Nga Dr. Skendër Brataj Studime të reja shpresëdhënëse për terapinë kundër covid-19! Tofacitinib zvogëlon vdekshmërinë në pneumoninë nga covid-19. Trajtimi i pneumonisë së shkaktuar nga COVID-19 me tofacitinib rezultoi në një ulje të konsiderueshme të vdekshmërisë në 28 ditë, krahasuar me efektin placebo.
Është bërë gjithnjë e më e qartë se manifestimet e rënda të COVID-19 shkaktohen kryesisht nga një përgjigje e ekzagjeruar imune e interleukinës-6, faktorit të nekrozës tumorale dhe citokinave të tjera, e cila është përshkruar si një stuhi citokinash. Tofacitinib është një frenues oral i Janus kinazës(është një ilaç që përdoret për të trajtuar artritin reumatoid, artritin psoriatik dhe kolitin ulceroz) i cili bllokon përçimin e sinjalit sapo citokina të bashkohet me receptorin e sipërfaqes së qelizës, duke zbutur kështu përgjigjen qelizore.
Për më tepër, tofacitinib ndalon prodhimin e interleukin-17 dhe gama interferonit, të cilat janë të implikuara në patogjenezën e sindromës akute të distresit respirator, një ndërlikim i zakonshëm i infeksionit COVID-19. Prandaj, tofacitinib ka potencialin të veprojë në më shumë se një rrugë për të ndihmuar në përmirësimin e dëmit që ndodh tek njerëzit e infektuar me COVID-19. Bazuar në këto përfitime të mundshme, një ekip nga Hospital Israelit, Albert Einstein në Sao Paulo të Brazilit, ndërmori një provë të rastësishme, të dyfishtë, të kontrolluar nga placebo për të hetuar sigurinë dhe efikasitetin e tofacitinib në pacientët e shtruar në spital me pneumoni COVID-19, të cilët nuk kanë marrë as ventilim jo invaziv dhe as ventilim invaziv. Pacientët ishin mbi 18 vjeç dhe kishin një test PCR pozitiv për COVID-19. Ata kishin prova radiografike të pneumonisë dhe ishin ndarë në grupe (1: 1) me tofacitinib ose placebo.
Tofacitinib u administrua si një dozë orale prej 10 mg dy herë në ditë deri në 14 ditë ose deri në daljen nga spitali. Të gjithë pjesëmarrësit morën trajtim standard që përfshinte përdorimin e glukokortikosteroideve, antibiotikëve, antikoagulantëve dhe agjentëve antiviralë, megjithëse nuk lejohej përdorimi i njëkohshëm i frenuesve të tjerë, JAK ose frenuesve të interleukinës-6. Të gjithë pacientët vlerësoheshin çdo ditë deri në ditën 28 ndërsa ishin në spital. Rezultati kryesor ishte vdekja ose insufuiçenca respiratore gjatë periudhës 28-ditore të ndjekjes së pacientëve, ndësa një rezultat dytësor ishte incidenca kumulative e vdekjes nga ndonjë shkak deri në ditën 28, antikoagulantët dhe agjentët antiviralë megjithëse nuk lejoheshin. Përdorimi i njëkohshëm i frenuesve të tjerë të JAK ose frenuesit e interleukin-6.
Rezultatet Një total prej 289 pacientësh me një moshë mesatare 56 vjeç (34.9% femra) u përfshinë dhe u studiuan me tofacitinib (144) dhe placebo (145). Përveç kësaj, një e treta (34.9%) e pacientëve ishin 65 vjeç e lart dhe shumica (83.4%) ishin të përkatësisë etnike të bardhë. Komorbiditeti më i zakonshëm ishte hipertensioni (50.2%) i ndjekur nga diabeti (23.5%) dhe dislipidemia (17.3%), indeksi mesatar i masës trupore ishte 29.7. Vdekja ose insufuicenca respiratore (rezultati primar) ndodhi në 18.1% të atyre që morën tofacitinib.
Ndërsa v de k ja ishte 29% të atyre të caktuar në placebo (raporti i rrezikut, RR = 0.63, 95% CI 0.41-0, 97, P = 0.04). Për më tepër, vdekja nga ndonjë shkak (një rezultat dytësor) ndodhi në 2.8% të grupit të trajtuar me tofacitinib dhe 5.5% të grupit placebo. Duke diskutuar gjetjet e tyre, autorët komentuan se si efektet e dobishme të tofacitinibit duket të jenë të pavarura nga mosha, gjinia ose përdorimi i terapisë standarde siç janë kortikosteroidet. Ata propozuan që të dhënat nga studimi aktual, sugjeruan një përfitim të madh të përdorimit të frenuesve JAK në pacientët me pneumoni të lidhur me COVID-19.
N Eng J Med 2021
