas tyre) sillte fitim vetëm tek elitat dhe n jolloste pastërtinë e supozuar të kombit. D epresioni global që filloi në 1929 ishte veçanërisht t ragjik për fermerët qiramarrës të Japonisë, rreth dy të tretat e të gjithë fermerëve japonezë në atë kohë. Bujqësia e qiramarrësve mbështeste pak më shumë sesa koston e jetesës edhe në kohë të qëndrueshme – gjatë viteve të d epresionit, familjet e qiramarrësve ishin shpesh të d etyruara të merrnin masa e kstreme të tilla si s hitja e v ajzave për p rostitucion, saqë një industri e kësaj natyre u krijua nga ndërmjetës për këto shitje, transmeton lexo.com.al.
Studiuesit kanë diskutuar prej kohësh lidhjen midis v arfërisë së r ëndë rurale në Japoni në vitet 1930 dhe e kstremizmit në rritje – oficerët e rangut të mesëm dhe të ulët që drejtuan përpjekjen për g rusht shteti ishin kryesisht nga rajone rurale që ishin s hkatërruar ekonomikisht. Ndërkohë, nga mesi i viteve 1930 në Japoni, një mitologji kombëtare gjithnjë e më kultiste, e shprehur në një fjalë të vetme, kokutai (“politika kombëtare”), lidhi së bashku favorin e supozuar hyjnor me një zell për ortodoksinë, jo pak sasi k senofobie dhe o stracizmi. Midis dy f raksioneve kryesore në u shtrinë japoneze, të cilat kishin fuqi të vetos mbi qeverinë, më e f uqishme ishte Kodoha, e përbërë nga oficerët e rinj të pak ënaqur të përmendur më lart. Pasuesit e Kodoha bënë thirrje për një “Showa Restoration” që do të pastronte kokutai e versionit të tyre me bashkëpunëtorët dhe globalistët e “shtetit të t hellë”.
Humbja f raksionale fillon një reagim të ashpër
Në javët e para të vitit 1936, Kodoha matej me f raksionin tjetër kryesor të u shtrisë, Toseiha, ndërsa një nga anëtarët e Kodoha ishte në g jyq për v rasjen e një udhëheqësi të Toseiha. Divizioni i Parë i IJA, thelbi i f raksionit Kodoha, sapo kishte dhënë urdhra transferimi në Manxhuri, kështu që m ilitantët Kodoha arritën në përfundimin se koha po punonte kundër tyre – që zhvillimet e fundit politike i detyronin ata të përpiqeshin për një p ërmbysje të shtetit të korru ptuar dhe “Këshilltarët e k ëqij të Perandorit”. Përafërsisht 1,500 k ryengritës e pasqyruan veten e tyre si Ushtria e Drejtë dhe krijuan flamurin e tyre të b etejës, që shpalli misionin e tyre: “Respekto Perandorin, s hkatërro t radhtarët”. Më 26 shkurt 1936, b andat p laçkitëse të kësaj u shtrie v ranë tre udhëheqës qeveritarë, ndërsa katër të tjerë shpëtuan (ashtu si shpëtuan objektivat kryesorë të k ryengritësve të 6 janarit, duke përfshirë Kryetarin e Dhomës Nancy Pelosi dhe Zëvendës Presidenti Mike Pence). Një prej grupeve të grumbulluara në Tokio hyri në selinë e Asahi Shinbun, duke miratuar atë që ata e konsideruan si h akmarrje hyjnore kundër kësaj kompanie të gazetave liberale, t radhtare, duke s hkatërruar zyrën, transmeton lexo.com.al.
Përpjekja ni-ni-roku për g rusht shteti d ështoi. Udhëheqësit u arr estuan; 19 u e kzekutuan, më shumë u vetëv ranë dhe dhjetëra eprorë të tyre në gradë u sp astruan për ndihmë dhe mbështetje të d hunës, megjithëse asnjë oficer i lartë ushtarak nuk u dë nua për ndonjë k rim. Por r ivalit Toseiha iu forcua dora kolektive. Udhëheqësi i Toseiha, Tojo Hideki, konsolidoi p ushtetin rreth vetes gjatë viteve të ardhshme dhe u bë një arkitekt kryesor i p ushtimit të Japonisë në Kinë në 1937, fushatat u shtarake të mëvonshme që çuan në v rasjen e miliona njerëzve në rajon, v dekjet e miliona japonezëve si dhe s hkatërrimin e plotë të Japonisë Perandorake. Nofka e Tojos ishte The Razor (Brisku) – ai ishte thellësisht a nti-perëndimor dhe një pasues i përkushtuar i m itologjisë kokutai, por ai kishte d inakërinë politike dhe fokusin e vendosur taktik për të shkëlqyer mbi r ivalët e tij. Ndër të tjera, udhëheqësit e Toseiha u përpoqën të justifikonin motivet kokutai të k ryengritësve, të cilat ata i konsideronin patriotike.
Në këtë shekull, në Shtetet e Bashkuara, p ërleshjet midis f raksioneve të Partisë Republikane vazhdojnë, dhe do të vazhdojnë për ca kohë, por duket e besueshme që ata veteranë të Kongresit që janë pak më të zgjuar dhe politikisht të shkathët, megjithëse mbeten pasues të përgjithshëm të mitologjisë, mund të m bizotërojë mbi kokat e n xehta të Trumpistëve. Por ky nuk duhet të jetë shkak për lehtësim. Siç provoi shembulli i Japonisë së viteve 1930, një version më i mirë i të njëjtave rryma të rre zikshme mund të arrijë një nivel d estruktiviteti që tejkalon atë që kemi parë deri më tani./TheDiplomat/Lexo.com.al/e.c.
