Jeta drejtohet nga ligje të sakta: ligji i rezonancës, i pasqyrës, i karmës, i tërheqjes etj. Nuk ka shans, fat apo fat të keq, por gjithçka është pasojë e një shkaku. Dhe a e dini cili është shkaku kryesor i secilës pasojë? Marrëdhënia me veten.
Por kini kujdes sepse nuk është marrëdhënia që kemi në rrafshin real, por ajo që kemi në planin paralel, në botën delikate të padukshme. Në një nivel real, ne gjithashtu mund ta trajtojmë veten mirë: shkojmë në palestër, blejmë këpucë të bukura, i përkushtohemi leximit, ndoshta edhe kemi përvoja shpirtërore.
Por në botën e padukshme ekziston marrëdhënia e vërtetë me veten tonë dhe është ajo që përcakton të gjitha pasojat e jetës sonë.
Nëse kjo marrëdhënie nxitet nga ndjenja e fajit, turpi, frika për të mos qenë adekuat dhe të ngjashme si këto, nëse në këtë marrëdhënie ne ende ndjejmë bezdi për veten, mospranim dhe jemi kritikë ndaj vetes, atëherë realiteti i jashtëm do të pasqyrojë këtë marrëdhënie të vështirë dhe negative me ne.
Domethënë, të tjerët do të na trajtojnë ashtu siç e trajtojmë ne veten dhe do të ndodhin ngjarje që do të na tregojnë në mënyrë simbolike trajtimin që i rezervojmë vetes: është ligji i pasqyrës.
Nëse, nga ana tjetër, kemi bërë paqe me veten, kemi pranuar vuajtjet tona dhe kemi ndjerë dhembshuri për plagët dhe brishtësinë tonë, kemi kapërcyer kërkesat negative të prindërve tanë (karma) dhe kemi filluar të duam ata që jemi si në një marrëdhënie nënë-fëmijë, duke na nxitur të manifestojmë atë që jemi, thelbin tonë, dhe na ka ndezur dëshirën për të shijuar bukurinë e jetës dhe lejimin për të qenë të gëzuar dhe të lumtur, këtu është realiteti që do të përfaqësojë këtë energji pozitive që nuk është gjë tjetër veçse dashuri.
Shpresoj se kam arritur t’ju bëj të kuptoni se ligji i shkakut dhe pasojës është ai që lëviz gjërat dhe shkaku mund të jetë ose dashuria për veten ose frika / urrejtja për veten (ne jemi në dualitet, nuk ka tjetër): kjo është burimi i gjithçkaje që ndodh në jetën tonë.
