Perspektiva e një Kine në rritje të pandërprerë që bazohet në vendosmërinë e r egjimit të saj komunist varet nga më shumë vite të zgjerimit të shpejtë ekonomik që, nga ana tjetër, mundëson rritjen e ndikimit financiar dhe u shtarak. Ka disa arsye për të d yshuar në pashmangshmërinë e këtij progresi, duke përfshirë b rishtësinë e qenësishme të një rendi politik të d ominuar gjithnjë e më shumë nga një sundimtar i vetëm dhe i varur nga s hkeljet sistematike të të drejtave të njeriut. Por e m eta më e thjeshtë dhe potencialisht më g jymtuese në ëndrrën kineze të Presidentit Xi Jinping mund të shprehet matematikisht: një tkurrje e shpejtë e lindjeve. Tashmë në rënie për dekada, numri i fëmijëve në Kinë ka rënë me një të tretën në pesë vitet e fundit, dhe shkalla e pjellorisë së saj tani është një nga më të ulëtat në botë.
Megjithëse numrat e rrënjes janë pjesë e një trendi global, sunduesit e Kinës e p ërkeqësuan shumë ndryshimin demografik duke vendosur – dhe duke zbatuar b rutalisht – një kufi prej një fëmije në çift duke filluar 40 vjet më parë. Rezultati ishte jo vetëm një normë më e ulët e rritjes së popullsisë; Kina ka gjithashtu një raport të anasjelltë të të moshuarve dhe atyre në moshë pune, dhe burrave ndaj grave. Familjet po d obësohen, së bashku me rrjetet e mbështetjes që ato ofrojnë. Grupi më i madh në botë i beqarëve është kinez, dhe shumë prej tyre janë fëmijë të vetëm me pak interes për të rritur fëmijë të tyre, transmeton lexo.com.al.
Ngadalë dhe me vonesë, sunduesit e vendit janë përpjekur ta adresojnë këtë p roblem duke liruar kufijtë e lindjeve. Të hënën, z. Xi kryesoi një takim të Byrosë Politike që ratifikoi një rritje në tre të numrit të fëmijëve të lejuar për secilën familje, së bashku me një premtim për të investuar më shumë në arsim dhe kujdesin e fëmijëve. Por gjykimi i demografëve dhe kinezëve mesatarë ishte i shpejtë: Reforma nuk ka më shumë gjasa për sukses se vendimi i mëparshëm në 2015 për t’i lejuar çifteve dy fëmijë. Në një sondazh në internet nga agjencia e lajmeve Xinhua, 90 për qind e 22,000 të anketuarve thanë se as që do të mendonin të kishin tre fëmijë. C ensuruesit e Kinës tjetërsuan pastaj rezultatet e sondazhit.
Një arsye që politika e re nuk do të funksionojë është këmbëngulja e r egjimit për kontroll të vazhdueshëm mbi riprodhimin e grave. Ata që dëshirojnë të kenë më shumë se tre fëmijë do të jenë ende të ndaluar ta bëjnë këtë. Minoritetet e disfavorizuara, përfshirë Ujgurët myslimanë, mbeten subjekt i a borteve të d etyruara dhe masave të tjera drakoniane për të kontrolluar rritjen e popullsisë. Kostot e larta për strehim dhe opsionet e kufizuara për kujdesin ndaj fëmijëve, d ekurajojnë sjelljen e fëmijëve në mesin e klasave të mesme urbane, transmeton lexo.com.al.
Pasojat afatgjata të këtij trendi janë objekt i debatit midis demografëve dhe ekonomistëve. Disa thonë se një tkurrje e popullsisë së fuqisë punëtore do të pengojë përfundimisht ekonominë kineze, do të kufizojë fuqinë punëtore të u shtrisë dhe do të detyrojë r egjimin të devijojë burimet në pjesën e zgjeruar të shoqërisë që është mbi 65. Të tjerë sugjerojnë që produktiviteti në rritje i ekonomisë do të kompensojë çdo rënie te punëtorët.
Ajo që duket e qartë është se përpjekjet br utale të re gjimit për inxhinierinë sociale – përfshirë miliona a borte të d etyruara dhe s terilizime – kanë k omplikuar jo vetëm aspiratat e tij për t’u bërë fuqia dominuese e botës, por edhe perspektivat afatgjata të stabilitetit në vendin më të populluar të botës./TheWashingtonPost/Lexo.com.al/e.c.
