Nga Nathan Hodge, CNN/ Kanë kaluar gjashtë muaj që kur presidenti rus Vladimir Putin nisi pushtimin e paprovokuar të Ukrainës , një luftë që nga çdo masë konvencionale ka qenë një fatkeqësi.
putin
Miliona ukrainas janë zhvendosur. Qyteti i Mariupolit pothuajse është fshirë nga harta. Dhe ofensiva e nisur më 24 shkurt ka shfaqur kalbjen morale brenda ushtrisë ruse dhe shpërfilljen e plotë të saj për jetët e civilëve .
Sipas llogarisë së fundit të Pentagonit, pushtimi i ka kushtuar Rusisë midis 70,000 deri në 80,000 trupa të vrarë dhe të plagosur. Edhe nëse ky vlerësim është më i lartë se realiteti, prapësëprapë Rusia ka parë më shumë viktima në këto 6 muaj se sa Bashkimi Sovjetik pati në një dekadë luftë në Afganistan.
Por çdo krahasim i Rusisë së Putinit me ditët në rënie të BRSS është i parakohshëm. Rusia me të vërtetë ka ndryshuar që nga 24 shkurti, por çarjet në godinën e Putinizmit janë të vështira për t’u dalluar. Shumica e rusëve e kanë mbështetur – nëse jo haptazi – luftën, ose janë pajtuar në heshtje me fushatën e tij të restaurimit perandorak.
Vlerësimet e liderit të Kremlinit nuk janë ndikuar nga lufta. Si anketuesi shtetëror ËCIOM ashtu edhe agjensia e pavarur e sondazheve Levada-Center vendosin në mënyrë rutinore vlerësimet e miratimit të Putinit në mbi 80% që nga 24 shkurti. Një sondazh i WCIOM në qershor zbuloi se 72% e rusëve kishte të ngjarë të mbështesin “operacionin special ushtarak” të Putinit, eufemizmin zyrtar për luftën në Ukrainë.
Si po i mban Putin vlerësimet e tij të pëlqimit?
Është joshëse të konkludohet se këto shifra thjesht pasqyrojnë fuqinë e propagandës shtetërore të Rusisë dhe aftësinë e saj marramendëse për të ndërtuar një realitet alternativ, në të cilin luftanijet ruse nuk fundosen nga raketat ukrainase dhe bazat ruse shpërthejnë rastësisht.
Në fund të fundit, qeveria ruse lëvizi me shpejtësi pas pushtimit për të mbyllur mbetjet e shtypit të lirë të Rusisë, duke futur një ligj të ri drakonian që vendosi dënime të rënda penale për informacionet “e rreme”, ku diskreditonin forcat e saj të armatosura.
Por kjo nuk do të thotë se nuk ka informacione për humbjet katastrofike të Rusisë në Ukrainë. Faqja e pavarur ruse e lajmeve Mediazona — e cila u etiketua si pjesë e “agjenturës së huaj” vitin e kaluar — ka dokumentuar 5,185 vdekje në radhët e ushtrisë ruse, bazuar në raportet e lajmeve lokale dhe postimet e mediave sociale.
Klasat e mesme relativisht të pasura të vendit ka të ngjarë të jenë të izoluara nga viktimat e luftës. Shumë nga të vrarët në aksion janë nga rajone më të varfra të Rusisë; Rajonet me numrin më të madh të viktimave të dokumentuara janë të ashtuquajturat “republika etnike” e Dagestanit dhe Buryatia, sipas Mediazona. Në të kundërt, viktimat nga dy qytetet më të pasura dhe më të populluara të Rusisë, Moska dhe Shën Petersburg, kanë qenë relativisht të ulëta.
Popullariteti i Putinit nganjëherë shkumësohet me një klimë frike dhe konformiteti. Sipas OVD-Info, një grup i pavarur që gjurmon ndalimet në Rusi, 16,380 persona janë arrestuar ose ndaluar për aktivizëm kundër luftës, si dhe 75 çështje penale janë hapur sipas ligjit rus të “lajmeve të rreme”.
Çuditërisht, pushtimi rus i Ukrainës ka ringjallur diskutimin mes studiuesve nëse regjimi i Putinit duhet etiketuar apo jo si fashist. Kjo mund të duket kryesisht një çështje taksonomie, por tregon një realitet të qartë: Pas 24 shkurtit, termat si “autokratik” ose “autoritar” janë të papërshtatshëm për të përshkruar një shtet që nuk toleron mospajtim të brendshëm.
A do të kthehet opinioni publik?
Thënë kështu, disa vëzhgues pyesin se për sa kohë Putini mund të ketë në mbështetjen e segmenteve të gjera të publikut rus mes sanksioneve të ashpra ndërkombëtare që e kanë izoluar Rusinë nga ekonomia globale dhe kanë shkurtuar në mënyrë drastike furnizimin e importeve. Investimet perëndimore janë larguar kryesisht nga vendi. Sektorë të ekonomisë si aviacioni , të cilët prej kohësh varen nga avionët e prodhuar në SHBA ose Evropë, janë goditur rëndë.
Siç vuri në dukje kohët e fundit CNN, Putin dhe teknokratët e tij kanë punuar për vite të tëra për të përballuar sanksionimin e ekonominë ruse , nëpërmjet zëvendësimit të importit – duke zhvilluar një sistem pagesash për të shmangur izolimin financiar.
Por një studim i fundit nga Instituti i Udhëheqjes së Shefit Ekzekutiv të Shkollës së Menaxhimit të Yale paraqet një pamje më të tmerrshme.
Autorët e studimit argumentojnë se Rusia nuk ka infrastrukturën që thjesht të përqendrojë eksportet e energjisë si gazi natyror në Azi; Prodhuesve rusë u mungojnë pjesët nga furnizuesit ndërkombëtarë; dhe se statistikat zyrtare të Rusisë janë duke dokumentuar thellësinë e tërheqjes ekonomike të Rusisë.
“Pavarësisht iluzioneve të Putinit për vetë-mjaftueshmërinë dhe zëvendësimin e importit, prodhimi vendas rus ka ngecur plotësisht pa kapacitet për të zëvendësuar bizneset, produktet dhe talentin e humbur”, thuhet në raport.
Megjithatë, sistemi financiar i Rusisë nuk është shembur dhe ankthi i konsumatorëve nuk është përkthyer në trazira politike. Për Ukrainën dhe mbështetësit e saj, biseda tani është zhvendosur në gjetjen e mënyrave për të shkaktuar dhimbje tek rusët për mbështetjen e tyre pasive ndaj Putinit.
“Ne po punojmë për sanksione të reja kundër Rusisë dhe për të stimuluar qytetarët e shtetit terrorist që të ndjejnë pjesën e tyre të përgjegjësisë për atë që po ndodh”, tha Presidenti ukrainas Volodymyr Zelensky në një fjalim të fundit. “Diskutimi për kufizimet e vizave në Evropë për mbajtësit e pasaportave ruse po zgjerohet çdo ditë, shtete të reja dhe politikanë të rinj po i bashkohen këtij plani”.
Është e paqartë nëse ndalimi i vizave do të ndryshonte përfundimisht sjelljen ruse. Disa liderë evropianë, veçanërisht kancelari gjerman Olaf Scholz, kanë hezituar të miratojnë një ndalim. Duke folur në një konferencë të fundit për shtyp në Oslo, Scholz u tha gazetarëve se liderët duhet të ishin “shumë të qartë” për çështjen e ndalimit të vizave pasi veprimet në Ukrainë janë “lufta e Putinit” dhe “jo luftë e popullit rus”.
