Andrea Pirlo duket në fije të perit te Juventusi. Prandaj është logjike për mediat italiane të bëjnë një xhiro në horizont, duke eksploruar rrugët e mundshme (pak a shumë) që duhen ndjekur në rast se lind nevoja për një pikë kthese dhe një ndryshim të ri të trajnerit bardhezi në fund të sezonit. Natyrisht, arsyetimi nuk mund të largohet nga aspekti ekonomik dhe hapësira për manovrim e klubit, e detyruar të përballet me ndikimin e fortë të pandemisë në llogaritë financiare (-113.7 milionë në gjysmën e parë të vitit).
Përgjigja do të çonte te Simone Inzaghi, tashmë në radarët e Juventusit për postin e Allegrit para zgjedhjes së Sarrit. Rinovimi i tij me Lazio nuk ka ndodhur dhe trajneri do të ishte zgjidhja italiane me kosto të ulët (2.5 milionë në vit) për të rifilluar, duke marrë parasysh edhe afeksionin e Paratici.
Alternativë e parë mund të jetë kthimi në pistën e Luciano Spalletti, deri më 30 qershor në listën e pagave të Interit (paga e tij është 5 milionë në vit). Pistat e tjera nënkuptojnë domosdoshmërisht investime më të konsiderueshme. Në rrjetet sociale, ideja e kthimit të Max Allegrit po përforcohet, e favorizuar gjithashtu nga kthimi i ri i teknikut në TV, të dielën në mbrëmje. Trajneri i pesë titujve radhazi në Serie A nuk e ka përjashtuar mundësinë apriori dhe mund të jetë zgjidhja ideale për ta rindërtuar Juven, por duhet të kontrollojmë realizueshmërinë e një operacioni të tillë.
Zinedine Zidane gjithashtu do të ishte shumë i mirëpritur për tifozët bardhezinj. Ai është një tifoz i presidentit Agnelli, në të kaluarën e afërt është lidhur me stolin e Juves. Francezi mund të jetë dhe “magneti” për të mbajtur Ronaldon. Kundërindikimet? Lidhja e tij me Real Madridin dhe paga (12 milionë në vit, plus bonuse). Alternativa e fundit, por sigurisht jo më e rëndësishmja; Roberto Mancini. Trajneri i kombëtares italiane, tashmë i tentuar si zëvendësues i Sarrit, është i përqendruar te Kampionati Europian dhe Botëror, por rinovimi me ekipin kombëtar nuk ka mbërritur ende.
