Nga Rym Momtaz/ Franca po v uan nga një k rizë e demokracisë. P roblemi u shfaq plotësisht të dielën kur një rekord prej dy të tretash të votuesve sn obuan votimet në zgjedhjet rajonale. Pjesëmarrja ra me 16 pikë krahasuar me zgjedhjet e fundit rajonale të mbajtura gjashtë vjet më parë. R ënia e pjesëmarrjes nuk ishte për shkak të koronavirusit. Vetëm 17 për qind e të anketuarve në një sondazh të IFOP thanë se pandemia luajti rol në vendimin e tyre për të mos votuar. Nga ana tjetër, zgjedhjet e mbajtura në 12 muajt e fundit në Itali, Holandë dhe Gjermani kishin pjesëmarrje në nivele gati normale. Për anketuesit dhe shkencëtarët politikë, abstenimi rekord është një shenjë al armante e një k rize franceze të përfaqësimit dhe ap atisë demokratike, e cila është p ërkeqësuar nga t urbullimi i Presidentit Emmanuel Macron të n darjes tradicionale midis të majtës dhe të djathtës që përdoret për të mobilizuar në mënyrë efektive votuesit.
“Demokracia franceze është e s ëmurë”, tha Emmanuel Rivière i institutit të sondazheve Kantar Public. Ai shtoi se “Opsionet politike të disponueshme janë bërë aq të v ështira për tu veçuar sa japin përshtypjen se jeta politike është një lloj teatri hijesh, ku politikanët janë më të interesuar të zgjidhen vetë sesa të zgjidhin çështjet për të cilat votuesit interesohen”. Kjo mund të ketë pasoja të mëdha për zgjedhjet presidenciale të vitit të ardhshëm, duke rr ezikuar potencialisht shanset e Macron për t’u kualifikuar në raundin e dytë dhe duke dobësuar gjithashtu r ivalin e tij kryesor, udhëheqësen e e kstremit të djathtë Marine Le Pen. Fatet e tyre do të varen nga fakti nëse votuesit do të vazhdojnë të ndiejnë të njëjtin sens të t jetërsimit nga klasa politike dhe debati politik, dhe nëse Macron arrin të përcaktojë më qartë vijën e tij politike, transmeton lexo.com.al.
Votuesit mund të përfundojnë duke përsëritur atë që bënë në vitin 2017: Me zgjedhjen e Macron, ata zgjodhën një fillestar të jashtëm si një shenjë p roteste kundër e stablishmentin politik. Si ai ashtu edhe Le Pen vazhdojnë të pozicionohen si persona të jashtëm që lëvizin kundër një sistemi politik të p rishur, por dinamika aktuale mund të favorizojë një personalitet të tretë të papritur – edhe pse është e paqartë në këtë fazë se kush mund të jetë ai. Jean-Yves Dormagen, një shkencëtar politik që ka studiuar abstenimin për dekada tha se “Një sasi e madhe e votuesve nuk identifikohen më me një parti politike, duke prodhuar një elektorat që është jashtëzakonisht i rrjedhshëm dhe i paparashikueshëm dhe mund të favorizojë edhe një herë një personalitet të panjohur siç bëri në vitin 2017 me Emmanuel Macron”. M ospërfillja e Macron ndaj n darjes mes të majtës dhe djathtës dhe r efuzimi për të përcaktuar më qartë vijën e tij politike mund të çojë gjithashtu në abstenime, sipas Dormagen, “sepse zgjedhja është e ng atërruar”.
Pjesëmarrja e ulët në zgjedhjet e së dielës shënoi disa d ështime për Presidentin. Në një rajon, një listë e udhëhequr nga një Ministër i Kabinetit dhe duke përfshirë ministrat e brendshëm dhe të drejtësisë të profilit të lartë, fitoi vetëm 9 për qind të votave – dhe pjesëmarrja ishte vetëm 33 për qind. Kjo tregoi gjithashtu se argumenti kryesor i Macron për të inkurajuar njerëzit të votojnë – ai i një zgjedhjeje dyshe midis tij dhe e kstremit të djathtë – ka humbur fuqinë e tij: Votuesit nuk dolën edhe pse sondazhet parashikonin mbështetje të fortë për partinë e Le Pen. Në fakt, 42 për qind e francezëve nuk e shohin më e kstremin e djathtë si një rr ezik për demokracinë – një rritje prej 6 për qind qëkur Macron u bë President. Macron ka d ështuar gjithashtu të përmbushë një premtim të fushatës së 2017 për të gjallëruar besimin e njerëzve në procesin politik. Gjatë mandatit të tij, dy në tre zgjedhje kanë parë norma rekord abstenimi, me p ërjashtim të dukshëm të zgjedhjeve parlamentare evropiane në 2019, transmeton lexo.com.al.
Le Pen nuk shkoi shumë më mirë. Kandidatët e saj në g arat më të rëndësishme dolën dukshëm më k eq sesa gjashtë vjet më parë, pavarësisht nga idetë e partisë mbi sigurinë, I slamin dhe migracionin që përshkuan pjesën më të madhe të d ebatit kryesor në media. Por përtej këtyre faktorëve, ajo që tregon pjesëmarrja e ulët e së dielës është se për sa u përket votuesve francezë, asnjë zgjedhje nuk ka rëndësi përveç atyre presidenciale, duke pasur parasysh se sa e centralizuar është bërë presidenca, veçanërisht gjatë mandatit të Macron. Dormagen tha se “Macron e ka personalizuar dhe presidencializuar plotësisht sistemin, kështu që zgjedhjet e tjera duken krejtësisht të p adobishme, gjithçka duket se vendoset në Pallatin Elysée dhe zgjedhjet e vetme që kanë rëndësi janë ato presidenciale”.
Pjesëmarrja mbetet e lartë në zgjedhjet presidenciale dhe njerëzit priren t’i japin shpresë disi joreale Presidentit. Rivière deklaroi se “Fuqitë që Presidenti francez ka sot nuk janë aq të forta sa ato që kishte gjenerali Charles de Gaulle. Ne jetojmë në një il uzion se duhet të kemi një President i cili angazhohet qartë për të ndryshuar rr ënjësisht shoqërinë, por duke pasur parasysh do bësimin e kstrem të partive politike si rezultat i sistemit presidencial ne përfundojmë në një bll okim m ashtrues”./Politico.eu/Lexo.com.al/e.c.
