Nga Catherine Rampell/ Presidenti më anti-refugjat në historinë moderne mund të mos jetë Donald Trump. Tani për tani, po duket sikur është Joe Biden. Të paktën sipas shifrave. Në gjysmën e rrugës përmes vitit fiskal 2021, sipas të dhënave e Departamentit të Shtetit, Shtetet e Bashkuara kanë pranuar vetëm 2,050 refugjatë. Me ritmin aktual, rreth 4,100 njerëz do të vendosen këtu këtë vit. Ky do të ishte numri më i ulët që kur filloi programi modern i zhvendosjes së refugjatëve në 1980; niveli i ulët rekord i mëparshëm erdhi vitin e kaluar, nën Trump, me 11,814. Çuditërisht, pranimet mujore janë ngadalësuar që kur Biden mori detyrën. Për t’i vendosur këto numra në kontekst: Gjatë katër dekadave të mëparshme, pranimet e refugjatëve ishin mesatarisht rreth 78,000 në vit, ose afërsisht 19 herë më shumë se sa jemi në rrugën në fjalë për këtë vit. Kjo nuk është me sa duket ajo që shumica e amerikanëve menduan se po merrnin kur zgjodhën Biden.
Biden ka folur ngrohtësisht për migrantët në përgjithësi dhe refugjatët në veçanti. Ai ka argumentuar se mirëpritja e “masave të grumbulluara” është një traditë amerikane, detyrë humanitare dhe përparësi diplomatike. Menjëherë pas marrjes së detyrës, ai njoftoi planet për të rindërtuar programin e zhvendosjes së refugjatëve, i cili ishte penguar prej kohësh nga nivelet e ulëta të pranimit të refugjatëve në mënyrë të njëpasnjëshme, të vendosura nga Trump. Biden tha se ky proces do të fillonte duke katërfishuar tavanin rekord të ulët që Trump kishte vendosur për vitin fiskal 2021 (duke e çuar atë nga 15,000 në 62,500). Më me rëndësi, Biden tha se ai do të hiqte kriteret disk riminuese të pranueshmërisë që Trump shtoi vetëm disa ditë para zgjedhjeve të vitit 2020. Këto kategori të pranimit të pamundura për t’u përmbushur, bll okuan në mënyrë efektive pothuajse të gjithë refugjatët nga vendet afrikane dhe myslimane të kualifikohen për zhvendosje në Shtetet e Bashkuara. Këto kritere janë arsyeja kryesore që pranimet janë ngadalësuar. Biden i njoftoi të gjitha këto në fillim të shkurtit. Departamenti i tij i Shtetit paraqiti një raport të hollësishëm Kongresit mbi kufirin e ri dhe kriteret e pranueshmërisë disa ditë më vonë. Zyrtarët e Departamentit të Shtetit filluan të rezervonin fluturime për refugjatët që kishin pritur për vite me radhë – njerëz që ishin kontrolluar plotësisht për shqetësime të sigurisë kombëtare dhe shëndetit publik dhe që ishin konsideruar të gatshëm të shkonin, transmeton lexo.com.al.
Pastaj, në mënyrë të habitshme, Biden bllokoi politikën e tij që të mos hynte në fuqi. Pa shpjegim, Biden nuk nënshkroi kurrë dokumentet, të quajtura “presidential determination”, ligjërisht të nevojshme për të hequr ku fizimet e Trump. Pra, afërsisht 715 refugjatë të dës hpëruar, aranzhimet e udhëtimit të të cilëve ishin bërë nga Departamenti i Shtetit i Biden – shumë prej të cilëve kishin dhënë pasuritë e tyre dhe kishin lënë shtëpitë e tyre në pritje të zhvendosjes – u anuluan papritur biletat e tyre. Të paktën një familje në një k amp refugjatësh në Tanzani u rezervua në një fluturim për në shkurt dhe më pas u planifikua për një fluturim tjetër në mars, sepse Biden nuk e kishte përfunduar detyrën e tij burokratike në kohë për itinerarin e tyre origjinal, sipas Komitetit Ndërkombëtar të Shpëtimit. Në fund, udhëtimi i tyre u anulua, një shenjë që edhe zyrtarët e Departamentit të Shtetit nuk kishin parashikuar vonesat e përsëritura dhe të pashpjegueshme të nënshkrimit të dokumenteve nga Biden. Shumë familje patën përvoja të ngjashme gjatë presidencës së Trump, kur ata gjithashtu ishin rezervuar dhe më pas anuluar për të fluturuar.
Kjo sugjeron se sa pak kanë ndryshuar gjërat që kur Trump u largua nga zyra, pavarësisht retorikës së ngrohtë dhe të paqartë të Biden. Të pyetur në mënyrë të përsëritur se ku bazohet vonesa e Biden, zyrtarët e Shtëpisë së Bardhë janë përpjekur të përgjigjen. Ndonjëherë ata përpiqen të fajësojnë Trump, duke u ankuar që administrata e tij la një sistem në “gjendje të k eqe” që kërkon “rindërtimin”. Pa dyshim, Trump bëri shumë d ëm në sistemin e migracionit dhe më shumë burime do të ishin të nevojshme për të arritur pranimet shumë më të larta të refugjatëve që Biden pretendon se dëshiron për vitin e ardhshëm fiskal (125,000); aktualisht, nuk ka mjaft njerëz sa duhet në procesin e shqyrtimit të refugjatëve për të përmbushur këtë qëllim. Por asgjë nga këto nuk shpjegon pse disa mijëra refugjatë tashmë të verifikuar plotësisht dhe të konsideruar “të gatshëm për udhëtime” nga Departamenti i Shtetit që nga fillimi i marsit, nuk janë lejuar të vijnë. E vetmja gjë që pengon hyrjen e tyre është Biden – i cili nuk pranon të bëjë gjënë e duhur dhe të nënshkruaj një dokument të thjeshtë, transmeton lexo.com.al.
Shpjegimi i vetëm që mund të kuptoj për atë që po ndodh është se Shtëpia e Bardhë ka frikë se amerikanët e zakonshëm do të ngatërrojnë sistemin e zhvendosjes së refugjatëve me valën e migrantëve në kufirin jugor. “Refugjatët” dhe “azilkërkuesit” mund të tingëllojnë sinonime, por grupet janë subjekte të grupimeve të ndryshme ligjore, procedurave të shqyrtimit dhe autoriteteve ekzekutive. Një ndryshim kryesor është se refugjatët aplikojnë nga jashtë dhe kontrollohen për kualifikim para se të arrijnë; azilkërkuesit aplikojnë nga brenda kufijve tanë ose në një port hyrje. Me fjalë të tjera, refugjatët po bëjnë pikërisht atë që Biden dhe republikanët u bëjnë thirrje atyre që ikin nga p ersekutimi dhe d huna: të qëndrojnë jashtë vendit dhe të mos kalojnë në Shtetet e Bashkuara në mënyrë të pal igjshme; t’ju provojnë zyrtarëve amerikanë dhe ndërkombëtarë se jeta e tyre është vërtet në rr ezik dhe se ata i plotësojnë kërkesat ligjore për zhvendosje; të durojnë një shqyrtim të gjerë për të provuar se ato nuk kër cënojnë sigurinë kombëtare ose shëndetin publik; dhe pastaj të presin me durim radhën e tyre për pranim, një proces që zakonisht zgjat me vite. Dhe si po i shpërblen Biden? Me të njëjtën mënyrë që bëri Trump: duke iu përplasur derën./TheWashingtonPost/Lexo.com.al/e.c.
