Nëse pjesa më e madhe e botës po lufton me rritjen e çmimeve të energjisë, liderët europianë janë të detyruar të improvizojnë plane shpëtimi dhe masa urgjente për të kursyer konsumatorët nga dhimbja e madhe ekonomike që pritet në dimër.
Problemi më i madh është rritja e çmimeve të gazit natyror, të cilat kanë shkaktuar kërdi në të gjithë kontinentin, duke nxitur inflacionin, duke penguar industritë dhe duke rritur shqetësimin tek njerëzit e zakonshëm për rritjen e çmimit të energjisë.
Çmimet e gazit natyror në Europë tani janë rreth 10 herë më të larta se sa ishin mesatarisht gjatë dekadës së fundit dhe rreth 10 herë më të shtrenjta se në Shtetet e Bashkuara.
Alex Munton, një ekspert për tregjet globale të gazit në Rapidan Energy Group, një kompani konsulence, tha se gazi natyror europian është aq i shtrenjtë sa është sikur të paguash 500 dollarë për një fuçi naftë, raporton abcnews.al.
“Gjërat janë në një pikë krize,” tha Munton. “Ne kemi çmime të larta të gazit dhe jemi ende disa muaj larg nga koha kur kërkesa për gaz do të arrijë kulmin gjatë gazit. Ekziston një pasiguri e vërtetë nëse do të ketë gaz të mjaftueshëm për të përmbushur kërkesën gjatë gjithë dimrit.”
Problemi i furnizimit me gaz është kryesisht për shkak të luftës së Rusisë në Ukrainë, e cila ka ndërprerë eksportet e gazit rus në Europë dhe ka rritur çmimet më shumë kudo tjetër.
Por nuk është vetëm lufta: furnizimet alternative të gazit janë të shtrenjta, ndryshimet klimatike kanë tharë lumenjtë aq shumë sa që centralet bërthamore të Europës janë jashtë funksionit. Çmimet e energjisë si në Gjermani ashtu edhe në Francë arritën nivele rekord këtë javë.
Ndërsa kombet po ashpërsojnë masat nën presionin ekonomik, kohët e dëshpëruara kërkojnë masa të dëshpëruara: Britania njoftoi një rritje të dhimbshme prej 80 për qind në kufirin për energjinë ndërsa Gjermania i rriti faturat me rreth 500 euro.
Normalisht, Europa mund të rimbushë depozitat e saj të gazit gjatë verës dhe bregdetin në dimër, kur përdorimi është edhe më i lartë. Tani, me muajt më të ftohtë në prag dhe shtrëngimin e pengesave të Rusisë në rrjedhat e gazit natyror, Europa është përfshirë në një garë me kohën për të mbushur rezervuarët e saj. Deri më tani, thanë ekspertët, vendet europiane kanë qenë kryesisht në rrugën e duhur me planet e tyre.
“Në dimër, Europa zakonisht përdor rezervat dhe në të njëjtën kohë, importon shumë gaz nga burime të tjera,” tha Munton.
“Kjo ka nevojë për të dyja. Por ndërsa mendojmë për këtë dimër, ekziston një kërcënim shumë real se nuk do të mund të furnizohen me gazin rus.“
Në kohë normale, gazi rus furnizon rreth 40 për qind të importeve europiane. Pa furnizimin e Rusisë në dimër, shtoi Munton, vendet europiane do të detyrohen të mbështeten në importet e gazit natyror të lëngshëm (LNG) edhe më shumë nga furnizues të tillë si Shtetet e Bashkuara.
Problemi është se Azia – një treg më i madh LNG po konkurron gjithashtu për të njëjtat furnizime, që do të thotë se çmimet do të jenë gjithmonë më të larta se gazi që merret me tubacion nga Lindja, raporton abcnews.al.
“Kjo është me të vërtetë kriza me të cilën po përballet Europa dhe bota,” shtoi ai.
Ndërsa Europa po heq dorë nga furnizimi me energji i Moskës, shumë liderë kanë nxituar të sigurojnë marrëveshje dhe furnizime alternative me vendet e tjera.
Italia ka siguruar më shumë gaz nga Algjeria, ndërsa vendet e tjera i janë drejtuar Azerbajxhanit, Norvegjisë dhe Katarit. Gjermania po mban gjithashtu shpresat e saj për një marrëveshje të re LNG me Kanadanë, e cila nga ana e saj ka qenë dukshëm më pak optimiste.
Të tjerë kanë investuar shumë më shumë në infrastrukturën e LNG-së, me Gjermaninë që po garon për të ndërtuar pesë terminale lundrues të LNG –së.
“Ka një kufi për atë që mund të bëni në një afat të afërt për të dërguar furnizime shtesë në Europë, sepse ka vetëm kaq shumë LNG në botë,” tha Jason Bordoff, drejtor themelues i Qendrës së Universitetit të Kolumbisë për Politikat Globale të Energjisë dhe një ish asistent i ish-presidentit amerikan Barack Obama.
Udhëheqësit europianë, gjithashtu po ndërmarrin masa të gjera të kursimit të energjisë për të ndihmuar në frenimin e përdorimit të energjisë elektrike. Spanja miratoi një plan të ri të kursimit të energjisë këtë javë që përfshin rregullat e ajrit të kondicionuar dhe ngrohjes për të kufizuar konsumin.
Franca ka kërcënuar se do të vendosë gjoba ndaj dyqaneve që përdorin ajër të kondicionuar por që nuk mbyllin dyert e tyre, ndërsa Gjermania ka fikur dritat e monumenteve në Berlin.
Disa gjermanë gjithashtu e kanë marrë situatën në duart e tyre dhe tani po grumbullojnë dru për t’u përgatitur për dimrin e ardhshëm. Lëvizjet e tyre vijnë ndërsa Gjermania po debaton për vonesat e ndërprerjes së centraleve të saj bërthamore për krizën e vazhdueshme.
Munton, eksperti i tregut global të gazit të Rapidan Energy Group, tha se mbajtja në punë e objekteve nuk është aq e thjeshtë sa mund të duket. “Sapo kompanitë, operatorët e këtyre impianteve, kanë punuar me një plan për t’i dhënë fund funksionimit në një moment të caktuar kohor, dmth në fund të këtij viti, ata tashmë po e menaxhojnë fabrikën mbi këtë bazë,” tha ai. “Tani, nëse thoni, ‘ne duam që ata të vazhdojnë’, atëherë situata bëhet më komplekse.
Të premten, ministri çek i Industrisë Jozef Sikela tha se Republika Çeke do të bënte thirrje që këshilli i energjisë i Bashkimit Europian të mbajë një takim të jashtëzakonshëm, vetëm disa ditë pasi sugjeroi kufizimet e çmimeve si një plan të mundshëm, raporton abcnews.al.
Është e paqartë se sa kohë mund të bashkëpunojnë industritë dhe familjet. Europa nuk është në një fazë të mirë. “Ne mendojmë se sektori europian i prodhimit do të përjetojë një recesion gjatë tremujorëve të ardhshëm, por do të ketë gjithashtu implikime për familjet.
“Rritja e çmimeve të gazit dhe energjisë elektrike do të godasë rëndë konsumatorët dhe ne mendojmë se përmasat e rritjes së çmimeve do të kërkojnë ndërhyrjen e qeverisë.”
Tani për tani, kontinenti duket se është në të për një kohë të gjatë dhe të dhimbshme.
“Europa po përgatitet në njëfarë mënyre që gjërat të përkeqësohen përpara se të përmirësohen,” tha Munton. “Por lind pyetja sa do të durojë Europa”
