Do të duhet një përpjekje globale për të luftuar këtë pandemi dhe ato që do të ndjekin me siguri.
Nga Michel Kazatchkine dhe David Miliband/ Javën e kaluar, pandemia u zmbraps në Evropë. Është larg nga zhdukja, por kishte më pak raste, më pak shtrime në spital, më pak vdekje dhe më shumë vaksina. Ky është lajmi i mirë. Por lajmi i keq është se në një shkallë globale, java e kaluar ishte një nga më vdekjeprurëset deri më tani. Dhe Evropa nuk do të jetë e sigurt nga COVID-19 derisa bota të mos jetë e sigurt nga COVID-19. Prandaj, kombet dhe institucionet evropiane kanë një përgjegjësi të trefishtë. Së pari, ata duhet të përfundojnë punën që kanë filluar: të vaksinojnë popullatat e tyre, të mbajnë masat e shëndetit publik në përputhje me nivelet e infeksionit dhe të heqin me kujdes kufizimet vetëm kur këshilltarët e shëndetit publik të bien dakord. Siç e dimë shumë mirë tani, lehtësimi shumë i shpejt rezulton në një valë tjetër. Nëpër kontinent, duke përfshirë Mbretërinë e Bashkuar, aranzhimet e udhëtimit për verën duhet të organizohen duke pasur parasysh këtë.
Së dyti, ekziston një domosdoshmëri për të ndihmuar pjesën tjetër të botës për ta vendosur sëmundjen nën kontroll. Kjo nuk është vetëm një domosdoshmëri morale. Është gjithashtu jetike për sigurinë shëndetësore të Evropës. Mutacionet e sëmundjes dhe transmetueshmëria e tyre do të thotë se angazhimi për një përgjigje globale përfaqëson realizëm, jo vetëm idealizëm. Çdo qytetar evropian duhet të vaksinohet. Po kështu duhet edhe njerëzit në pjesë më pak të prosperuara të botës. Ekziston një nevojë e menjëhershme për rishpërndarjen e vaksinave nga vendet me të ardhura të larta, të cilët kanë sasinë e kërkuar për të mbuluar popullsinë e tyre, në vendet me të ardhura të ulëta dhe të mesme. Vendet në zhvillim kanë gjithashtu nevojë për mbështetje për shpërndarjen e vaksinave – sepse kostoja e shpërndarjes efektive mund të jetë pesë herë më e madhe se prodhimi, transmeton lexo.com.al.
Së treti, udhëheqësit e Evropës duhet të ndihmojnë në ndërtimin e një sistemi ndërkombëtar të gatishmërisë dhe reagimit për të parandaluar pandeminë tjetër. Pa angazhim evropian, gjasat janë që inercia të triumfojë. Njëmbëdhjetë raporte në 20 vitet e fundit kanë rekomanduar ndryshime në sistem. Ata u injoruan kryesisht dhe rezultati ishte katastrofa globale e COVID-19. Ne duhet të bëjmë shumë më mirë herën tjetër – dhe çdo ekspert pajtohet se do të ketë një herë tjetër, një patogjen të ri me potencial pandemik. Paneli i Pavarur për Gatishmërinë dhe Reagimin Pandemik, në të cilin shërbejmë ne të dy, u pyet nga Asambleja Botërore e Shëndetësisë për të gjetur se çfarë shkoi keq që lejoi një shpërthim viral në Wuhan të bëhej pandemia më e keqe në një shekull dhe për të bërë rekomandime për të forcuar mbrojtjet e botës kundër kërcënimeve në të ardhmen.
Diagnoza jonë është e pakursyer: Në raportin tonë përfundimtar të botuar sot, ne themi se përgatitja ishte shumë e dobët, zbulimi dhe gatishmëria shumë i ngadaltë, përgjigja e hershme shumë e butë dhe përgjigja e qëndrueshme shumë e pabarabartë. Kishte vetëkënaqësi atje ku bota kishte nevojë për masë paraprake dhe mohim në vend të veprimit, duke shpresuar për më të mirën sesa për të vepruar për rastin më të keq. Biznesi si zakonisht është armiku. Pra, duke filluar nga Asambleja Botërore e Shëndetësisë në 24 maj, negociatorët evropianë duhet të argumentojnë në çdo seancë që biznesi si zakonisht ka mbaruar. Ka shumë përparësi, por katër janë thelbësore dhe Evropa ka përvojë të veçantë me të katër, transmeton lexo.com.al.
Një: Gatishmëria dhe reagimi ndaj pandemisë është në duart e presidentëve dhe kryeministrave para se të fillojë një krizë, jo vetëm pas. Kjo është arsyeja pse ne propozojmë një Këshill Global të Kërcënimeve për Shëndetin, në krye të nivelit të qeverive, për të aplikuar presion politik dhe llogaridhënie në parandalimin e pandemisë. Ky Këshill Global ka nevojë për para që të ketë muskuj. Ne propozojmë një strukturë financiare ndërkombëtare që ka fonde të garantuara për 10 deri në 15 vjet. Kjo do të financonte përpjekjet vjetore të gatishmërisë të përqendruara në “të mirat publike” kombëtare dhe globale – investime në kapacitetin e mbikëqyrjes, përfshirë kapacitetin e sekuencave gjenomike, ku përfitimi është për të gjithë jo vetëm për vendin që paguan. Kjo do të mundësonte gjithashtu “rritjen” e financimit në rast të një pandemie të ardhshme. Të dy kanë munguar shumë gjatë COVID-19.
Dy: Gatishmëria përfshin mbikëqyrjen dhe simulimet por edhe pozicionimin paraprak të institucioneve dhe financave. Aksesi në COVID-19 Tools Accelerator (ACT-A) është krijuar për të bërë kapjen në kërkimin global të vaksinave, diagnostifikimit dhe terapeutikës. Duhet të jetë në gjendje të përgatisë të gjithë botën për pandeminë tjetër, transmeton lexo.com.al.
Tre: Organizata Botërore e Shëndetësisë ka pasur nën-fuqi dhe nën-burime për detyrat që i janë dhënë. Kjo do të ndryshojë vetëm nëse stafi i saj do të ketë më shumë pavarësi nga politika kombëtare. Evropa ka përvojë në krijimin e Komisionit Evropian dhe Bankës Qendrore Evropiane, institucione ku pavarësia është një premisë themelore e organizatave. Ne kemi nevojë për një OBSH në gjendje të mbajë përgjegjës vendet. Kjo do të thotë financa të garantuara, jo lypje vjetore për fonde. Do të thotë kompetenca hetimore në shkallën e Agjencisë Ndërkombëtare të Energjisë Atomike. Kjo do të thotë mandate shtatë-vjeçare për zyrtarët më të lartë – të pa rinovueshme, kështu që ata të mos i nënshtrohen presionit të jashtëm.
Katër: Ne kemi nevojë për ndryshim në sistemin e zbulimit dhe alarmit global. Sistemi ekzistues dështoi gjatë “muajit të humbur” të shkurtit 2020, kur biznesi si zakonisht vazhdoi në shumicën e vendeve – pavarësisht nga deklarata e janarit për një emergjencë globale të shëndetit publik, transmeton lexo.com.al.
Multilateralizmi ka qenë në tërheqje në vitet e fundit, me nacionalizmin në rritje, vendet që shikojnë nga brenda tyre dhe tensionet gjeopolitike në rritje. BE është jetike për krijimin e zgjidhjeve globale dhe ajo duhet të mbështesë ndryshimet e gjera që Paneli i Pavarur po propozon, për t’u përballur me një problem të shkallës planetare./Politico.eu/Lexo.com.al/e.c.
